ฮูหยินไร้พ่าย นิยาย บท 8

8

บัวอัคคี มารดาแห่งท้องทะเล

องค์หญิงอู๋เซียวเหยา

ข้าและองค์หญิงแคว้นหรงนาม หลี่อิงหรง เดินทางมายังแคว้นหรง เพื่อตามหาบัวอัคคีจากเสด็จอาของหลี่อิงหรง นามหลี่ชิงเซียน ข้าเคยรู้ประวัติของนางมาคร่าวคร่าวว่าในอดีตเคยแต่งงาน มาแล้วก่อนที่จะแต่งงานอีกรอบนึง เป็นสตรีเชื้อพระวงศ์คนแรกที่แต่งงานถึง 2 ครั้งและเป็นคนที่มาทวงความยุติธรรมให้แก่ สตรีที่โดนกดขี่ข่มเหงแต่แต่งงานได้ไม่ถึง 20 ปีก็โดนใส่ร้าย จากขุนนางชั่วทำให้ถูกฆ่าล้างตระกูลของสามี และนางก็หายสาบสูญไป แต่เมื่อได้ยินจากหลี่อิงหรง ก็รู้ว่า หลี่ชิงเซียน ซึ่งเป็นเสด็จอาของนาง ถูกช่วยเหลือจากฮ่องเต้องค์ปัจจุบันซึ่งเป็น พระเชษฐาของพระนางเอง โดยการส่งพระนางและ ราชบุรุษเขยซึ่งเป็นสามีของ พระนางหนีออกไป แต่บุตรทั้ง 5 ของ พระนาง หายสาบสูญไปข่าวการตามหา โอรสพระธิดาทั้ง 5 ก็เกิดขึ้นเมื่อ 5 ปีก่อน แต่หาอย่างไรก็หาไม่เจอ

ข้าที่เป็นเด็กได้ยินเสด็จพ่อเคยพูดว่าหักตามหาองค์หญิงองค์ชายตัวน้อยได้ แคว้นของเราก็อยู่อย่างสงบสุข เพราะพระนาง ต้องสามารถช่วยเหลือแคว้นของเราได้อย่างแน่นอน ข้าที่เดินทางรอนแรม ถึงครึ่งเดือนก็มาถึงแคว้นหรง เป็นแคว้นที่อยู่ห่างจากแคว้นอื่นพอสมควร เป็นแคว้นที่อุดมสมบูรณ์ และร่ำรวยมั่งคั่งชาวบ้านแต่ละคน ไม่ยากจนข้นแค้น กันจนเกินไป ไม่ได้ไปเป็นขอทานแต่จะว่าไปที่นี่ไม่มีขอทานเลยแม้แต่คนเดียว ซึ่งเป็นไปได้เช่นไรที่แขวนของข้าเดินไปทางใดก็เห็นแต่ขอทานแต่ที่นี่ข้าเดินมาจนขาลากก็ไม่เห็นมีเลยสักคน ตอนนี้ข้าและองค์หญิงก็เดินทางเข้าวัง โดยการนำทางขององค์หญิงนั่นเอง

"ถวายพระพรองค์หญิงหลี่อิงหรงพะยะค่ะ/เพคะ"

"ถวายพระพรองค์หญิงอู๋เซียวเหยาพะยะค่ะ/เพคะ"

“ถวายพระพรฝ่าบาท หม่อมฉันองค์หญิงอู๋เซียวเหยา วันนี้ที่หม่อมฉันมาเข้าเฝ้าพระองค์ เพราะมีเรื่องที่จะให้พระองค์ทรงช่วยเหลือเพคะ"

"เชิญองค์หญิงกล่าวมา"

"ตอนนี้เสด็จพี่เจ็ดทรงป่วยหนักเป็นโรคพิษรักเพคะตัวยาต้องใช้บัวอัคคีและมารดาแห่งท้องทะเลหม่อมฉันรับหน้าทีมาขอบัวอัคคีเพคะฝ่าบาททรงเมตตาด้วยเพคะ"

"เจินย่อมให้ได้แต่ต้องไปขอกับหลี่ชิงเซียนเองด้วยส่วนหนึ่งเพราะนางเป็นคนดูแลอิงหรง เจ้าจงพาองค์หญิงไปที่ตำหนักของเสด็จอาเจ้าเสีย"

"เพคะเสด็จพ่อ"

"หม่อมฉันทูลลาเพคะ"

ตำหนักเหลียนฮวา

ข้าที่เดินเข้ามาภายในตำหนักขององค์หญิง ก็ทำให้ข้ารู้สึกว่า ที่นี่ช่างมีแรงกดดันมหาศาลเสียจริงๆ

“ถวายพระพร องค์หญิหลี่ชิงเซียน เพคะ หม่อมฉันมาจาก แคว้นอู๋ นามของหม่อมฉันคือ อู๋เซียวเหยาเพคะ"

“เจ้ามามีธุระอะไรกับข้างั้นหรือ"

“เสด็จพี่ 7 ของหม่อมฉัน ทรงป่วยเป็นโรคพิษรัก ตัวยาที่จะสามารถรักษาเขาได้ 2 ตัวยาที่ยังขาดก็คือบัวอัคคี กับมารดาแห่งท้องทะเลเพคะ"

“ได้ข่าวมาว่า ท่านอ๋อง 7 ผู้นั้นก่อนที่จะแต่งงานกับหลานสาวของข้ามีคนที่รัก เป็นแม่ทัพ แต่ วันอภิเษกสมรสของหลานสาวข้า แม่ทัพคนนั้น ใส่ชุดแต่งงานมาขวางขบวนเจ้าบ่าวเพื่อเรียกร้องความเป็นธรรมให้แก่ตนเองแต่ก็โดนโบยจนบาดเจ็บสาหัสไม่ใช่หรือ แสดงว่าที่ป่วยเป็นโรคพิษรัก เพราะว่ารักแม่ทัพคนนั้นมากถึงขนาดตรอมใจเลยหรือ ถ้าไม่ให้บุรุษที่ไม่ซื่อสัตย์ต่อความรักทอดทิ้งสตรีที่ตัวเองออกปากว่ารักนักหนาแต่ไม่สามารถปกป้องและดูแลได้ข้าไม่ให้ บัวอัคคีแก่เขาเป็นอันขาด"

"องค์หญิงหลี่ชิงเซียน เพคะเสด็จพี่ของ หม่อมฉันทรงจำเป็นที่จะต้องอภิเษกกับองค์หญิงอิงหรง ไม่อาจขัดราชโองการของเสด็จพี่ฮ่องเต้ได้ก่อนที่แม่ทัพหลี่ จะหนีไปและก่อนที่จะถูกปลดจากการเป็นแม่ทัพขั้นที่ 3 ของหม่อมฉันต้องทุกข์ทรมานจากการ ไม่สามารถดูแลปกป้องคนที่รักได้ องค์หญิงโปรดเมตตาช่วยเหลือด้วยเพคะช่วยเหลือสักครั้งหากองค์หญิงต้องการอะไร ทรงบอก หม่อมฉันได้เลยนะเพคะหม่อมฉันยินดีทำทุกอย่างเลยเพคะ"

“ข้าเป็นคนที่พูดคำไหนคำนั้นไม่ให้คือไม่ให้ บุรุษผู้นี้ไม่สมควรได้รับการช่วยเหลือจากใครทั้งสิ้น การกระทำของเขา บ่งชี้ว่า เขาไม่มีคุณสมบัติที่จะมีชีวิตต่อ แต่ถ้าหากเจ้ายอมแต่งงาน กับน้องชายของข้าข้าก็จะให้บัวหิมะแก่เจ้า"

"ได้เพคะหม่อมฉันรับปากว่าจะอภิเษกด้วยเพคะ ขอเพียงองค์หญิงยอมให้บัวหิมะเกมหม่อมฉันต่อให้หม่อมฉันต้องกระโดดหน้าผาตายหม่อมฉันก็จะทำตามคำสั่งขององค์หญิงเพคะ"

“ข้าเห็นแก่เจ้าที่รักพี่ชายของเจ้ามากข้าจึงมอบมันให้แก่เจ้า เมื่อ 3 วันก่อนเข้าไปเก็บ บัวอัคคี มา 10 ดอกข้าจะมอบให้แก่เจ้า 2 ดอกบัวอัคคี จะมีพิษร้ายมั้ยกับสตรีที่ยังไม่ได้แต่งงานเมื่อถูกแตะจะทำให้ร่างกายถูกไฟเผาภายในแต่หากเป็นสตรีที่แต่งงานผ่านการเข้าหอกับสามี เมื่อแกะดอกบัวอัคคีแล้ว จะทำให้ มีบุตรง่ายขึ้น แต่เมื่อนำไปปรุงเป็นยารักษาคน ก็มีฤทธิ์ที่ทำให้เหมือนเกิดใหม่อีกครั้ง ถ้าเจ้าอยากได้บัวอัคคี อีก 2 วัน ก็แต่งกับน้องชายของข้าไปเสียแล้วค่อยมาเอาบัวอัคคีกับข้า"

"ขอบพระทัยเพคะองค์หญิง"

“เรื่องงานอภิเษกสมรสขององค์หญิงกับน้องชายของข้าข้าจะ ทูลเสด็จพี่เอง"

"เพคองค์หญิง"

.......

.........

.......

แคว้นเว่ย

อู๋หลงเฟย (ฮองเต้แคว้นอู๋)

ข้าเดินทางมาถึงแคว้นเว่ย ถึงแม้จะเป็นการเดินทางที่รวดเร็วแต่ข้าก็ยังคิดว่ามันช้าอยู่ดีความเป็นความตายของน้องชายข้า มันต้องรีบๆอย่างสุดชีวิต ข้าเดินทางมาถึงวังหลวงโดยการนำทางของขันทีชั้นผู้น้อยนำทางของข้า ไปหากษัตริย์ของแคว้นเว่ย

“เชิญข้างในก่อน"

ข้าถูกเชิญให้เข้าไปยังตำหนักส่วนพระองค์ของกษัตริย์แคว้นเว่ย ภายในตำหนักนั้น ไม่เพียงมีแต่ฮ่องเต้แคว้นเว่ยแต่ก็มีฮองเฮาแคว้นเว่ย นั่งอยู่ด้วยเช่นกันไม่นึกไม่ฝันว่า จะมีบุรุษที่รูปงามถึงเพียงนี้ อยู่ด้วย

“ถวายพระพรฝ่าบาท"

“ถวายพระพรฝ่าบาท และฮองเฮา"

“พระองค์มีเรื่องอันใดหรือถึงเดินทางมาอย่างรีบเร่งเช่นนี้ ทำให้ แคว้นเรา ต้อนรับพระองค์ไม่ดีเลย"

“ข้ามีเรื่องที่จะขอให้ พระองค์ทรงช่วยเหลือ"

“เรื่องอะไรเชิญกล่าวมาได้เลยยังไงเราก็เป็นสหายกัน"

“เรื่องของมารดาแห่งท้องทะเล ข้าขอ 2 เม็ดได้หรือไม่ น้องชายของข้าป่วยเป็นโรคพิษรัก มีเพียงตัวยา 2 ตัว ที่จะรักษา น้องชายของไข้หายขาดได้ ก็คือบัวอัคคี กับมารดาแห่งท้องทะเลขอให้เจ้าจงช่วยเหลือ"

“มารดาแห่งท้องทะเลผู้ที่คอยดูแลก็คือ ฮองเฮาของข้า เขาเป็นคนที่คอยดูแลรักษา ขนาดข้าจะขอไปทำตัวยายังขอยากลำบากจนกว่าจะให้ต้องใช้เวลาหลายเดือนน้องชายที่ว่าคือคนที่เท่าไหร่หรือ"

"เจ้าเจ็ด"

“หม่อมฉันคงให้พระองค์ไม่ได้ หม่อมฉันคงยังไม่ได้พูด ไม่ได้กล่าวกับพระองค์ว่า น้องชายของพระองค์ คืออดีตสามี ของน้องสาวหม่อมฉัน นามหลี่ซิ่วอิง พระองค์คงจะรู้จักเพราะเคยเป็นแม่ทัพแคว้นของพระองค์ก่อนที่นางจะหนีมาที่นี่ก็อาการปางตายเช่นเดียวกันได้ยินมาจากหลิวหยางว่าเคยขอบัวหิมะกับเห็ดหลินจือ 100 ปี เพื่อมารักษาน้องสาวของหม่อมฉัน”

“แต่พระองค์กลับไม่ช่วยเหลือยังจะแบกหน้ามาขอความช่วยเหลือจากหม่อมฉันอีกหรือต่อให้พระองค์เป็นเซียนหรือเป็นเง็กเซียนฮ่องเต้หม่อมฉันก็ไม่ให้ไป"