ห่วงรักคุณปีศาจ นิยาย บท 16

บทที่16 ความลับของกู้จิ่วฉือ

แปดโมงเช้า รถยี่ห้อโรสลอยมาจอดอยู่ที่หน้าประตูโรงเรียนโรงเรียนมัธยมตระกูลสูงศักดิ์S เมื่อรถจอดลงกู้จิ่วฉือก็รีบลงจากรถอย่างรวดเร็ว

ขณะที่ขาข้างหนึ่งของเธอก้าวเท้าลงจากรถ ทันใดนั้นเท้าของเธอก็ถูกดึงกลับไปอีกครั้ง

พลางยิ้มกริ่มแล้วจ้องมองไปที่ฮั่วหมิงเช่อ

“ทำไมเหรอ？”

ฮั่วหมิงเช่อมองดูเธออย่างเงียบๆ แววตาที่สวยงามเผยความสงสัยออกมา

“ขอโทรศัพท์ของคุณหน่อยค่ะ”

กู้จิ่วฉือยื่นมือออกไปพลางมองไปที่ฮั่วหมิงเช่อ ฮั่วหมิงเช่อยื่นโทรศัพท์ให้เธอโดยไม่พูดไม่จา

เมื่อหญิงสาวรับโทรศัพท์ไป แล้วพบว่าโทรศัพท์ตั้งรหัสผ่านไว้ จึงลองใส่วันเกิดของเธอ และโทรศัพท์ก็ถูกปลดล็อคออกทันที

“เดี๋ยวฉันจะเปลี่ยนรหัสปลดล็อคโทรศัพท์ของฉันเป็นวันเกิดของคุณเช่นเดียวกัน”

กู้จิ่วฉือตะลึงงันครู่หนึ่งจากนั้นก็พูดพึมพำพลางเมมเบอร์ใหม่ของเธอ และใส่ชื่ออย่างหน้าไม่อายว่า“เสี่ยวจิ่วเอ๋อแก้วตาดวงใจผู้น่ารักที่สุด”จากนั้นจึงคืนให้กับฮั่วหมิงเช่อ

“ฉันจะเมมเบอร์ของคุณไว้เป็นรายชื่อผู้ติดต่ออันดับแรก ต่อไปหากมีเรื่องอะไรอีก คุณจะได้ถามฉันได้โดยตรง”

จ้านยิงที่นั่งอยู่ฝั่งเบาะของคนขับ เมื่อได้ยินประโยคนี้ก็รู้สึกสงสัยว่าตนกับลังฝันไปหรือเปล่า

สมัยก่อนเจ้านายอยากจะได้เบอร์โทรศัพท์ของเธอต้องใช้แรงใช้กำลังตั้งเท่าไหร่ แต่สุดท้ายก็กลับถูกเธอบล็อก ตอนนี้……เกิดอะไรขึ้นกันแน่？！！

“ถ้างั้นฉันไปเรียนก่อนนะคะ~บ๊ายบาย~”

กู้จิ่วฉือโบกมือ จากนั้นเดินหันหลังแล้วจากไป เธอเดินไปได้เพียงไม่กี่ก้าว ทันใดนั้นเธอก็ได้ตัดสินใจแล้วเดินกลับเข้าไปในรถ

“อ่า ใช่แล้ว！เธอไม่ทันระวัง ทำให้ของชิ้นหนึ่งร่วงหล่นลงมา！”

สาวน้อยยิ้มอย่างมีเล่ห์เหลี่ยม ขณะที่ปีศาจใหญ่ยังไม่ทันได้มีการตอบสนอง จู่ๆเธอก็พุ่งเข้าไปแล้วสัมผัสที่แก้มของเขาเบาๆ

“คราวนี้ฉันไปจริงๆแล้วนะคะ~เย็นนี้อย่าลืมมารับฉันนะคะ ~”

ยังไม่ทันรอให้ฮั่วหมิงเช่อมีการตอบสนองกลับ เมื่อเย้าแหย่เสร็จกู้จิ่วฉือก็รีบวิ่งหนีไป จากนั้นกุมที่หัวใจน้อยๆของเธอแล้ววิ่งไปอย่างรวดเร็ว ไม่นานก็วิ่งหายไป

ช่างน่าตื่นเต้นจริงๆ！

จ้านยิงที่นั่งอยู่บริเวณเบาะที่นั่งคนขับ เมื่อเห็นก็อึ้งไปเลย อ้าปากกว้างค้างจนแทบจะใส่ไปทั้งหมัดได้！

เมื่อสักครู่นี้เขาฝันไปใช่ไหม？เจ้านายถูกเธอ……หอมแก้ม！

“เจ้า……”

เมื่อเขาได้สติกลับมา ก็รีบหันไปห่วงใยเจ้านายแต่กลับพบว่ารอยยิ้มบนใบหน้าของชายหนุ่มยังไม่จางหายไป

ทันใดนั้น ฟ้าดินก็แปรผัน ธารน้ำแข็งละลายลง แสงแดงอันอบอุ่นโอบผืนแผ่นดิน ดอกไม้บานสะพรั่ง

แม้แต่จ้านยิงผู้ชายที่แมนทั้งแท่งแข็งอย่างกับเหล็กกล้ายังต้องอึ้งไปเลย …เขารีบหันกลับมา แล้วตั้งสติเพื่อไม่ให้ใจเต้น ไม่เช่นนั้นเขาคงเปลี่ยนไปชอบเพศเดียวกันแล้ว

“ไปกันเถอะ”

กระทั่งเงาของกู้จิ่วฉือหายไปจากสายตาของเขาฮั่วหมิงเช่อก็ค่อยๆยกริมฝีปากขึ้น น้ำเสียงเมื่อฟังแล้วก็ราวกับเมื่อก่อนที่ดูตระหง่านและเย็นชา แต่ว่าจ้านยิงก็พอฟังออกว่าตอนนี้เจ้านายดีใจมาก ดีใจเป็นอย่างมาก！

“ใช่！”

จ้านยิงรีบจัดแจงเสื้อผ้าและนั่งให้เป็นปกติ และสตาร์ทเครื่องยนต์อีกครั้ง แววตาของเขามองไปยังทิศทางที่กู้จิ่วฉือจากไปด้วยแววตาที่ซับซ้อน

กู้จิ่วฉือหวังว่าคุณจะไม่ทำเรื่องโง่ๆหาเรื่องตายอีกนะ ต่อให้ต้องโกหกเจ้านายอย่างน้อยก็ต้องโกหกไปทั้งชีวิต！

“ฮัดชิ่ว！”

พอนั่งลงที่ห้องเรียนกู้จิ่วฉือก็จามเสียงดัง หัวใจที่เต้นแรงยังคงเต้นอย่างบ้าคลั่งไม่สามารถที่จะระงับลงได้

ในใจรับรู้ได้ถึงความหอมหวานที่ปะทุขึ้นมา ไม่รู้เหมือนกันว่าเกิดอะไรขึ้น？รู้สึกว่า……มันไม่เลวเลย？！

ในเมื่อเธอได้โอกาสมีชีวิตในสองชาติ แต่ก่อนต่างฝ่ายต่างทำอะไรเสรีโดยไม่สนใจความคิดของคนอื่น ในเมื่อคิดได้แล้ว ก็ทำทันที

ในเมื่อตัดสินใจแล้วว่าจะใช้ชีวิตกับฮั่วหมิงเช่ออย่าสงบสุข ถ้าเช่นนั้นก็ต้องลองเดินเข้าไปในโลกของเขาดู

เสียงกริ่งบอกเวลาเริ่มเข้าเรียนได้ดังขึ้นกู้จิ่วฉือสะบัดหัว แล้วสลัดเรื่องราวที่ไม่เกี่ยวข้องออกจากหัว