“รายงานล่าสุดจากสถานีนี้ เรื่องอื้อฉาวของถังยู่หนึ่งในผู้ก่อตั้งบริษัทหวงหยู และผู้จัดการส่วนตัวชื่อดังได้กระจายไปรอบด้าน!
ศิลปินในสังกัดพากันออกแถลงการณ์ โดยอ้างว่า พวกเขาไม่สามารถทนต่อการกระทำที่ไร้มนุษยธรรมของถังยู่ตลอดหลายปีที่ผ่านมานี้ได้อีกต่อไป
ถังยู่ไม่ได้ออกมาแถลงการณ์แต่อย่างใด ยิ่งทำให้ผู้ชมรู้สึกว่าเรื่องนี้เป็นความจริง!
ปัจจุบันบริษัทหวงหยูออกมาให้สัมภาษณ์เป็นการส่วนตัวว่า หวงหยูจะไม่ต้อนรับพนักงานที่มีจุดบกพร่องทางคุณธรรม จะไล่ถังยู่ออกและไม่รับเข้ามาอีก
จากการวิเคราะห์บุคคลที่เกี่ยวข้อง ถังยู่มีนิสัยติดพนันมาตั้งแต่เดิมแล้ว ปัจจุบันเขามีหนี้พนันเป็นสิบล้าน ถ้าเขาออกจากหวงหยู เขาจะไปที่ไหน?”
หลังจากที่ผู้ดำเนินรายการรายงานจบ หน้าจอก็ปรากฏไปที่ชั้นล่างของบริษัทหวงหยูทันที ถังยู่ใบหน้าที่อมทุกข์ หอบกล่องกระดาษเล็กๆเพียงลำพังเดินออกมาจากบริษัท
ล้อมรอบด้วยเสียงประณามของพวกแฟนๆศิลปินหวงหยู บนหน้าจอถังยู่ดูเศร้าหมองอย่างมาก ไม่เหมือนผู้จัดการส่วนตัวเบอร์ทองที่เคยเฉิดฉายก่อนหน้านี้เลยแม้แต่น้อย
“จุๆๆๆ นี่มันถังยู่ผู้ที่เคยโด่งดังมาก่อน แต่ไม่คิดว่าจะเป็นเช่นสัตว์มีพิษ! อาฉือเธอมาดูนี่เร็ว!”
“ถ้านี่เป็นบริษัทของเธอเอง ยังไงเธอก็รู้ต้นสายปลายเหตุ หากเธอไปเซ็นสัญญากับบริษัทอื่น เธอก็ยังจะไม่รู้หรอกว่าจะเจอหมาจิ้งจอกหรือเสือตัวไหน!”
“พี่รอง เปลี่ยนช่องเถอะ”
กู้จิ่วฉือทำเป็นไม่ได้ยินที่โซวฝูหรงพูด และคว้ารีโมทในมือของพี่รอง คนอื่นๆก็ทำเหมือนว่าคำพูดของโซวฝูหรงเป็นคำพูดลอยๆขณะดูทีวีเพียงเท่านั้น ทุกคนต่างเอาหูไปนาเอาตาไปไร่
ไม่มีใครโต้ตอบ และไม่มีการพูดคุยใดๆต่ออีก โซวฝูหรงเตรียมคำพูดที่อยู่ในใจก็ไม่สามารถระบายหรือทำอะไรได้เลย เธอทำได้เพียงต้องกัดฟันด้วยความโกรธ
ขณะที่กู้จิ่วฉือเปลี่ยนช่องอยู่นั้น ก็ดันเปลี่ยนไปโดนที่ช่องข่าวเศรษฐกิจพอดี
“เอ้ยๆๆ ดูอันนี้แหละ”
อันที่จริง กู้จิ่วฉือไม่ค่อยจะสนใจข่าวเศรษฐกิจสักเท่าไหร่ แต่ที่ข่าวที่กำลังออกอากาศนั้นมีอะไรที่พิเศษอยู่
“สวัสดีท่านผู้ชม ยินดีต้อนรับสู่รายงานเศรษฐกิจในเมืองตี้จิง ตั้งแต่ต้นฤดูร้อนเป็นต้นมาก็เป็นช่วงที่รุ่งเรืองในการประมูลที่ดิน คราวนี้เมืองตี้จิงได้เปิดตัวที่ดินจำนวนหลายแปลง ซึ่งทำให้ดึงดูดความสนใจจากผู้พัฒนาอสังหาริมทรัพย์รายใหญ่”
ทันทีที่เสียงของผู้ดำเนินรายการหยุดไป หน้าจอก็ปรากฏตารางที่แสดงรายการประมูลที่ดินแต่ละแปลงในครั้งนี้
กู้จิ่วฉือจำได้ลางๆว่า ชาติที่แล้วตระกูลกู้ก็เคยร่วมประมูลที่ดินด้วยเช่นกัน
แต่ในตอนนั้นเอง ฮั่วหมิงเช่อเพราะเธอคนเดียว เลยเล่นงานตระกุลเจี้ย เจี้ยยู่ถังมาขอความช่วยเหลือจากเธอ เธอเองไม่มีทางเลือกอื่นจึงไปขอยืมเงินจากพี่ใหญ่ พี่ใหญ่จึงเอาเงินสดทั้งหมดในบัญชีบริษัทเพื่อให้เธอนำไปช่วยตระกูลเจี้ย เป็นเหตุให้ตระกูลกู้ติดปัญหาเล็กน้อยกับทางธนาคาร จึงไม่สามารถชนะการประมูลที่ดินแปลงที่ต้องการได้
จากนั้นเป็นต้น ตระกูลกู้เลยไม่สามารถเอาชนะกับตระกูลอื่นๆได้ และในการพํฒนาภายหลังก็ล่าช้ายไปกว่ามาก
กู้จิ่วฉือจำได้ชัดเจนมาก พี่ใหญ่ชอบที่ดินแปลงA-1128อย่างมากในตอนนั้น
ในชาตินี้ เธอไม่ได้โง่ไปใช้เงินของบ้านตนเองอุดช่องโหว่ให้ตระกูลเจี้ย พี่ใหญ่คงจะสามารถยึดครองที่ดินที่ใจต้องการได้แล้วล่ะ
ในเวลานี้ บนทีวีผู้ดำเนินรายการยังคงออกอากาศเรื่องการประเมินประมูลที่ดินทั้งหมดต่อไป
“ถ้าพูดถึงที่ดินที่ประมูลในครั้งนี้ ที่ดินที่มีมูลค่ามากที่สุดน่าจะเป็นที่ดินแปลงA-1110 ใกล้ศูนย์กลางการคมนาคม และยังเป็นที่ดินสำคัญที่นักพัฒนาอสังหาริมทรัพย์ที่มีชื่อเสียงแย่งชิงกัน……”
กู้ชิงหยวนมองไปที่การรายงานข่าวของผู้ดำเนินรายการในทีวี และพยักหน้าเล็กน้อย
“อื้ม ผู้ดำเนินรายการของช่องเศรษฐกิจนี้ถือว่ายังดูมีระดับ แต่ก็ยังพูดไม่ตรงประเด็นอยู่ดี อาเชียน ที่พวกเราจะเข้าร่วมการประมูลที่ดินครั้งนี้ เธอวางเป้าไว้แล้วหรือยัง?”
กู้จิ่วฉือเมื่อได้ยินคำถามนี้ ก็ลุกขึ้นนั่งตัวตรงและเงี่ยหูเพื่อฟังทันที
กู้เชียนพูดอย่างเนิบๆ: “ในใจฉันมีสองเป้าหมาย”
“สองเป้าหมายอะไร?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ห่วงรักคุณปีศาจ