อีเดน นิยาย บท 4

สองนาทีต่อมา... (ชั้นบนสุดของคอนโด)

“เดี๋ยวนะ! นี่แกแอบหนีพี่ป้องไปเที่ยวมาเหรอรียา” จอห์นเอ่ยถามพลางจ้องมองชุดที่เพื่อนสาวใส่สายตาขวางๆ

“อืม” มารียากลอกตากับท่าทางของเพื่อนชายสุดหล่อ ที่คบหากันมานานตั้งแต่สมัยเรียนมัธยมต้นพร้อมกับอลิชา

“แกไปกับใคร?” จอห์นถามเสียงเข้ม

“ไปกับอลิซน่ะแหละ” มารียาบอกพลางหลบสายตาของอีกฝ่าย

“อ้าว! แล้วทำไมไม่กลับพร้อมกันล่ะ” จอห์นถามต่ออย่างสงสัย

มารียาถอนหายใจยาว ก่อนจะเล่าเรื่องที่เจอมา “เมื่อคืนฉันนัดกับ อลิซไปฉลอง หลังจากที่สอบเข้าทำงานที่ไคเลอร์ได้...”

“ทำไมไม่ชวนฉัน!” จอห์นถามขัดขึ้นด้วยน้ำเสียงนอยด์ๆ

“ก็แกมัวแต่อินเลิฟกับแม่นางเอกดังอยู่ไม่ใช่เหรอ?” มารียามองค้อนอย่างอดไม่ได้

“อินเลิฟบ้าอะไร แกก็รู้ว่าฉันซั่มเล่นฆ่าเวลาเฉยๆ” จอห์นยกไหล่ขึ้นนิดๆ เพื่อจะบอกว่าไม่ได้พิเศษไปจากคนที่ผ่านๆ มาแต่อย่างใด

“โอเค! ถ้าเขามาสำรวจโพลล์ ฉันจะใส่ชื่อแกลงไปในช่องบุคคลใกล้ตัวที่มีพฤติกรรมสุ่มเสี่ยงต่อการติดเชื้อ HIV แล้วกันนะ” มารียา อดประชดคนหล่อเสน่ห์แรงไม่ได้

“ฉันป้องกันทุกครั้งน่า” จอห์นกลอกตาอย่างเซ็งๆ เมื่อถูกล้อ

“ให้จริง! เพราะไม่งั้นฉันกับอลิซคงจะอับอายถ้าต้องไปงานศพ ของแก แล้วได้ยินเสียงซุบซิบนินทาว่า...”

“พอๆ มาเข้าเรื่องเดิมกันดีกว่ารียา!” จอห์นรีบบอกก่อนที่อีกฝ่ายจะขยายภาพไปไกลจนกระทั่งถึงตอนที่เปิดฝาโรงดูศพก่อนเผา

“ฉันกับอลิซดื่มกันได้สักพัก พี่ป้องก็โทรมา อลิซก็เลยวิ่งออกไปรับสายที่ด้านนอก แล้วฉันก็เห็น... พี่ธันกำลังนัวอยู่กับสาว” มารียาบอกโดยข้ามเรื่องของอีเดนไป แต่ทว่าภายในใจกับจดจำใบหน้าหล่อเหลาของอีกฝ่ายได้จนติดตา

“บ้าจริง! แล้วแกทำไงต่อ ได้เข้าไปตบนังนั่นหรือว่าไอ้หน้าเหงือกไหม?”

“ไม่! ฉันเดินมาที่โต๊ะแล้วเช็กบิลกลับเลย”

“อ้าว! แล้วอลิซล่ะ”

“ตอนนั้นมันสติแตก เลยลืมอลิซไปเพราะเอาแต่ร้องไห้ รับไม่ได้กับสิ่งที่เห็น ฉันวิ่งออกมาข้างนอก แล้วขึ้นแท็กซี่หลบไปที่อื่น” มารียาเลือกที่จะโกหก เพราะไม่อยากจะบอกเรื่องน่าอับอายให้ใครรับรู้

“เดี๋ยววันนี้จะไปดักกระทืบไอ้ธันวาให้ ฉันไม่ชอบขี้หน้ามันมานานแล้ว จนตอนที่มันหมั้นกับแกฉันก็ไม่ชอบขี้หน้ามันอยู่ดี” จอห์นบอกด้วยน้ำเสียงเดือดดาล ส่วนหนึ่งที่ทำให้เขาตีตัวออกห่างจากมารียาก็เพราะเกลียดขี้หน้าของธันวา

“ไม่ต้องหรอกจอห์น! ฉันคงจะจบกับพี่ธันแค่ตรงนี้ แต่ขอเวลาสักสองสามวัน ฉันจะคืนแหวนและบอกเลิกกับเขาเอง” มารียาบอกด้วยน้ำเสียงหนักแน่น

“นี่พี่ป้องกับอลิซรู้เรื่องนี้หรือยัง?”

“ยัง! แกเป็นคนแรกที่รู้จอห์น ฉันขอร้องว่าอย่าบอกพี่ป้องกับอลิซเรื่องนี้ได้ไหม”

“ก็ได้! แต่แกห้ามกลับไปคบกับไอ้ธันอีก ไม่งั้นฉันจะบอกพี่ป้อง” จอห์นรีบดักทาง กลัวเพื่อนสาวจะใจอ่อนกลับไปคบกับอีกฝ่ายอีกครั้ง

“ไม่หรอก! ฉันไม่สามารถกลับไปรู้สึกแบบเดิมกับพี่ธันได้อีกแล้ว ไม่ต้องห่วง” มารียาแข็งใจบอก เพราะตอนนี้เธอไม่รู้ว่าระหว่างเรื่องที่ธันวานอกใจ กับเรื่องที่เธอเสียสาวให้กับผู้ชายแปลกหน้า เรื่องไหนควรจะต้องเสียใจมากกว่ากัน

“ดี! งั้นแกไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน แล้วค่อยมาทานข้าวด้วยกัน”

“ได้! ว่าแต่แกมีเสื้อผ้าให้ฉันเปลี่ยนไหม?”

“มีสิ! เดี๋ยวจะเตรียมเอาไว้ให้”