ฮูหยินไร้พ่าย นิยาย บท 46

ข้าไม่ชิงชังผู้ใดแล้ว ก่อนจากมาได้พบเห็นบิดามารดาและผู้ที่เคยเป็นคนรักของข้ายืนมองร่างอันไร้วิญญาณของข้า การไม่โกรธเคืองสิ่งใดหลังจากที่ตายไปแล้วเป็นผลดีต่อการเกิดใหม่ของข้า 

เปรี๊ยงงง!!!!

แสงสว่างกระจายไปทั่วร่างของข้าความทรงจำมากมายไหลเวียนกันจนทำให้ตัวของข้าเวียนหัวพละกำลังที่เคยหดหายบัดนี้ก็กับฟื้นฟูมาเป็นอย่างดีและข้าก็รู้อดีตของตนเองข้าคือผู้ที่ดูแลพิภพเบื้องล่างความทรงจำของข้ากลับมาแล้วตอนนี้ข้ารู้แล้วว่าจะต้องไปเอาความผิดจากผู้ใดกัน และข้าก็คือเฮยเย่วมี่

"ฟ้าดินพิโรธเรื่องอันใดกัน"

"เสด็จแม่..."

ข้าคือเฮยเย่วมี่ กำเนิดเกิดมาจากหินสามภพอยู่มานานตั้งแต่ก่อตั้งสามภพจากเทพบรรพกาล หรืออาจจะอยู่นานกว่านั้นเสียอีกตัวของข้าไม่ได้อาศัยอยู่พิภพเทพแต่อาศัยและพักพิงอยู่ที่พิภพเบื้องล่างคอยดูแลจัดระบบระเบียบการเวียนว่ายตายเกิดของเหล่าวิญญาณพิพากษาวิญญาณชั่วร้ายให้รับโทษ วิญญาณดีก็ให้ไปเกิดในภพภูมิที่ดี ข้าต้องอยู่อย่างไร้หัวใจมานานแสนนาน ไม่มีเพศอย่างเทพคนอื่นเพราะรูปร่างของข้าเหมือนบุรุษไม่ว่าภายในหรือภายนอกเพียงแต่ไม่สนใจสตรีเท่านั้น

"ท่านราชาพิภพกลับมาแล้ว!!!"

"คาราวะราชาพิภพ ขอให้พระองค์อายุยืนตลอดกาล!!!!"

"ลุกขึ้นเถิด เรากลับมาแล้วเทียนตี้จงรอรับมือข้าเอาไว้ได้เลย"

"ราชาพิภพพะยะค่ะ"

"ว่าอย่างไรไป๋อู๋ชาง"

"อีก 2 วัน จะเป็นวันประสูติขององค์เทียนตี้ มีเทียบเชิญมาถึงพระองค์ด้วยพะย่ะค่ะ"

"ดีเราอยากไปเจอสหายเก่าอยู่พอดี ไม่นึกเลยว่าอีก 2 วันจะเป็นวันที่ข้าจะเปิดตัวอย่างยิ่งใหญ่เช่นนี้"

"หลายปีที่พระองค์ไปเผชิญวิบากกรรม ตำหนักสวรรค์มิเคยส่งเทียบเชิญมาสักครั้งบัดนี้พระองค์กลับมาแล้วจึงรีบส่งมาพะยะค่ะ"

"หน้าไว้หลังหลอก หึ เเต่เอาเถอะข้าอยากพบสหายเก่าเช่นกัน"

"กระหม่อมจะจัดเตรียมของขวัญ..."

"ไม่ต้อง ข้ามีของขวัญให้กับพวกเขาแล้ว ข้าต้องการพักผ่อนพรุ่งนี้ข้าจะตัดสินคดี"

"พะย่ะค่ะ"

อีก 2 วันข้าจะก้าวขึ้นไปตำหนักสวรรค์ที่สูงส่งเหยียบย่ำให้แหลกสลายกลายเป็นผุยผง ให้สมกับความเจ็บแค้นที่ข้ามีต่อพวกเขาข้าแค้นยิ่งกว่าอะไรเสียอีก ครั้งนี้คือโอกาสของข้าแล้ว

คุนหลุนฉวี

เปรี๊ยงงงงง!!!!!!!

"เหตุใดฟ้าดินถึงเป็นเช่นนี้"

"ราชาพิภพหวนคืนสู่พิภพเบื้องล่างแล้วขอรับท่านอาจารย์"