ฮูหยินไร้พ่าย นิยาย บท 44

ตอนที่ 13

ลองเปิดใจ

ข้าสวมกอดเขาเอาไว้จนหลับไป จนเช้าวันใหม่ ข้ายืนมองราชทูตที่มาเยือนกลับแคว้นของตนเองไป ข้าไม่ชื่นชอบคนพวกนี้เสียเลยวันๆเอาแต่คิดอยากรวบรวมแผ่นดินของผู้อื่นคนพวกนี้ไม่มีวันทำสำเร็จหากยังมีตัวของข้าอยู่

"มองอันใดอยู่หรือ"

"เพียงแค่มองคนโลภมากเพียงเท่านั้นเอาเถอะในเมื่อคนพวกนี้กลับไปแล้วก็ช่างวันนี้ข้าเหนื่อยมากปวดหัวปวดตัวไปหมด"

"มาเดี๋ยวข้านวดให้เจ้าเอง"

"ขอบคุณเจ้ามาก คืนนี้ข้านอนที่นี้อีกวัน"

"ซิ่วอิง เจ้าคยคิดอยากมีครอบครัวเป็นของตัวเองหรือไม่"

"คิดสิ ข้าคิดอยากมีคนรัก มีบุตรชายบุตรสาวที่น่ารักทุกวัน แต่ตอนนี้ไม่แน่ใจว่าเจ้าจะยอมหรือไม่"

"เจ้าอยากมีลูกกับข้าหรือเจ้ายอมเปิดใจให้กับข้าแล้วหรือ"

"ข้าทำถึงขนาดนี้เจ้าคิดว่าตัวของข้าจะไม่ยอมเปิดใจให้เจ้าอีกหรือ"

"ข้าเชื่อเจ้า"

"เจ้าคือสามีที่ถูกต้องของข้าในเมื่อยอมรับที่จะแต่งงานกับเจ้าเจ้าก็จะเป็นสามีของข้าตลอดไป"

"ถ้าอยากจะใช้ชีวิตที่เหลืออยู่กับเจ้าตลอดไปเช่นกัน"

เราสองคนกอดกันอยู่นาน ก่อนข้าจะไปเข้าครัว ข้าลงมือทำโจ๊กและเครื่องเคียงสองอย่างง่ายๆ นี่เป็นครั้งแรกที่ข้าทำอาหารได้มีคนอื่นได้กินข้าล้วนโตมาในชาติก่อนก็ทำกินแบบลวกๆ เพราะเป็นทหารบางครั้งก็อดมื้อกินมื้อตามประสาทหารออกรบ ข้าทำเสร็จก็เรียกเขาออกมากิน

"ไม่รู้ว่าอาหารจะถูกปากเจ้าหรือเปล่า แต่ข้าพยายามทำจนสุดฝีมือ"

"หอมขนาดนี้ต้องเลิศรสเป็นแน่"

"หากเจ้ากินแล้วปวดท้องขึ้นมา ข้าจะพาเจ้าไปหาหมอเองเจ้าไม่ต้องห่วง"

"ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกนะ ข้าเองก็เคยกินอาหารท่านตอนเดินทางมาที่นี้ ท่านทำอะไรก็ดีไปหมด"

"ข้าก็ไม่ได้ทำมานานแล้ว รีบกินเถอะเดี๋ยวจะเย็นเสียก่อน"

หลายเดือนที่ข้ากับเขาเปิดใจคบหากันเป็นคนรักจริงๆเสียที เขาก็เป็นคนที่ดีมากเหมือนกันนับตั้งแต่ที่เราอยู่ด้วยกันคืนนั้นก็ผ่านมาเกือบ สองเดือนที่อยู่ร่วมกันอย่างดี ข้ามีความสุขใช้ชีวิตเรียบง่ายอย่างที่ชาติก่อนไม่เคยได้รับมาก่อน ข้าดีใจที่ครั้งนี้ได้อยู่อย่างสงบสีกที ข้าคิดเช่นนั้นก็รู้สึกใจสงบมากขึ้นไปอีกเท่าตัว

"ในที่สุข้าก็ตามหาเจ้าเจออวิ๋นซิ่วอิง"

"เจ้า"

"ไม่เจอกันนานลืมเลือนข้าไปเสียแล้ว เจ้าจำไม่ได้หรือว่าเจ้าแย่งคนรักของข้า ชิงตัวเขามานานถึงเพียงนี้ น่าด้านไร้ยางอาย"

"เจ้ายังปากดีอยู่เช่นเดิมเลยนะ น้องสาวของข้า..."

"ข้ามาที่นี้มาทวงคนรักของข้าคืน"

"หึ คิดหรือว่าเขาจะกลับไปหาเจ้า"

"ข้ากับเขารักกันมาก่อนเจ้า เขาจะไม่มีวันทิ้งข้าเด็ดขาด เจ้าเตรียมน้ำตาเช็ดหัวเข่าเสียเถอะ"

"หึ ข้าจะรอดู"