แพรลานนาเดินไปบอกพนักงานที่ยืนอยู่ ก่อนจะหยิบตะกร้าที่วางอยู่ขึ้นมาถือพร้อมกับส่งกรรไกรอันเล็กให้คนที่เดินตามหลังมา
“นี่ค่ะ”
“ขอบคุณค่ะ เอ่อ...เขาให้เราเก็บเองได้ใช่ไหมคะ” มารียาถามอย่างไม่ค่อยมั่นใจ
“ใช่ค่ะ เก็บแล้วเอากลับมาชั่งที่นี่ค่ะ” แพรลานนาบอกยิ้มๆ
“ว้าว ดีจังเลยนะคะ” มารียารีบลงมือเก็บสตรอว์เบอร์รี่ลูกใหญ่สีแดงสดน่าทานลงในตะกร้าอย่างไม่รอช้า
แพรลานนามองคนที่กำลังก้มๆ เงยๆ อย่างประเมิน ‘หุ่นแบบนี้ สวยแบบนี้ เหมาะสำหรับคอลเลคชั่นใหม่ของ Angle R สุดๆ น่าเสียดายที่มีการคัดตัวนางแบบไปแล้ว’
อีเดนที่ยืนคุยกับเพื่อนรักอยู่ไม่ไกล พอหันไปมองก็เห็นมารียาหัวเราะคิกคักกับแพรลานนาขณะที่เดินเก็บสตรอว์เบอร์รี่ เขาจึงล้วงมือในกระเป๋าเสื้อออกมา แล้วแอบเก็บภาพของสาวเจ้าเอาไว้
“เสี่ย! นี่มึงฟังที่กูพูดอยู่หรือเปล่าวะ” เสกสรรถามด้วยสีหน้าหงุดหงิดเมื่อเห็นเพื่อนไม่ได้สนใจที่ตนพูด
“ไม่ได้ฟัง แกช่วยเล่าใหม่อีกครั้งสิ” คนที่กำลังอินเลิฟรับสารภาพตรงๆ
“กูบอกว่ากาสิโนที่เราร่วมหุ้นกันกำลังมีปัญหา” เสกสรรขึ้นเสียงอย่างเริ่มจะมีอารมณ์ขึ้นมานิดๆ
“ปัญหาอะไร?” อีเดนเลิกคิ้วถามอย่างสงสัยก่อนจะชำเลืองมองไปทางสองสาวอีกครั้ง
เสกสรรจับหน้าเพื่อนซี้ให้หันกลับมามองที่ใบหน้าของตน ก่อนจะเอ่ยชัดๆ ทีละคำๆ “มี-ศัตรู-มา-ลอบ-วาง-ระเบิด-ที่-ด้าน-หน้า-กาสิโน โชค-ดี-ที่-ระเบิด-ไม่-ทำ-งาน เลย-ไม่-มี-ใคร-ได้-รับ-บาด-เจ็บ”
“อืม...ก็ดีแล้วนี่” อีเดนบอกพร้อมกับยักไหล่ขึ้นทั้งสองข้าง ราวกับว่าไม่ใช่เรื่องใหญ่เรื่องโตอะไร
“ดีบ้าอะไรล่ะ วันนี้ไม่ระเบิดก็จริง แต่ถ้าวันข้างหน้าล่ะ” คนกำลังเดือดสวนกลับอย่างโมโห
อีเดนกลอกตาเมื่อโดนเพื่อนซี้ขึ้นเสียงใส่ “แล้วแพททริกกับคาเรนว่ายังไงบ้าง”
“กำลังเปิดกล้องวงจรปิดเช็กดูคนวางระเบิดอยู่”
“รอดูสถานการณ์อีกนิดว่าตกลงแล้วพวกมันต้องการป่วนกาสิโน หรือว่าต้องการอะไรกันแน่” อีเดนบอกตามตรง เพราะไม่สามารถจะคาดเดาได้ว่าเป็นพวกลองของ หรือว่าจงใจจะเล่นงานพวกตน
“เฮ้อ...ต้องรอให้มีใครสักคนตายก่อนหรือยังไงวะ” เสกสรรบอกอย่างเหลืออดเหลือทน
“ใจเย็นๆ น่า รอฟังข่าวจากแพทริกกับคาเรนก่อน แล้วเดี๋ยวเราค่อยมาคิดกันอีกทีว่าจะจัดการยังไง” อีเดนให้เหตุผล
“เอางั้นก็ได้” เสกสรรบอกอย่างเริ่มรู้สึกรำคาญนิดๆ
“โอเค งั้นฉันไปช่วยรียาถือตะกร้าก่อนนะ” อีเดนสรุปการสนทนา เพราะตอนนี้หัวจิตหัวใจของตนนั้นอยู่ที่แปลงสตรอว์เบอร์รี่กับมารียาไปเรียบร้อยแล้ว
“ไอ้บ้า!” เสกสรรสบถอย่างรู้สึกหมั่นไส้
“เออ! อย่างน้อยฉันก็ไม่ได้ให้ธนินดูดคอกับข่วนหลังให้ว่ะ ฮ่าๆๆ” อีเดนหัวเราะเสียงดังอย่างขบขัน เมื่อนึกไปถึงเมื่อครั้งที่เพื่อนซี้วางแผนกับคนสนิทเพื่อให้แพรลานนายอมแต่งงานด้วย ‘แม่ง ทำไปได้’
“ไอ้เสี่ย!” เสกสรรตะโกนตามคนที่วิ่งหน้าตั้งไปหาสองสาวด้วย สีหน้าขุ่นเคือง หลังจากที่โดนขุดเอาเรื่องงามไส้เมื่อสองปีก่อนมาล้อ
‘หึ! ทีตัวเองโดนสาวทิ้งไว้ในโรงแรม จนต้องโทรไปขอให้ แพททริกสันเปิดกล้องวงจรปิดให้ดูล่ะ คงคิดว่าไม่มีใครรู้เรื่องนี้สินะ เดี๋ยวเถอะ สบโอกาสเมื่อไหร่เอาคืนแน่’
คนโดนล้อแอบคาดโทษ ก่อนจะตีเนียนฉีกยิ้มหวานให้สองสาวแล้วเอ่ยขอตัวกลับไร่ โดยปล่อยให้คนที่กำลังอินเลิฟสวีทหวานกับคนพิเศษต่อ
Bangkok… คอนโดของอรอุมา
“คุณเป็นอะไรคะธัน นั่งถอนหายใจอยู่นั่นแหละ” อรอุมาขมวดคิ้วถามอย่างไม่เข้าใจกับท่าทางที่ดูเปลี่ยนไปจากเดิมของอีกฝ่าย
“ผมมั่นใจว่ารียาน่าจะรู้เรื่องของเราแล้ว” ธันวาบอกด้วยน้ำเสียงตึงเครียด หลังจากที่พยายามนึกย้อนไปถึงเหตุการณ์ในคืนนั้น ประกอบกับเมื่อโทรไปหาสาวเจ้าแล้ว อีกฝ่ายไม่ยอมรับสายหรือว่าติดต่อกลับมาเลย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อีเดน