ห่วงรักคุณปีศาจ นิยาย บท 13

บทที่ 13 สถานที่ที่เป็นฝันร้ายทั้งสองชาติ

“คุณจ้าน ฉันขอถามหน่อยได้ไหมคะว่าพี่เช่อต้องการพบฉันมีธุระอะไร？”

กู้จิ่วฉือมองไปยังจ้านยิงพลางถามขึ้น

จ้านยิงส่งเสียงแสดงอารมณ์ไม่พอใจออกมาจากจมูกอย่างเย็นชา

“คุณกู้ทำเรื่องอะไรที่ผิดต่อเจ้านายหรือเปล่าครับ ผมว่าในใจคุณน่าจะรู้ดีนะครับ？”

กู้จิ่วฉือตะลึงงัน ทำเรื่องที่ผิดต่อฮั่วหมิงเช่อ？

ไม่มีนะ？นับตั้งแต่ที่ได้ชีวิตใหม่ เธอก็ไม่เคยทำเรื่องที่โง่เง่าอีกเลย？

ไม่นาน ในหัวของกู้จิ่วฉือก็ปรากฎภาพของเจี้ยยู่ถังที่มาหาเธอ

ในเวลานี้จ้านยิงก็เปิดประตูรถของเบาะนั่งด้านหลังออก น้ำเสียงเร่งรัดเธอด้วยความเย็นชา

“คุณกู้ ความอดทนของเจ้านายมีจำกัดนะครับ！”

ใจของกู้จิ่วฉือสั่นระรัว ฝืนใจนั่งลงไปที่เบาะด้านหลังของรถ และปีศาจใหญ่ก็อยู่ในรถจริงๆ

ชายผู้นั้นไม่เหลือบมองเธอเลยแม้แต่น้อย ใบหน้าเย็นชาช่างน่ากลัวราวกับพายุที่กำลังจะระเบิดอย่างรุนแรง แทบที่จะทำให้กู้จิ่วฉือแข็งจนกลายเป็นน้ำแข็ง

เธออยากที่จะอธิบายอะไรออกไปบ้าง แต่ก็ไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นที่ตรงไหน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเธอมองไปที่ สีหน้าของฝ่ายตรงข้ามเย็นชาราวกับน้ำแข็ง ทำให้แม้แต่เธอจะหายใจยังยากลำบาก ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าจะให้เอ่ยปากเลย

และเป็นเช่นนี้เองจึงทำให้บรรยากาศอึมครึม รถขับออกไปอย่างรวดเร็วกู้จิ่วฉือคิดทบทวนวนไปวนมาว่าเธอทำอะไรผิดกันแน่เรื่องอะไรกันแน่ที่ทำให้ฮั่วหมิงเช่อโกรธจัดขนาดนี้？

จู่ๆ รถก็หยุดลงอย่างกระทันหันกู้จิ่วฉือก็กลับมาได้สติอีกครั้ง และหันออกไปมองข้างนอกอย่างอัตโนมัติ

ถนนไป๋ซือที่คุ้นเคย เส้นทางที่คดเคี้ยว รูปปั้นของเทพเจ้ากรีกเรียงรายอยู่ทั้งสองฝั่งถนน มีสระน้ำที่อยู่ระยะไกลและซุ้มเถาองุ่น ล้วนแล้วแต่ทำให้กู้จิ่วฉือ……นึกถึงความทรงจำในอดีตที่เลวร้าย！

ที่นี่คือคฤหาสน์หวงจวี เป็นคฤหาสน์ในเมืองตี้จิงที่หรูหราที่สุด และเป็นที่ๆผู้คนในเมืองตี้จิงต่างอิจฉากันมากที่สุด！

ชื่อของมันถูกตั้งขึ้นโดยซือหม่าเซี่ยง《เฟิ่งฉิวหวง》แต่สำหรับเธอแล้วมันคือนกฟินิกซ์ที่ถูกขังอยู่ในกรงชัดๆ！

เมื่อกลับมามีชีวิตรอดในชาตินี้ เธอกลับได้กลับมาที่นี่อีกครั้ง！กลับมายังที่กักบริเวณของฮั่วหมิงเช่ออีกครั้ง！

“ลงรถ”

น้ำเสียงของชายหนุ่มเย็นชาเป็นอย่างมาก ทำให้กู้จิ่วฉือราวกับอยู่ในฤดูหนาวที่แสนหนาวเหน็บ

ความทรงจำที่ไม่ดีในชาติที่แล้วพลั่งพลูออกมาไม่หยุด เธอรีบลงจากรถ และเดินตามหลังฮั่วหมิงเช่อเข้าไปข้างใน

“พี่เช่อ พวกเรามาคุยกันดี ๆ ไหมคะ ว่าทำไมคุณถึงได้โกรธขนาดนี้？แม้ว่าฉันจะต้องตาย ก็ให้ฉันตายอย่างเข้าสาเหตุเถอะ？”

กู้จิ่วฉือทุ่มสุดตัว ตะโกนร้องเสียงดัง แต่ว่าชายผู้นั้นก็เหมือนจะไม่ได้ยินเลยแม้แต่น้อย！

เธอทำได้เพียงเดินไล่ตามเงาหลังของเขาอย่างเวทนา เขาเดินจากห้องโถงขึ้นไปข้างบน

ทันใดนั้น เอวของกู้จิ่วฉือก็ถูกรวบอย่างแรง และเข้าไปอยู่ในอ้อมกอดของเขา หลังจากหมุนวนไปพักหนึ่ง เธอก็ถูกเขาวางลงอย่างแรงบนเตียงขนาดใหญ่！

หลังจากนั้นเงาร่างของเขาก็ขึ้นมาทับบนร่างของเธอ ป้องกันการโจมตีจากเธอและโอบล้อมเธอไว้แน่น มือเท้าของเธอถูกรวบไว้แน่น ไม่สามารถขยับได้เลยแม้แต่น้อย

เธอเบิกตาขึ้นมาด้วยความเคร่งเครียด และมองสายตาที่เย็นชาคู่นั้นของชายที่อยู่ข้างบน แสดงสีหน้าที่หวาดกลัวออกมาอย่างชัดเจน

บรรยากาศรอบกายของชายหนุ่มอบอวลไปด้วยแรงระเบิดกระทั่งถึงขีดสุด ในเวลานี้ เลือดของกู้จิ่วฉือแทบจะแข็งจับกันเป็นก้อนทั้งตัว！

ความรู้สึกของชาติที่แล้วที่เธอจนปัญญาไม่สามารถทำอะไรได้ ความทุกข์ทรมานและความสิ้นหวังได้ปะทุขึ้นมาอีกครั้ง

เธอจำได้ว่าหลังจากที่เธอหมั่นหมายกับฮั่วหมิงเช่อ ก็ถูกบังคับให้ย้ายมาที่คฤหาสน์หวงจวีและพักอาศัยอยู่ด้วยกันกับฮั่วหมิงเช่อ วันนั้นเธอเตรียมที่จะบอกความในใจให้กับเจี้ยยู่ถังทราบที่โรงเรียน แต่ฮั่วหมิงเช่อทราบ จึงโกรธกระทั่งลงไม้ลงมือกับเธอ