หนุ่มเศรษฐีลึกลับ นิยาย บท 83

บทที่ 83 เอามือสกปรกของคุณออกไป

เมื่อลูกน้องของจางต้าฉีเตะโห้กางจนล้มลงไป เขาก็ไม่ได้มองหน้าโห้กางอีกเลย สายตาของเขาได้แต่จับจ้องไปที่หลิงจิ้ง

ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกว่าตาของเขาสว่างขึ้น

สำหรับรูปลักษณ์ภายนอกของหลิวจิ้งนั้นไม่ต้องพูดอะไรมาก เธอเป็นผู้หญิงหน้าตาดีคนหนึ่งอยู่แล้ว เธอสวมกระโปรงเลคกิ้งสั้น ๆ บาง ๆ คลุมสะโพกไว้ ทำให้คนมองแล้วรู้สึกว่าเธอเป็นผู้หญิงวัยกลางคนที่มีเสน่ห์มาก

กรึ๊บ!

จางต้าฉีกลืนน้ำลายอย่างไม่สามารถควบคุมได้ พูดตามความเป็นจริง แม้เขาจะเคยผ่านผู้หญิงมามากมายหลายคนแล้วก็ตาม แต่ผู้หญิงที่สวยเป็นพิเศษเหมือนหลิวจิ้งนั้นเขายังไม่เคยลองมาก่อน

แม่งเอ้ย! ฮ่า ๆ ผู้หญิงแบบนี้ ถ้ากูไม่ได้......คงต้องขอโทษเงินของกูแล้วจริง ๆ

จางต้าฉีแอบคิดในใจและมองหลิวจิ้งแล้วถามด้วยรอยยิ้ม “คุณเองเหรอที่ต้องการกู้เงินของผม?”

“ไม่ ฉันไม่กู้แล้ว” หลิวจิ้งรีบส่ายหัว ยังไม่ต้องพูดถึงดอกเบี้ยที่สูงลิ่วอันน่ากลัวนั้น แค่เห็นสายตาอันชั่วร้ายและน่ากลัวของเขาเธอก็รู้แล้วว่าไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะกู้เงินของเขาแล้ว

“ไม่กู้แล้ว?” จางต้าฉียกคิ้วขึ้นเบา ๆ “นี่คุณกำลังล้อเล่นกับผมอยู่เหรอ? หรือว่าคุณคิดว่าผมว่างมาเสียเวลากับคุณใช่ไหม?”

ทันทีที่เขาพูด สีหน้าของเถาหงเหมย หม่าเจินเจินและคนอื่น ๆ ก็เริ่มไม่เป็นธรรมชาติ

อย่ามองว่าทั้งคู่เป็นนักธุรกิจ ภายนอกอาจจะดูดี แต่เบื้องหลังก็ติดเงินของจางต้าฉีไม่น้อยเหมือนกัน

จางต้าฉีคนนี้ไม่เพียงแต่ชอบกินดอกเบี้ยที่สูงลิ่วและยังมีงานอดิเรกพิเศษอยู่

ถ้าฝ่ายตรงข้ามคือผู้หญิงและไม่สามารถคือเงินของเขาได้ เขาจะให้ผู้หญิงคนนั้นใช้ร่างกายของเธอมาชดใช้เขา

พวกเถาหงเหมย หม่าเจินเจินและคนอื่น ๆ ใครที่ไม่เคยขอความเมตตาจากเขาบ้าง?

คืนนี้พวกเธอตั้งใจแนะนำหลิวจิ้งให้กับจางต้าฉีอย่างเร่งรีบเพื่อที่จะได้เอาใจจางต้าฉีและหวังว่าเขาจะละเว้นดอกเบี้ยของพวกเธอได้

แต่เมื่อถึงเวลานี้หลิวจิ้งกลับบอกว่าจะไม่ขอกู้เงินของเขา แล้วแผนการของพวกเธอจะสำเร็จได้อย่างไร?

เถาหงเหมยเป็นคนแรกที่เข้ามาชี้หน้าด่าหลิวจิ้ง “หลิวจิ้ง เธอพูดแล้วห้ามคืนคำนะ ท่านประธานจางเห็นแก่พวกฉันถึงยอมให้เธอกู้เงินนะรู้ไหม? เธออย่าทำให้พวกฉันต้องขายหน้าเชียวล่ะ”

“นั่นสิ หลิวจิ้ง เธอช่วยเกรงใจหน่อย เธอรู้ไหมว่าเวลาของท่านประทานจางมีค่ามากแค่ไหน?” หม่าเจินเจินก็เริ่มตามน้ำ

สีหน้าของหลิวจิ้งดูแย่ลง เธอเสียใจกับความใจร้อนในคืนนี้มาก

จางต้าฉียื่นสองนิ้วออกไปสัมผัสที่ใบหน้าของหลิวจิ้งด้วยสีหน้าโหดเหี้ยม “ผมเป็นคนชอบเห็นใจคนอื่น เป็นไปไม่ได้ที่ผมจะอยู่เฉย ๆ เมื่อเห็นคนสวยกำลังลำบาก คุณอยากยืม 5 ล้านไม่ใช่เหรอ? เอางี้ดีกว่า ผมจะใจกว้างหน่อย ผมให้คุณยืม 10 ล้านก็แล้วกัน”

“ฉันไม่ต้องการ” หลิวจิ้งรีบส่ายหัวปฏิเสธแล้วเดินถอยหลังเพื่อหลบมือของจางต้าฉี

จางต้าฉีหัวเราะดัง ๆ แล้วพูดอย่างบ้าอำนาจ “คุณไม่เอาไม่ได้ เงิน 10 ล้านนี้ผมต้องยืมให้คุณอย่างแน่นอน”

หลิวจิ้งมองไปที่จางต้าฉีแล้วตอบด้วยสีหน้าบึ้งตึง “บังคับให้กู้แบบนี้ได้ด้วยเหรอ?”

จางต้าฉีพยักหน้าแล้วพูดอย่างได้ใจ “ใช่แล้วไง ไม่ใช่แล้วไง? แต่สำหรับคนสวยอย่างคุณผมให้ทางเลือกอยู่แล้ว เงิน 10 ล้านนี้คุณไม่ต้องกู้ก็ได้ แต่คุณต้องชดเชยค่าเสียเวลาให้ผมสักห้าหกแสน”

ว่าไงนะ?

หลิวจิ้งตกใจจนตัวสั่น จางต้าฉีคนนี้จะโหดเหี้ยมไปหน่อยไหม

“แฮะ ๆ” จางต้าฉีพูดด้วยสีหน้าได้ใจกับหลิวจิ้งต่อ “แน่นอนว่าถ้าคุณไม่มีเงินจ่าย คุณก็สามารถใช้วิธีอื่นก็ได้”

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ เขาก็มองไปที่ร่างกายอันผอมเรียวของหลิวจิ้งแล้วพูดอย่างต่ำช้าที่สุด “ผมอยากได้ผู้หญิงสวย ๆ อย่างคุณมานานแล้ว เอางี้ดีกว่า คุณไปนอนกับผมสักสองสามวัน แล้วเงินห้าหกแสนนั้นคุณก็ไม่ต้องจ่าย”