ห่วงรักคุณปีศาจ นิยาย บท 31

บทที่ 31 ผลสำเร็จที่เกินความคาดหมาย

ช่วงบ่ายหลังจากเสียงวิดีโอผ่านไป ทำให้กู้จิ่วฉือ ที่อยู่ โรงเรียนมัธยมตระกูลสูงศักดิ์Sได้รับความนิยมอีกครั้ง

โชคดีที่กู้จิ่วฉือคาดการณ์ไว้ก่อนแล้ว และให้พี่รองจอดรถที่ประตูหลังเพื่อรับเธอ

“พี่รอง กลับไปบ้านของเราก่อน ฉันจะกลับไปเอาไวโอลิน”

กู้จิ่วฉือกล่าวอย่างไม่ใส่ใจในขณะที่วางกระเป๋านักเรียนลง

กู้ฉียู่ที่เพิ่งสตาร์ทรถได้ยินคำพูดเหล่านี้ ทันใดนั้นก็คลายเท้าลง ทำให้รถส่ายไปมาอย่างรุนแรง

“คุณคุณคุณ ... คุณพูดอะไร”

พี่รองหันกลับมาทันที จ้องไปที่น้องสาวของเขาด้วยความตกใจ และถามอย่างต่อล้อต่อเถียง

“ฉันบอกว่าฉันจะฝึกไวโอลินอีกครั้ง เป็นความฝันของนักดนตรี ฉันวางแผนที่จะหยิบมันขึ้นมาอีกครั้ง”

กู้จิ่วฉือหยุดการเคลื่อนไหวทั้งหมด มองไปที่พี่ชายคนที่สองอย่างจริงจัง

“ฉันไม่ได้ฝันไปหรือ?”

ดวงตาของกู้ฉียู่เป็นสีแดงเล็กน้อย เขาบีบต้นขาของตัวเองอย่างโง่เขลา และก็อ้าปากค้างเพราะความเจ็บปวด

ทันใดนั้นก็มีภาพนับไม่ถ้วนฉายขึ้นมาในหัว มีฉากน้องสาวซ้อมไวโอลินกับแม่ และฉากน้องสาวที่ได้รับรางวัล

ตั้งแต่สมัยมัธยมปลาย อาฉือก็ทิ้งไวโอลินและประกาศว่าเขาจะไม่ซ้อมอีก

ตั้งแต่นั้นมาเขาก็ไม่ได้ยินเสียงไวโอลินของน้องสาวอีกเลย ในงานเลี้ยงวันหมั้นวันนั้น เขาคิดว่าที่อาฉือเริ่มปรากฏเป็นแค่ชั่วคราว คิดไม่ถึง...

“อาฉือถ้าแม่รู้ ต้องดีใจมากแน่ๆ”

“อือ ฉันจะไม่มีวันทำให้แม่ผิดหวัง”

กู้จิ่วฉือกล่าวอย่างมีความหมาย

กลับมาถึงบ้าน

เมื่อกู้ชิงหยวนและโซวฝูหรงกลับมาจากข้างนอก เขาก็ขมวดคิ้ว เมื่อเห็นว่าข้างลูกชายมีเพียงลูกสาวคนเดียว

“เสี่ยวฉีทำไมไม่พายู่นเอ๋อกลับมาด้วยล่ะ?”

“ตอนเที่ยงพี่บอกว่าเธอมีธุระ จากนั้นก็ลาแล้วออกไป แม้ว่าจะใกล้สอบเข้ามหาวิทยาลัย แต่ยู่นเอ๋อได้ผลสอบที่ดีในครั้งนี้ ขาดเรียนในช่วงบ่ายก็คงไม่เป็นไร”

กู้จิ่วฉือไม่รอให้ โซวฝูหรงเปิกปากอธิบายก็ชิงตอบก่อน

มันไม่ใช่แค่ซ่อนมีดไว้ในคำพูด และฝังหลุมเพื่อนำไปสู่สงคราม ใครจะทำไม่ได้ ~

แน่นอน ว่ากู้ชิงหยวนพ่อได้ยินประโยคนี้ ก็ขมวดคิ้วมากขึ้น

“การสอบเข้ามหาลัยกำลังจะมีขึ้นในอีกไม่ถึงเดือน ขาดเรียนตอนบ่ายได้หรือ! ทำไมดีขึ้นนิดหน่อย ลูกพี่คุณก็เริ่มไม่รู้เรื่องอีกแล้ว!”

โซวฝูหรงซึ่งอยู่ข้างๆตกใจในทันใด และเหลือบมองไปที่กู้จิ่วฉือ อย่างรวดเร็ว และรีบอธิบายอย่างรวดเร็ว

“ยู่นเอ๋อไม่ได้ขาดเรียน บางทีเธออาจจะมีส่วนร่วมในการแสดงเต้นรำของโรงเรียน คุณก็รู้ เธอเก่งมากตั้งแต่ยังเด็กและเธอต้องดูแลกิจกรรมศิลปะมากมายนอกเหนือจากการเรียนด้วย”

“ที่แท้ก็เป็นแบบนี้”

กู้ชิงหยวนหลังจากได้ยินสิ่งนี้ ก็พยักหน้าด้วยความพึงพอใจ

กู้จิ่วฉือหรี่ตาเล็กน้อย และมองไปที่โซวฝูหรงอย่างแผ่วเบา

ช่างเป็นวิธีการที่ดี เพียงไม่กี่คำ ก็สามารถทำให้ทัศนะของพ่อที่มีต่อยู่นเอ๋อกลับมาสู่จุดเดิม ดูเหมือนว่าอยู่ต่อหน้าคุณพ่อ

เปิดเผยใบหน้าที่แท้จริงของแม่ยู่นเอ๋อและลูกสาว ยังต้องทำงานหนัก ...

“ใช่แล้ว วันนี้ก็ไม่ใช่วันหยุดสุดสัปดาห์ ทำไมคุณกลับมาแล้ว”

กู้ชิงหยวนนึกขึ้นได้และถาม

“อ่ออาฉือ กลับมารับไวโอลิน ใกล้จะสอบเข้าวิทยาลัยแล้ว เธอก็อยากลองที่สอบThe Juilliard Schoolด้วย”

กู้จิ่วฉือยังไม่ได้พูด พี่รองกู้ฉียู่กลัวว่าเธอจะถูกดุ เขาจึงรีบยืนตรงหน้าเธอและอธิบายให้พ่อของเขาฟัง