ห่วงรักคุณปีศาจ นิยาย บท 7

บทที่ 7 ใจเต้นเร็วขนาดนั้น

หยดน้ำตาเม็ดใหญ่ของโค้วยู่นเอ๋อร่วงเผาะ ใบหน้าที่น่าสงสารนั้น ไม่ว่าอย่างไร ผู้ชายก็ยอมให้อภัยอย่างง่ายดาย

ถ้าไม่รู้ว่าโค้วยู่นเอ๋อเป็นคนอย่างไรกู้จิ่วฉือยังคงหวาดหวั่นว่าจะต้องใจอ่อนให้เธออีก

ก็เป็นเพราะใบหน้านั้นที่มองดูแล้วไม่มีพิษภัย ชาติที่แล้วเธอจึงโดนทำร้ายจนน่าเวทนา!

แสร้งทำเป็นไร้เดียงสาใช่ไหมล่ะ? เธอนี่แหละที่เป็นคนไร้เดียงสาจริงๆ!

“พี่ แต่ก่อนเป็นฉันเองที่ดื้อรั้นเกินไป พี่ถึงต้องตามใจเพื่อให้ฉันมีความสุข ยกพี่ยู่ถังให้ฉันคงจะเจ็บปวดมากสินะคะ! แต่ตอนนี้พอแล้ว ฉันไม่ชอบเขาแล้วจริงๆ พี่ก็ไม่ต้องได้รับความไม่เป็นธรรมเพื่อฉันอีกแล้ว จริงๆแล้วพี่กับพี่ยู่ถัง......ไม่สิ กับเจี้ยยู่ถังเหมาะสมกันมากเลยนะ!”

ฉันขออวยพรให้พวกเธอหญิงร้ายชายเลวคู่นี้ เหมือนโสเภณีที่เหมาะสมกับหมา อยู่ด้วยกันชั่วฟ้าดินสลาย !

กู้จิ่วฉือพูดถึงครึ่งหนึ่ง ก็รู้สึกว่าพี่ยู่ถังสี่คำนี้น่าขยะแขยงเกินไป จึงรีบแก้

ตอนนี้ เธอพิงอยู่ในอ้อมอกของฮั่วหมิงเช่ออย่างไม่รู้ตัว ทั้งยังไม่สังเกตเห็นแววตาที่ประหลาดใจเล็กน้อยของชายหนุ่มอีกด้วย

“ไม่ใช่นะ! ไม่ใช่อย่างนี้จริงๆนะ! อาฉือ เธอฟังพี่อธิบายก่อน......”

โค้วยู่นเอ๋อตกใจจนหน้าซีด เห็นๆอยู่ว่าตั้งใจวางกับดักกู้จิ่วฉือ แต่ทำไมไฟกลับลามมาบนตัวเธอได้? !

แต่ทว่าความลนลานอย่างนี้มีอยู่เพียงชั่วครู่เท่านั้น โค้วยู่นเอ๋อก็แสร้งทำเป็นใสซื่อน่าสงสารอีกครั้ง

“ฮัดเช้ย!”

กู้จิ่วฉือตั้งใจจามออกมา เพื่อตัดบทคำพูดของโค้วยู่นเอ๋อ เธอเงยหน้ากระพริบตาโตๆ กำลังมองฮั่วหมิงเช่อแล้วพูดขึ้นอย่างน่าเอ็นดู

“เหมือนฉันจะเป็นหวัดแล้ว~”

ดวงตาที่ลึกล้ำของฮั่วหมิงเช่อหรี่ลงเล็กน้อย ชั่วครู่กู้จิ่วฉือก็โดนเขาอุ้มขึ้นมา เดินเข้าไปด้านในห้องโถง

จากกระทำทั้งหมด โค้วยู่นเอ๋อกลายเป็นอากาศธาตุอย่างสมบูรณ์ ไม่มีใครสนใจโดยสิ้นเชิง

“ในเมื่อไม่มีเรื่องอะไรแล้ว พวกเราก็รีบเข้าไปเถอะ ไม่งั้นแขกภายในห้องโถงจะรู้ได้ว่าเกิดอะไรขึ้น”

ท่านปู่ฮั่วพูดขึ้นเรียบๆ พวกผู้ใหญ่จึงเดินตามกลับเข้าไป ไม่ได้ใส่ใจโค้วยู่นเอ๋อที่น้ำตาท่วมหน้าอยู่เลย

โซวฝูหรงมองลูกสาวอย่างเป็นห่วง แต่ก็หันตัวเดินตามกู้ชิงหยวนไปอย่างรวดเร็ว

โค้วยู่นเอ๋อโตมาขนาดนี้ แต่นี่เป็นครั้งแรกที่โดนเมินอย่างสิ้นเชิง!

เธอจดจ้องด้านหลังของฮั่วหมิงเช่อที่กำลังอุ้มกู้จิ่วฉือด้วยความโมโห กำหมัดแน่น เล็บยาวๆจิกเข้าไปในฝ่ามือ จิกจนเลือดไหลแต่กลับไม่รู้ตัว

กู้จิ่วฉือ ความอัปยศของฉันในวันนี้ แกเป็นคนสร้างขึ้นทั้งหมด วันหน้าฉันจะคืนให้แกเป็นสองเท่า!

“ยู่นเอ๋อ！เมื่อกี้ทำไมเธอถึงรีบปฏิเสธความสัมพันธ์ของเราสองคนต่อหน้ากู้จิ่วฉือขนาดนั้นล่ะ? ! นี่เธอไม่ชอบฉันจริงๆเหรอ?”

เจี้ยยู่ถังยืนอยู่ด้านหลังโค้วยู่นเอ๋อ ถามขึ้นด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความโกรธ

โดนกู้จิ่วฉือคนที่ไม่ได้ชอบปฏิเสธก็ช่างเถอะ แต่โค้วยู่นเอ๋อพูดอย่างนี้ เขาทนไม่ได้จริงๆ

“จิตใจของฉัน นายยังไม่ชัดเจนจริงๆเหรอ?”

โค้วยู่นเอ๋อหันกลับมา ด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยน้ำตา กำลังมองเจี้ยยู่ถังอย่างน่าสงสาร

“ฉันไม่ได้ทำเพื่อนายเหรอ! สถานการณ์เมื่อกี้นี้ ถ้าฉันไม่ปฏิเสธให้ชัดเจนกู้จิ่วฉือจะคิดยังไง? แล้วธุรกิจของครองครัวนายจะทำยังไง? แล้วแผนการของพวกเราล่ะจะทำยังไง?”

แค่เธอร้องไห้ ใจของเจี้ยยู่ถังก็ละลายหมดแล้ว รีบเข้ามาโอบกอดเธอด้วยความสงสาร ปลอบเธอเบาๆ

“ที่รัก ฉันผิดเอง ฉันโมโหจนสติหลุด! ต่อไปฉันจะเชื่อเธอทุกอย่าง! เธออย่าร้องไห้เลยนะ”

ในที่ที่เจี้ยยู่ถังมองไม่เห็น สีหน้าที่หม่นหมองของโค้วยู่นเอ๋อ แต่น้ำตากลับเหือดแห้งไปหมดแล้ว

เธอกวาดสายตามองเจี้ยยู่ถังด้วยความรังเกียจ เจ้าโง่ แม้แต่เส้นขนของฮั่วหมิงเช่อนายก็ยังเทียบไม่ได้เลย!

เริ่มแรกโค้วยู่นเอ๋อให้ความสนใจพื้นเพของครอบครัวเจี้ยยู่ถัง ดังนั้นจึงทั้งใช้เจี้ยยู่ถังประจบสอพลอกู้จิ่วฉือ และอีกด้านหนึ่งก็มีความสัมพันธ์ลับๆกับเจี้ยยู่ถังด้วย

แต่ตอนที่ได้เจอฮั่วหมิงเช่อ โค้วยู่นเอ๋อจึงรู้แล้วว่าอะไรคือตระกูลที่ร่ำรวยอย่างแท้จริง อะไรคือผู้ชายที่แท้จริง

ในใจของเธออยากจะแต่งงานเข้าตระกูลฮั่ว เจี้ยยู่ถังจึงตกอยู่ในสภาพที่เป็นแค่หมากตัวหนึ่งในมือของเธอเท่านั้น

เพื่อทำลายกู้จิ่วฉือ เธอยังต้องทนความสะอิดสะเอียนเอาไว้ หลอกล่อเจ้าโง่นี่ด้วยความรักจอมปลอม