อีเดน นิยาย บท 28

“ก็พี่น่ะสิ” ปริณยิ้มบางๆ เมื่อคนที่อยู่ในอ้อมแขนออกอาการงอนขึ้นมานิดๆ

“เอ่อ...ทะ...ทำไมพี่ถึงอยู่กับอลิซ”

“ผัวเมียอยู่ด้วยกันแปลกตรงไหนฮะ” ปริณกล่าวพลางก้มลงหอมแก้มนวลของคนเป็นเมียทันใด

“พูดจาไม่เพราะเลย” มารียาต่อว่าพี่ชาย

“แล้วเราล่ะอยู่ที่ไหน” ปริณถามเข้าเรื่อง

“เชียงใหม่ค่ะ มาเที่ยวกับเพื่อนจะกลับวันจันทร์ตอนเย็น”

“เพื่อนคนไหน” ปริณสงสัย

“ชื่อส้ม พี่ป้องไม่รู้จักหรอก” คนที่มีความลับเริ่มจะไปไม่ถูก

“นึกว่าไปกับไอ้ธันซะอีก” ปลายสายบอกด้วยน้ำเสียงโล่งใจ

“บ้า! พี่ธันทำงานอยู่พัทยาค่ะ เอ่อ...แล้วพี่ป้องมีเรื่องอะไรหรือเปล่า เห็นมีเบอร์โทรเข้ามาในเครื่องหนู” มารียารีบเปลี่ยนเรื่อง

“ไปดู IG เดี๋ยวก็รู้เอง” ปริณบอกเสร็จก็กดวางสายแล้วโยนมือถือของสาวเจ้าไปที่โซฟาอย่างไม่แยแส

“อ๊ะ! ปล่อยนะพี่ป้อง” อลิชาพยายามแกะมือหนาที่เกี่ยวรัดเอวบางของเธอออก แต่ก็ไม่เป็นผล

“ว่าไงจ๊ะเมียจ๋า...” ปริณเอ่ยลากเสียงอ้อน พร้อมกับช้อนอุ้ม สาวเจ้าขึ้นแล้วพาตรงดิ่งไปที่เตียงนอนอย่างไม่รอช้า

“ไม่เอานะ ปล่อยหนูลงเดี๋ยวนี้” อลิชาโวยวายน้ำเสียงตื่นๆ รับรู้ได้ทันทีว่าอีกฝ่ายกำลังจะทำอะไรกับเธอ

“พี่เอาเองจ้ะคนดี หนูนอนเฉยๆ ก็พอ” คนหื่นบอกก่อนจะเริ่ม ซุกไซ้ซอกคอระหงอย่างหลงใหล และเต็มไปด้วยไฟปรารถนาอย่างที่ไม่เคยมีต่อสาวคนไหนมาก่อน

เชียงใหม่... ไร่ไคเลอร์

มารียาลุกขึ้นมานั่งพิงที่หัวเตียง เปิดดู IG ของพี่ชาย ก็เห็นภาพแหวนเพชรเม็ดโตบนนิ้วนางข้างซ้ายของเพื่อนสาว กับข้อความว่าจะแต่งงานในอีกสองเดือนข้างหน้า โดยมีคนกดไลค์เกือบล้าน และคอมเมนต์ที่ร่วมอวยพรต่างๆ นานาอีกเป็นหมื่นข้อความ ในเวลาไม่ถึงชั่วโมง

“ไม่จริง! นี่เราพลาดเรื่องสำคัญไปงั้นเหรอเนี่ย” มารียาตาโตรีบกดต่อสายหาผู้เป็นมารดา เพื่อจะสอบถามเรื่องราวของพี่ชายกับเพื่อนรัก

ตู๊ด... ตู๊ด...

“ว่าไงฮะเรา หนีไปเที่ยวไม่บอกใครเลย” ปานทิพย์เอ่ยถามบุตรสาว

“พอดีเอางานมาให้เจ้านายค่ะ ก็เลยอยู่เที่ยวกับเพื่อนต่อ” มารียารีบออกตัว

“แล้วมีอะไรหรือเปล่าเสียงตื่นๆ เชียว”

“หนูเพิ่งเห็นพี่ป้องโพสรูปแหวนที่อลิซใส่ แล้วบอกว่าจะแต่งงานในอีกสองเดือนข้างหน้า ระ...เรื่องจริงหรือคะคุณแม่”

“เมื่อช่วงสายๆ คุณประวิตรมาที่บ้าน พร้อมกับคนที่ชื่อโสภีแล้วก็ลูกสาวของอีกฝ่ายที่ชื่อมิ้ง” ปานทิพย์เกริ่นอย่างรู้สึกเพลียๆ

“มาทำไมคะ” มารียาย่นคิ้ว สังหรณ์ใจว่าจะไม่ใช่เรื่องดี

“ก็มาจับตาป้องทำพ่อของลูกน่ะสิ”

“จะ...จริงเหรอคะ!”

“จริงสิ! ยายคนที่ชื่อมิ้งน่ะ มาร้องห่มร้องไห้เรียกร้องความเห็นใจต่างๆ นานา แต่พอไม่ได้ผล! แม่ของเธอก็เลยยกเอาเรื่องท้องขึ้นมาอ้าง สุดท้ายเจอพี่ของเราสวนกลับเข้าให้ ถึงกับกรีดร้องเสียงดังที่โดนจับไต๋ได้ จากนั้นก็วิ่งหนีออกจากบ้านไปด้วยกันทั้งแม่ทั้งลูก คุณประวิตรกำลังจะลุกตาม แต่ก็ถูกพี่ของเราดึงให้อยู่คุยเรื่องสู่ขอหนูอลิซกับพ่อและแม่ซะก่อน” กมลาเล่าด้วยน้ำเสียงออกรส

“สรุปคือพี่ป้องกำลังจะแต่งงานกับอลิซใช่ไหมคะ” มารียาเข้าเรื่องด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น

“ใช่”

“กรี๊ดดดด หนูดีใจที่สุดเลยค่ะ” มารียากรีดร้องอย่างดีใจที่ในที่สุด พี่ชายกับเพื่อนสาวก็ลงเอ่ยกันด้วยดี

“จ้า! พ่อกับแม่ก็ดีใจเหมือนกัน ว่าแต่เราเถอะ ทำไมพักนี้แม่รู้สึกว่าธันวาเขาหายไป ไม่มาให้เห็นหน้าเหมือนเมื่อก่อน” กลมาถามเรื่องที่แอบสงสัยมาร่วมอาทิตย์

“เอ่อ...” มารียาอึกอักอย่างไปต่อไม่ถูก

“บอกความจริงแม่มาเถอะรียา แม่ไม่อยากรู้เป็นคนสุดท้าย”

“คือหนูกำลังจะเลิกกับพี่ธันค่ะ” มารียากัดฟันบอกความจริง

“เพราะอะไร?” กมลาถามเสียงเย็น

“หนูเห็นเขาอยู่กับผู้หญิงคนอื่นค่ะ”