“อาฉือ เธออย่าได้อวดเก่ง เธออาจไม่ได้ดูอย่างละเอียด ที่ดินแปลง1128มันไม่ดีจริงๆ”
โค้วยู่นเอ๋อแกล้งทำเป็นช่วยแก้หน้าให้ แต่จริงๆแล้วในใจของเธอกำลังเบิกบานอยู่
ไอคิวสูงแล้วยังไง ไม่เข้าใจโลกภายนอกเลยสักนิด อีกทั้งยังถูกเธอแกล้งอยู่เรื่อย เมื่อมองดูสีหน้าผิดหวังของลุง เธอก็รู้เลยว่า ครั้งนี้เธอชนะอีกแล้ว
“ที่ดินแปลง1128ไม่ใช่ว่าไม่ดี แค่พี่ไม่เห็นข้อดีของมัน”
กู้จิ่วฉือยิ้มเล็กน้อยและพูดต่อ
“แม้ว่าแปลงนี้จะอยู่ในเขตชานเมืองของปักกิ่ง แต่ก็อยู่ติดกับวนอุทยานเขาหงส์ซึ่งเป็นจุดชมวิวธรรมชาติระดับ5Aเพียงแห่งเดียวในตี้จิง ซึ่งเท่ากับว่ามีแถบออกซิเจนธรรมชาติอยู่ข้างๆ และที่นี่ยังมีน้ำพุร้อน อยู่ในสถานที่เงียบสงบและสวยงาม เนื้อที่กว้างใหญ่ เท่าที่ฉันรู้ ปีที่แล้วรัฐบาลวางแผนที่จะสร้างบ้านพักคนชราใกล้ๆที่นี่ ทรัพยากรทางการแพทย์ก็ได้รับการพัฒนา”
กู้จิ่วฉือเพิ่งพูดเพียงไม่กี่ประโยค พี่ใหญ่ก็มองมาที่เธอด้วยสายตาที่เห็นด้วย โค้วยู่นเอ๋อจึงรีบคัดค้านทันที
“แต่การจราจรบริเวณจุดชมวิวระดับ5Aนั้นไม่สะดวกอย่างมาก มีถนนที่เชื่อมต่อระหว่างจังหวัดเพียงสายเดียว!”
“จริงที่ว่าการจราจรไม่สะดวก แต่มีเพียงถนนสายเดียวที่จะเป็นจุดขายที่ใหญ่ที่สุดในอนาคต!”
กู้จิ่วฉือพูดถึงตรงนี้ก็หยุดครู่หนึ่ง แล้วปล่อยให้อีกฝ่ายรออย่างกระวนกระวาย
โซวฝูหรงบ่นพึมพำอย่างจองหอง “การจราจรไม่สะดวกเธอยังบอกว่าเป็นจุดขายได้อีกเหรอ?”
“แน่นอน! เพราะเราได้ที่ดินแปลงนี้มา เพื่อสร้างอสังหาริมทรัพย์ระดับไฮเอนด์ และวิลล่าสุดหรู!
เมืองตี้จิงเป็นเมืองที่ทุกตารางก็มีราคาที่สูงเทียบทองคำ เพราะฉะนั้นที่ดินที่เหมาะสำหรับอสังหาริมทรัพย์ระดับไฮเอนด์ก็จะยิ่งน้อยลง คนรวยที่ต้องการยกระดับสภาพแวดล้อมที่อยู่อาศัยของตน ก็ไม่มีที่จับจ่ายใช้สอย และที่ดินแปลงนี้ก็เป็นไปตามเงื่อนไขความเป็นส่วนบุคคลของพวกเขา มีสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติที่ดี และทรัพยากรทางการแพทย์ที่ดี!
นอกจากนี้ตีราคาพรีเมียมและกำไรของวิลล่ายังสูงกว่าอสังหาริมทรัพย์ครัวเรือนขนาดเล็กระดับล่างทั่วไปมากอีกด้วย ไม่ว่าพวกเราจะเรียกราคาจะสูงแค่ไหน ก็มีคนที่ยินดีจ่าย ผลิตภัณฑ์หลักของพวกเราตระกูลกู้ก็เป็นโครงการระดับกลางถึงระดับสูง และตระกูลกู้ของพวกเราก็มีชำนาญในด้านนี้
ที่ดินแปลง1110มีปัจจัยที่ดี เป็นสินค้าสำหรับคนธรรมดา แต่กลับไม่ใช่ด้านที่พวกเราตระกูลกู้ถนัด
นอกจากนี้ที่ดินแปลง1128เป็นแปลงที่ถูกที่สุด แต่ตระกูลกู้ของพวกเรากลับต่อรองราคาได้มากอีกด้วย!”
หลังจากกู้จิ่วฉือพูดจบ เธอจงใจเลิกคิ้ว และมองไปที่พี่ใหญ่ของเธอ
ดวงตาของพี่ใหญ่กู้เชียนแวบวับด้วยความประหลาดใจ ยกมุมปากขึ้นด้วยรอยยิ้มและลูบหัวน้องสาวของเขา ประเมินได้ค่อนข้างน่าพอใจ
“อาฉือโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว เธอคิดเหมือนกับพี่ใหญ่ ฉันชักไม่อยากให้เธอเถลไถลอยู่แต่ข้างนอกแล้วสิ”
ความหมายก็คือ เขาคาดหวังให้กู้จิ่วฉือเข้ามาในบริษัทเพื่อช่วยเขา!
โค้วยู่นเอ๋อเมื่อได้ยินแบบนั้นในใจก็สั่นสะท้าน เธอคิดว่าชัยชนะจะอยู่ในมือเธอ แต่แล้วเธอจะมาโดนตัดหน้าแบบนี้เหรอ?
ไม่สิ! คุณลุงยังไม่ได้ออกความเห็น!
เมื่อคิดถึงตรงนี้ โค้วยู่นเอ๋อก็มองไปทางกู้ชิงหยวนในทันที เมื่อเธอเห็นสีหน้าของกู้ชิงหยวนแวบเดียว สีหน้าของเธอก็ซีดลงทันที
บนใบหน้าของกู้ชิงหยวนบ่งบอกว่า “ลูกสาวของฉันได้เติบโตขึ้นอย่างแท้จริง” จ้องมองไปที่กู้จิ่วฉือด้วยความปลื้มปีติ
อันที่จริงแล้ว ที่ดินที่เขาชอบใจที่สุดคือ1128 มันสมเหตุสมผลแล้วลูกชายคนโตจะคิดตรงกันกับเขา แต่ด้วยลูกสาวคนเล็กไม่เคยมีส่วนร่วมเลย ไม่เคยแม้กระทั่งสนใจในธุรกิจของตระกูลกู้เลยด้วยซ้ำ แต่กลับมีความคิดแบบนี้
แต่แล้วเขาถึงตระหนักได้ว่าตัวเองให้ความสนใจลูกสาวคนเล็กน้อยเกินไป ที่แท้จริงแล้วลูกสาวของก็โตเป็นผู้ใหญ่ที่เพียบพร้อมมากแล้วด้วยโดยที่ตัวไม่รู้ตัว
“พี่ใหญ่พูดถูก พี่รองของเธอเอาแต่อยู่เฉยไปวันๆ จะให้พี่ใหญ่ของเธอเหนื่อยตายคนเดียวเลยหรือไง? ในเมื่อเธอมีพรสวรรค์นี้ ก็ควรจะเข้ามาบริษัทเพื่อช่วยพี่ใหญ่ของเธอ”
เป็นเรื่องยากที่จะได้รับคำชมแบบนี้จากเหล่ากู้ ในใจกู้จิ่วฉือรู้สึกภาคภูมิใจเล็กน้อย เธอเหลือบมองโค้วยู่นเอ๋อที่มีใบหน้าเขียวจัดด้วยความโกรธ แต่อารมณ์ก็ดีขึ้นในฉับพลัน
“ฉันไม่กล้าแข่งกับพี่ใหญ่เพื่อแย่งชิงสมบัติของตระกูลหรอก หาทางอื่นกันดีกว่า~”
“ฮึ่ม! ฉันน่ะไม่เข้าใจเธอเสียจริง!”
เหล่ากู้แสร้งทำเป็นโกรธและพูดอย่างเย็นชา
“เธอนี่มันขี้เกียจ!”
“เหล่ากู้ พ่อจะปรักปรำหนูแบบนี้ไม่ได้นะ!”
“ฮ่าๆๆ……”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ห่วงรักคุณปีศาจ
เริ่องนี้สนุกมาก..อยากให้นำมาลงต่อให้จบ...
สวัสดีค่ะต้านต่าต่า คุณคงไม่รู้จักว่าเราเป็นใครแต่เรามีเรื่องจะบอกคุณว่าเราชอบเรื่องนี้ที่คุณเขียนมากและรอคอยวันที่คุณจะกลับมาเขียนเรื่องนี้อีกครั้งเพราะฉะนั้นไม่ว่าคุณจะมีปัญหาหรืออุปสรรคอะไรก็แล้วแต่ขอให้คุณรู้ไว้ว่าเราหรือคนอ่านเรื่องนี้อีกหลายคนอยู่ข้างคุณและคุณไม่ได้อยู่ตัวคนเดียวและได้โปรดในสักวันหนึ่งเมื่อคุณพร้อมขอให้คุณกลับมาเขียนเรื่องนี้เพราะเราและผู้อ่านอีกหลายคนรอคุณกลับมาเขียนเรื่องนี้อยู่เสมอ จากผู้อ่านที่ชอบเรื่องราวที่คุณแต่ง Hello. You probably don't know who I am, but I have to tell you that I really liked this story and I look forward to the day you come back to write about it again. So no matter what problems or obstacles you have, But please know that I and many other readers are on your side and that you are not alone. And please, one day when you are ready, I will ask you to come back and write about this because of me and my readers. Many people are always waiting for you to come back and write about this. From readers who liked the stories you wrote....