หนุ่มเศรษฐีลึกลับ นิยาย บท 285

บทที่ 285 จุดสูงสุดของความไร้ยางอาย

เซียวมู่ไป๋และจางเหมิงที่คุยกันอย่างสนุกสนาน เมื่อเห็นว่าลู่เสี้ยงหยางกับกู้ชิวส่วยนั่งเงียบไม่พูดไม่จากัน ทั้งคู่จึงรู้สึกเย็นชาแล้วยิ้มพูด “คุณทั้งสองสมเป็นเนื้อคู่กันจริงๆ เลยนะ ไม่ชอบพูดกันทั้งสองคนเลย”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ กู้ชิวส่วยขมวดคิ้วเล็กน้อย ร่องรอยแห่งความรังเกียจกระจายไปทั่วใบหน้าของเธอ จากนั้นเธอหันมองไปที่ลู่เสี้ยงหยางอีกครั้ง

เพราะเธอรู้สึกว่าไอ้หมอนี่แต่งตัวธรรมดา หน้าตาก็ไม่ได้ดูดีเป็นพิเศษอะไร เธอจึงไม่อยากคุยให้เสียเวลา

จากนั้นกู้ชิวส่วยก็ตอบอย่างเย็นชา “ถ้าพวกคุณจะล้อเล่นกันอีก ฉันขอตัวกลับก่อนนะ”

เมื่อเห็นเธอพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง เซียวมู่ไป๋กับจางเหมิงได้แต่เงียบไปทันที

จากนั้นไม่นานเสียงโทรศัพท์ของเซียวมู่ไป๋ดังขึ้น เขาจึงหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วรับสายอย่างสุภาพ “คุณพ่อมีธุระอะไรเหรอครับ?”

ไม่มีใครรู้ว่าพ่อของเขาพูดอะไรกับเขาบ้าง แต่หลังจากวางสายลงเขาก็ดูตื่นเต้นมาก

จางเหมิงถามเบาๆ ว่า “พี่มู่ไป๋คะ มีข่าวดีเหรอคะ?”

ตอนนี้เธอถึงขั้นเรียกพี่แล้ว แสดงว่าเธอให้ความสนใจกับเซียวมู่ไป๋เป็นอย่างมาก

แน่นอนว่าเธอกับเซียวมู่ไป๋เพิ่งรู้จักผ่านการค้นหาเพื่อนใกล้เคียงในวันนี้เท่านั้น

จากโพสต์สตอรี่ของเซียวมู่ไป๋ เธอเห็นเขาไปเที่ยวต่างประเทศบ่อยครั้ง และเสื้อผ้าที่เขาสวมใส่มีแต่แบรนด์เนมเท่านั้น ดังนั้นเธอจึงรู้ว่าครอบครัวของเขาไม่ขาดแคลนเงินอย่างแน่นอน

เซียวมู่ไป๋ยิ้มพูด “พอดีกว่าคุณพ่อของผมมาทำธุระที่ปินเหอนี้เหมือนกัน เดี๋ยวแกจะแวะเข้ามาหาผมที่นี่ ถึงเวลาผมจะแนะนำทุกคนให้แกรู้จักนะ”

ไม่นานหลังจากนั้นก็มีชายวัยกลางคนเข้าไปในห้องอาหาร

เขาคือพ่อของเซียวมู่ไป๋ ชื่อว่าเซียวกวางฮุย

เซียวมู่ไป๋รีบลุกขึ้นแล้วให้เด็กเสิร์ฟเสริมเก้าอี้ให้พ่อของเขา

หลังจากเซียวกวางฮุยนั่งลง บรรยากาศในห้องอาหารก็สงบลง เซียวกวางฮุยออร่าแรงมาก แค่มองก็รู้ว่าเขาเป็นคนประสบความสำเร็จด้านการงาน

เซียวกวางฮุยรินไวน์มาแก้วหนึ่ง จากนั้นพูดจาสุภาพกับทุกคนในห้องและร่วมรับประทานอาหารด้วยกัน

หลังจากนั้น เซียวกวางฮุยก็ไม่ได้พูดอะไรมาก เพราะวุฒิภาวะที่แตกต่างกัน เขาจึงมอบหน้าที่ตัวเอกคืนให้กับลูกชายของเขา

แต่ในขณะเดียวกัน สายตาของเซียวกวางฮุยก็ได้กวาดมองไปที่ ฟ้านเจา จางสู้ และลู่เสี้ยงหยางสามคนนี้

เขาอยากรู้ว่าคนแบบไหนที่อยู่ในหอพักเดียวกับลูกชายของเขา

และในไม่ช้า เขาก็มีวิจารณญาณคร่าวๆ ในใจ

ฟ้านเจานั้นถึงแม้จะดูเงียบๆ ไม่ค่อยเปิดเผยตัวตน แต่ดูจากการวางตัวแล้วเขาต้องเป็นคนกลุ่มชนชั้นสูงและมีครอบครัวที่ไม่ใช่คนธรรมดาอย่างแน่นอน

คนประเภทนี้สามารถสร้างมิตรภาพเชิงลึกกับเซียวมู่ไป๋ได้ในอนาคต

ส่วนจางสู้นั้นไม่ว่าจะเป็นรูปลักษณ์หรือบุคลิกภาพ เขาก็ดูเหมือนคนที่มาจากครอบครัวเล็กๆ มากสุดก็แค่ครอบครัวชนชั้นกลาง ไม่มีอะไรมากไปกว่านั้น

แต่ส่วนลู่เสี้ยงหยางแล้ว เห็นได้ชัดว่าเขามีออร่าของชนชั้นสูงอยู่ในตัว แต่ก็มีความไร้รสนิยมอยู่ในนั้นด้วยเช่นกัน ที่สำคัญคือสายตาเย่อหยิ่งในตัวเขานั้นชัดเจนมาก พูดได้คำเดียวว่ายโสโอหังมาก

โดยปกติแล้ว คนประเภทนี้จะเป็นเฉพาะผู้ที่ยืนอยู่ในจุดสูงสุดของสังคมเท่านั้นถึงจะมีออร่าเช่นนี้

แต่เด็กยากจนอย่างลู่เสี้ยงหยางน่ะหรือ?

“แปลกจริงๆ หรือว่าออร่าของคนชนชั้นสูงในตัวเขาก็แค่แสร้งทำเป็นเท่านั้น?” เซียวกวางฮุยคิดในใจ และแนวโน้มที่เขาจะตัดสินว่าลู่เสี้ยงหยางก็แค่เด็กยากจนที่เสแสร้งนั้นมีสูงกว่า