เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 605

ตอนที่ 605 ความคิดของผู้ชายเธอไม่ต้องเดา

ฉิงฮัวก็พูดตาม “ คุณท่าน ผมก็มาดูท่านแล้ว ช่วงนี้บริษัทเป่หมิงมีปัญหาไม่น้อย คุณชายยี่เฟิงเขาเปลี่ยนไปแล้ว. กล้าใช้คนนอกมาขู่เจ้านาย คุณท่าน ท่านอยู่บนสวรรค์ต้องปกป้องเจ้านายให้ดีนะ ”

เป่หมิงโม่ขมวดคิ้ว หันไปมองฉิงฮัว “ เรื่องนี้คุณไม่ต้องพูด ! ”

โดนเขาตำหนิแบบนี้ ฉิงฮัวก็ไม่กล้าที่จะออกเสียงแล้ว เขากัดฟันไว้แน่น

เป่หมิงโม่มองคุณท่านเป่หมิง “ พ่อ ท่านไม่ต้องห่วง แค่แผนการพวกนั้นของพวกเขา ฉันสามารถเผชิญได้ ไม่ใช่เพียงแค่นี้ ฉันยังต้องหาคนที่ทำให้ท่านตาย แก้แค้นแทนท่าน ”

*

ทั้งวันนี้ผ่านไปเร็วมาก หยินปู้ฝันจัดการงานตัวเองให้เรียบร้อย เดินออกจากห้องทำงาน

ก็เห็นทนายความหวังกับกู้ฮอนกำลังยุ่ง

หยินปู้ฝันเดินไป “ พวกคุณยังยุ่งอะไรกัน ตอนนี้เลิกงานแล้ว ”

ไม่รอทนายความหวังพูด กู้ฮอนก็พูดขึ้นมา “ เมื่อกี้ได้รับข้อความจากทางบริษัทเป่หมิง พรุ่งนี้แต่เช้าพวกฉันจะไปเจรจาเรื่องคดีกัน ”

“พรุ่งนี้ต้องคุยกัน ก็ไม่จำเป็นต้องยุ่งวันนี้ให้สุด “ หยินปู้ฝันทำสีหน้าสบายใจ

เวลานี้ทนายความหวังก็พูดขึ้นมา “ แม้ฉันจะเคยทำคดีหลายอย่าง แต่คนมีชื่อเสียงอย่างประธานเป่หมิงมาให้ฉันสู้คดี พูดตามจริง ฉันก็รู้สึกกดดันเป็นอย่างมาก แม้คดีจะไม่ซับซ้อนมาก แต่ฉันก็อยากทำการบ้านให้พร้อมก่อน ”

หยินปู้ฝันพยักหน้า มองกู้ฮอนแล้วพูด “ ให้ฉันไปอยู่ดูแลหลานก่อนไหม ? ”

กู้ฮอนส่ายมือ “ ไม่ต้องหรอก มีแอนนิอยู่บ้าน คุณกลับไปก่อนเถอะ ”

“ฉันกลับไป ใครจะส่งเธอกลับบ้าน ? ” หยินปู้ฝันพูดแล้วดึงเก้าอี้จากห้องทำงานด้านข้างออกมานั่งลง

ยุ่งมาทั้งวันแล้ว ได้ยินหยินปู้ฝันพูดแบบนี้ ก็พึ่งนึกถึงเรื่องของลุงคุนขึ้นมา

เธอไปเรียกลุงคุนในห้องชาให้ออกมา แล้วแนะนำให้หยินปู้ฝัน “ ปู้ฝัน นี่เป็นลุงคุน เมื่อก่อนเคยรับใช้คุณท่านเป่หมิงมาตลอด ตอนนี้เป่หมิงโม่ให้เขามารับหน้าที่รับส่งฉันและเด็กเด็ก ”

หยินปู้ฝันฟังแล้วก็เข้าใจทันที เป่หมิงโม่คนนี้ไม่เคยคิดดีจริงจริง มาวางความเชื่อถือไว้รอบฮอนฮอนอีก

ภายนอกดูเป็นคนขับรถเพื่อรับส่ง ความจริงแล้วก็แค่อยากรู้แนวโน้มเธอเท่านั้น

“งั้นได้ พวกคุณทำงานตามสบาย ฉันกลับไปก่อนแล้ว ” หยินปู้ฝันไม่ได้เปิดเผยแผนการของเป่หมิงโม่อยู่แล้ว

เขายื่นมือแล้วตบไหล่ของทนายความหวัง “ ทำงานก็คือทำงาน อย่าปล่อยให้ร่างกายหิว กลางคืนสั่งอาหารมากิน เงินคิดที่บัญชีฉันก็ได้แล้ว เอาเถอะ กู้ฮอนยังเป็นมือใหม่ คุณต้องคอยให้คำปรึกษาแก่เธอ”

แม้ทนายความหวังจะพึ่งมาได้ไม่นาน แต่ได้ยินจากเพื่อนร่วมงานคนหนึ่งรอบตัวบอกว่าความสัมพันธ์ของหยินปู้ฝันและกู้ฮอนนั้นอธิบายได้ยาก

เขาเองก็เข้าใจหยินปู้ฝัน ประเด็นคือให้สอนกู้ฮอนดีดี เขาจึงพยักหน้าอย่างหนักแน่น “ คุณไว้ใจเถอะ ฉันจะเผยแพร่สิ่งที่ฉันรู้ทั้งหมดให้คุณกู้เอง ”

หยินปู้ฝันได้ยิน จึงพยักหน้าอย่างพอใจ จากนั้นก็ออกจากสำนักงานทนายความ

***

กู้ฮอนและทนายความหวังทำงานจนถึงดึก ระหว่างนี้พวกเขาได้ทานข้าวกล่องแล้ว ในตอนที่ลุงคุนพาเธอกลับถึงที่อยู่อาศัย ก็เป็นเวลาสิบโมงกลางคืนแล้ว

หลังจาก ลุงคุนส่งเธอลงรถแล้ว ก็ขับรถกลับบ้านใหญ่ของตระกูลเป่หมิงทันที

พึ่งเข้ามาถึงบ้าน ก็เห็นแอนนิออกมาจากห้องนอนของเธอ แล้วทำท่าทางให้เธอเงียบ

เฉิงเฉิงกับหยางหยางก็นอนหลับที่บนโซฟาพับได้แล้ว

พวกเธอค่อยๆเดินเข้ามาถึงห้องอาหาร แอนนิถึงเริ่มพูดออกมาอย่างเบาเสียง “ เด็กเด็กรอเธออยู่ตลอดเวลา จนถึงเมื่อกี้ถึงจะให้พวกเขานอนหลับได้ ”

กู้ฮอนมองแอนนิอย่างซาบซึ้ง “ ขอบคุณเธอนะ แอนนิ ”

แอนนิหัวเราะแล้วส่ายหัว “ นี่ไม่ใช่เรื่องยากอะไร จริงด้วย วันนี้เธอไปทำงานรู้สึกยังไง ? ”

พอพูดถึงทำงาน กู้ฮอนก็หยุดคิดถึงคดีนั้นของเป่หมิงโม่ไม่ได้

เธอหยิบแก้วสองใบออกจากตะกร้าแก้ว เทนมผงเล็กน้อย แล้วชงนมร้อนสองแก้ว

ยื่นให้แอนนิหนึ่งแก้ว อีกแก้วก็วางไว้หน้าตัวเอง

เธอคนมันเบาๆด้วยช้อน และกลิ่นนมก็ลอยมาจากถ้วยพร้อมกับการคนไปด้วย

แอนนินั่งอยู่หน้ากู้ฮอน เมื่อเห็นใบหน้าของเธอดูอ่อนล้า “ เป็นอะไรหรือเปล่าฮอน ไม่คุ้นชินกับการทำงานหรือเปล่า ? ”

กู้ฮอนส่ายหัว “ วันนี้ได้รับคดีกรณีหนึ่งมา เกี่ยวกับเป่หมิงโม่ ”

แอนนิตกใจไปในทันที เธอกดเสียงเบาลง “ เขาเป็นอะไร ทำไมถึงจำเป็นที่จะต้องให้เธอดำเนินคดีให้ เขามีทนายความเยอะแยะไม่ใช่หรอ ”

เมื่อเทียบกับเหตุการณ์ที่โรงแรมแมนดาริน ข่าวที่เป่หมิงโม่ ทุบกล้องอย่างโกรธก็เป็นข่าวดังไปทั่วเมืองแล้ว

เพราะยังไงจนถึงตอนนี้ การเสียชีวิตโดยบังเอิญของคุณท่านเป่หมิงในลิฟต์ ไม่เคยได้เปิดเผยต่อสาธารณะ

กู้ฮอนมองท่าทางแอนนิแบบนี้ วันนี้เธอคงไม่ได้ดูโทรทัศน์หรือหนังสือพิมพ์

แน่นอน ตั้งแต่เรื่องเกิดขึ้นคืนนั้น เธอก็ไม่เคยพูดถึงเรื่องนี้ต่อหน้าแอนนิ เป็นเพราะอารมณ์เธอตอนนั้นก็ไม่ดี

กู้ฮอนหยิบหนังสือพิมพ์สองสามฉบับที่เกี่ยวกับอุบัติเหตุของโรงแรมแมนดาริน ออกจากกระเป๋าใบเล็กของเธอ และส่งให้ แอนนิ

เหตุผลที่เธอซื้อหนังสือพิมพ์พวกนี้ ก็เพื่อให้เข้าใจคดีมากขึ้น เธอซื้อที่แผงหนังสือระหว่างทางกลับบ้านตอนกลางคืน

แอนนิรับหนังสือพิมพ์มา แล้วอ่านอย่างละเอียด ใบหน้าเผยความตกใจออกมาทันที