อีเดน 67

“พระเจ้า!” มารียายกมือขึ้นปิดปากอย่างรู้สึกช็อกเมื่อเห็นแผลที่มีเลือดซึมออกมานิดๆ
“ผมนอนนิ่งเป็นเจ้าชายนิทราอยู่ที่เซนต์ร็อฟเวลล์เดือนหนึ่งเต็มๆ” อีเดนบอกพลางถอนหายใจยาว
มารียายืนนิ่งขณะที่น้ำตาไหลอาบแก้มอย่างไม่รู้ตัว
“ผมโกรธที่ตื่นมาแล้วรู้เรื่องข่าวบ้าๆ ที่เซร่าสร้างกระแส และโกรธมาก... ที่รู้ว่าคุณลาออกจากงาน ผมรีบบินมาไทยเพื่อจะหาคุณ แต่ก็ไม่เจอ จนกระทั่งอลิซหลุดปากบอกว่าคุณจะเดินแบบที่ญี่ปุ่น ผมเลยรีบบินตรงมาที่นี่” อีเดนบอกพร้อมกับดึงคนที่กำลังร้องไห้เข้ามากอดปลอบ
“ละ...เลือดคุณออก” มารียาบอกเสียงสั่น
“แต่งงานกับผมนะรียา ผมไม่อยากรอเวลาอีกต่อไปแล้ว ได้โปรด...” คนที่ผ่านความตายเอ่ยอ้อนวอน เพราะไม่อยากจะอยู่ห่างกับกับคน ในอ้อมกอดอีกต่อไป
“ค่ะ” มารียารับคำพร้อมกับกอดเอวหนาเอาไว้แน่น ตลอดเวลา ที่ผ่านมาไม่มีคืนไหนเลยที่จะหลับไปโดยไม่คิดถึงเขา
“คะ...คุณพูดจริงนะ” อีเดนถามอย่างไม่เชื่อ ว่าสาวเจ้าจะยอมง่ายๆ เพราะตลอดเวลามีแต่เขาที่ดิ้นรนและอยากเดินหน้าความสัมพันธ์
“จริงค่ะ” มารียาเงยหน้าขึ้นพร้อมกับฉีกยิ้มให้คนที่กำลังน้ำตาคลอ อย่างเต็มไปด้วยความสุข เพราะวันนี้เธอจะไม่วิ่งหนีความรู้สึกที่เก็บซ่อนอยู่อีกต่อไป
“โอ้พระเจ้า! ผมรักคุณที่สุดรียา” อีเดนยิ้มกว้างอย่างดีใจ เพิ่งรู้ว่าชีวิตที่ผ่านมามันมีความหมายก็วันนี้ วันที่มีใครสักคนที่พร้อมจะร่วมใช้ชีวิต ที่เหลือร่วมกัน
“อย่ากอดแน่นค่ะ ระวังแผลด้วย” มารียารีบเอ่ยเตือน
อีเดนยกมือขึ้นปาดน้ำตาก่อนจะเอ่ยถามย้ำอีกครั้ง “โทษที ผมดีใจจนลืมตัวไปหน่อย ตกลงคุณจะแต่งงานกับผมจริงๆ นะ”
“ฉันพูดเล่นค่ะ” มารียาหยอกเย้า
“บ้า! ของแบบนี้พูดเล่นได้ยังไง” อีเดนยิ้มก่อนจะก้มลงจูบริมฝีปากบางอวบอิ่มอย่างไม่รอช้า
จูบที่เนิ่นนานและดูดดื่มกับความรู้สึกที่ต่างก็โหยหาซึ่งกันและกัน จนทำให้คนที่แผลยังไม่หายดีหลงลืมความเจ็บปวดไปชั่วขณะ
กระทั่ง! เสียงเคาะประตูหน้าห้องดังขึ้น ทำให้มารียาต้องสะกิดเตือนคนที่ไม่ท่าทีว่าจะยอมถอนจูบให้รู้ตัว!
ก๊อกๆ ก๊อกๆ
“เอ่อ...รียาคะ” แพรณาราเอ่ยเรียก หลังจากที่เคาะประตูห้องแล้วไม่มีการตอบรับใดๆ
มารียาดันคนตัวโตออกก่อนจะขานตอบ “คะคุณมิกิ”
“อะ...โอเคใช่ไหมคะ” แพรณาราถามอย่างรู้สึกอายนิดๆ เพราะเธอเพิ่งจะทราบจากสามีมาว่าทั้งสองคนรู้จักและคบหากันมาก่อน
“ค่ะ” มารียาตอบพลางเช็กความเรียบร้อยของใบหน้าในกระจก ที่อยู่ใกล้ๆ ก่อนจะรีบหมุนลูกบิดเปิดประตูห้องให้อีกฝ่ายด้วยท่าทีที่เร่งรีบจนอีเดนที่ยืนมองอยู่อดหัวเราะออกมาเบาๆ ไม่ได้
“สวัสดีค่ะคุณอีเดน พอดีว่าพี่ชายของคุณรียากำลังตามหา เอ่อ...คุณรียาอยู่น่ะค่ะ” แพรณาราบอกสาเหตุที่ทำให้เธอหน้าด้านมาเคาะประตูห้องเรียก
“ครับ! ผมรบกวนคุณมิกิช่วยถ่ายรูปให้ผมกับรียาหน่อยจะได้ไหมครับ” อีเดนพยักหน้ารับอย่างเข้าใจ ก่อนจะไหว้วานให้ภรรยาคนสวยของน้องชายเพื่อนเก็บภาพความทรงจำให้ตนกับมารียา
“ได้ค่ะ แต่ว่าคุณอีเดนจะ...เอ่อ...ติดกระดุมเสื้อก่อนไหมคะ” แพรณาราเตือนด้วยสีหน้ายิ้มๆ เมื่อเห็นหน้าอกกว้างที่เต็มไปด้วยรอยสัก ของอีกฝ่าย
มารียาอายหน้าแดงก่ำมาถึงหู ไม่รู้จะหาอะไรมาแก้ตัว เพราะสภาพเปลือยท่อนบนของอีเดนนั้น มันยากเกินจะเอ่ยคำอธิบายใดๆ ออกมาจริงๆ
“ฮ่าๆๆ พอดีเมื่อครู่ผมเปิดแผลให้รียาดูน่ะครับ” อีเดนหัวเราะเบาๆ
“ค่ะ” แพรณาราตอบก่อนจะหันไปยิ้มให้มารียา แต่พอเห็นอีกฝ่ายอายเธอก็ไม่รู้จะพูดอะไรต่อ
“เรียบร้อยแล้วครับ” อีเดนบอกหลังจากหยิบสูทขึ้นมาสวมทับ
แพรณาราบอกคนที่กำลังอายให้ขยับเข้าไปใกล้ “รียาขยับเข้าไปใกล้คุณอีเดนอีกนิดจ้ะ แบบนั้นแหละ หนึ่ง-สอง…”
แชะ! แชะ! แชะ!
“เรียบร้อยค่ะ” ช่างภาพจำเป็นบอกพลางส่งมือถือคืนให้กับเสี่ยใหญ่คนดัง
“ขอบคุณครับ” อีเดนรับมือถือมาใส่ลงในกระเป๋าเสื้อพลางเหลือบไปมองคนข้างๆ ก็เห็นแก้มของสาวเจ้ากำลังแดงปลั่ง
“เราไปกันเลยไหมคะ” แพรณาราเอ่ยชวน
“ครับ อลันกับแพททริกอยู่ที่ห้องจัดเลี้ยงใช่ไหมครับ” อีเดนแสร้งเอ่ยถามหาเพื่อนสนิท
“ค่ะ” แพรณาราพยักหน้ารับเบาๆ ก่อนจะเดินนำทั้งสองออกจากห้องไป และทันทีที่เธอโผล่พ้นประตูห้องออกมา ก็เจอกับพี่ชายของมารียาเข้าอย่างจัง
“รียา!” ปริณที่เดินตามหาน้องสาวไปทั่วทั้งงานอยู่ๆ ก็ตกใจที่เห็นสาวเจ้าเดินออกมาจากห้อง ตามหลังของแพรณารากับอีเดน
“พี่ป้อง! อลิซ จอห์น” มารียารีบเข้าไปหาทุกคนอย่างดีใจ
“แหม! ขอถ่ายรูปด้วยหน่อยสิ” จอห์นเอ่ยแซวพลางล้วงหามือถือในกระเป๋าเสื้อขึ้นมาเปิดโหมดถ่ายรูปทันที
“เพื่อนเราสวยไม่เบาเลยนะเนี่ย” อลิชาเอ่ยชมพร้อมกับกอดเพื่อนสาวแน่นอย่างดีใจ
“พี่ป้องมาสิครับ” จอห์นเอ่ยชวนคนที่ยังคงยืนนิ่ง ไม่ยอมขยับเข้ามาหาน้องสาว ทั้งๆ ที่ก่อนหน้าลากเขาไปถามคนนั้นคนนี้มาทั้งงาน
มารียาหันไปมองพี่ชายที่กำลังอยู่ในอาการงอน จึงเอ่ยเสียงหวานออดอ้อนอีกฝ่าย “พี่ป้อง...จะไม่ถ่ายกับน้องจริงๆ เหรอ”
“เรามีเรื่องต้องคุยกัน” ปริณบอกก่อนจะชำเลืองหางตาไปทางเสี่ยใหญ่ที่ยืนอยู่ใกล้ๆ
“เอาไว้คุยทีหลังเถอะนะคะ” อลิชาดูท่าจะไม่ค่อยดี จึงเข้าไปดึงปริณให้มาถ่ายรูปด้วยกัน
“เดี๋ยวผมถ่ายให้ครับ” อีเดนอาสา พร้อมกับส่งยิ้มให้คนที่กำลังหน้าบูดบึ้ง รู้ดีว่าอีกฝ่ายกำลังอยู่ในอารมณ์ไหน
“ขอบคุณค่ะคุณอีเดน” อลิชาส่งมือถือราคาแพงของจอห์นที่มีความละเอียดสูงให้อีกฝ่าย แล้วเข้าไปร่วมเฟรมถ่ายรูปกับเพื่อนสาว
แชะ! แชะ! แชะ!
ก่อนจะส่งมือถือคืนให้กับเจ้าของ จากนั้นไม่ถึงนาทีอังศณา อีธาน กมลาและอดิสรก็พากันเดินเข้ามาสมทบเพื่อถ่ายรูปกับมารียากับหนุ่มสาวคนอื่นๆ
มารียาก็ถูกแขกที่ยืนอยู่ใกล้ๆ และเหล่านางแบบ รวมถึงหุ้นส่วนของแบรนด์ Angel R
กว่าจะได้เข้าไปนั่งร่วมโต๊ะกับครอบครัวของเธอและอีเดน ก็กินเวลาไปเกือบชั่วโมง พอนั่งลงที่โต๊ะได้ไม่ถึงนาที เธอก็ถูกคนนั้นคนนี้ซักถามเยอะแยะมากมาย จนไม่รู้ว่าจะตอบคำถามของใครก่อนดี
อีเดนมองสาวเจ้าที่ทำหน้าเจื่อนๆ ก็รู้สึกสงสารขึ้นมาจับใจ เพราะระหว่างเธอกับเขา มันมีเรื่องราวที่ไม่สามารถอธิบายให้ใครอื่นเข้าใจได้ในเวลาไม่กี่นาที เขาจึงตัดสินใจ! เอ่ยเรื่องที่คิดว่าน่าจะเบี่ยงเบนความสนใจของทุกคน
“ผมมีเรื่องจะบอกครับ”
“เรื่องอะไรหรือคะ?” กมลาถามยิ้มๆ แม้จะเริ่มเดาทางหลายๆ อย่างออก เพราะเพิ่งจะทราบจากอังศณาเมื่อครู่ว่าอีกฝ่ายแอบรักบุตรสาวของตน และจริงจังกับความสัมพันธ์ครั้งนี้มากขนาดไหน
“ผมกับรียาจะแต่งงานกันเดือนหน้าครับ” อีเดนบอกก่อนจะส่งยิ้มให้กับมารียา
พรวด! ทันทีที่ได้ฟังปริณก็ลุกขึ้นยืนแล้วเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ “เมื่อกี้คุณอะไรนะ!”
“ผู้กอง! คุณเป็นคนบอกผมเองนะ จำได้ไหม?” อีเดนเอ่ยเท้าความ
[อัปเดต] อ่านนิยาย อีเดน 67
นิยาย อีเดน มี FULL อ่าน 67 และตอนต่อไปของนิยายที่ novelones.com นวนิยายเรื่อง อีเดน ที่มีรายละเอียดที่ไม่คาดคิดและน่าทึ่งมากมายของผู้แต่ง yochita-uri ใน 67 ได้นำเราไปสู่ขอบฟ้าใหม่ อ่าน 67 ของซีรีส์ อีเดน ได้ที่นี่
หรือคุณสามารถดาวน์โหลด PDF ฟรีของนิยาย อีเดน ได้ที่ novelones.com
คีย์การค้นหา: อีเดน 67