อีเดน นิยาย บท 45

“เอาคืนมานะ!” มารียาร้องอายๆ

“ไม่มีทาง!” อีเดนขยับเข้าไปถอดกระโปรงของสาวเจ้าออก

“กรี๊ดดด ไอ้คนบ้า” มารียากรีดร้องเมื่อท่อนล่างของเธอเปลือยเปล่า จึงรีบควานหาผ้าห่มมาปิดบังเนื้อตัวจ้าละหวั่น

อีเดนหัวเราะในลำคออย่างชอบใจ รีบถอดเสื้อเชิ้ตกับกางเกงออก แล้วขยับขึ้นเตียงไปหาคนที่คุมโปงอยู่ใต้ผ้าอย่างไม่รอช้า

“กรี๊ดดด” มารียากรีดร้องอย่างเสียขวัญ เมื่อผ้าห่มถูกกระชากออก

อีเดนรีบทาบทับร่างบางเอาไว้ไม่ให้ดิ้นหนี “ผมรักคุณรียา ทั้งรักทั้งหลงจนแทบคลั่งเลยรู้ไหม”

มารียาจ้องมองคนที่เนื้อตัวเปลือยเปล่าด้วยหัวใจที่สั่นและเต้นแรงจนแทบจะหลุดออกมานอกอกเสียให้ได้

อีเดนก้มลงมอบจูบที่ดื่มด่ำให้คนที่อ่อนประสบการณ์อย่างอ่อนโยนค่อยๆ เป็นค่อยๆ ไป

“อืม...” มารียาครางรับสัมผัสอย่างเคลิบเคลิ้ม ขณะที่มือหนาลูบไล้ไปทั้งเนื้อทั้งตัวของเธออย่างถือดี

อีเดนถอนจูบพร้อมกับจ้องมองใบหน้าจิ้มลิ้มที่แดงก่ำของสาวเจ้า ก่อนจะค่อยๆ แกะกระดุมเสื้อของเธอออก ตามด้วยบราสีดำลายลูกไม้ที่โอบอุ้มดอกบัวงาม

มารียาเหลือบเห็นบางอย่างของอีกฝ่ายที่กำลังประกาศศักดา ก็รีบหลับตาลงอย่างรู้สึกใจคอไม่ดี ‘แม่เจ้า! อะไรจะใหญ่ยาวขนาดนั้น’

อีเดนดึงเสื้อเชิ้ตและบราของสาวเจ้าโยนทิ้งกองไว้กับเสื้อผ้าของตน จากนั้นก็ก้มลงดูดกลืนปลายถันสีแดงสดอย่างหิวกระหาย สลับกันไปมาอย่างเมามันในอารมณ์

“อะ...อื้อ...” มารียาครางเบาๆ กับสัมผัสที่สุดแสนจะสยิวนั้น

คนที่อดกลั้นมาหลายวันขยับเลื่อนริมฝีปากลงมาที่หน้าท้องแบนเรียบ ก่อนจะแทรกตัวอยู่ตรงกลางระหว่างขาเรียวสวยทั้งสองข้าง

“อ๊ะ!” คนที่กำลงเคลิบเคลิ้มตกใจนิดๆ เมื่ออยู่ๆ อีกฝ่ายก็จับขาทั้งสองข้างของเธอแยกออกจากกัน แล้วถดตัวก้มต่ำลงไปยัง...ใจกลางของความเป็นหญิง

อีเดนยิ้มให้คนที่กำลังตกใจ ก่อนจะก้มหน้าลงลิ้มลองดอกไม้งามที่ทำให้หัวใจของเขาเต้นสั่นไม่เป็นจังหวะทุกครั้งที่นึกถึง

“อะ...” มารียาสะดุ้ง เตรียมจะถดตัวหนีปลายลิ้นอุ่นของอีกฝ่าย แต่ทว่ากลับถูกคนหื่นรั้งเอวบางเอาไว้ แถมยังตวัดลิ้นขึ้นลงรัวๆ พร้อมกับดูดกลืนสลับกันไปมาจนเธอขนลุกซู่ไปทั้งตัว “อะ... อ่า... อะ...”

“หวานจังรียา...” อีเดนเงยหน้าขึ้นบอก เมื่อลิ้มลองน้ำหวานจากเกสรดอกไม้งาม

“อ๊ะ! มะ... ไม่นะ” มารียารีบร้องห้ามเมื่ออีกฝ่ายจับบางอย่างถูไถกลีบดอกไม้ที่ชุ่มฉ่ำของเธอไปมาช้าๆ

“ได้โปรดรียา...ให้ผมรักคุณนะรียา” อีเดนบอกเสียงแหบพร่า ขณะจ้องมองใบหน้างามสลับกับจุดเชื่อมต่อระหว่างชายหญิง ด้วยหัวใจสั่นๆ ก่อนจะค่อยๆ ดันความแข็งขืนเข้าไปในกายสาวที่คับแน่นอย่างช้าๆ เพื่อสร้างความคุ้นเคย

“อื้อ...” มารียาส่ายหน้าเบาๆ เมื่อถูกเติมเต็มด้วยความใหญ่โตที่ทำให้เธอจุกจนต้องรีบใช้ฝ่ามือยันหน้าท้องของอีกฝ่ายเอาไว้

“พระเจ้า! แน่นอะไรอย่างนี้คนดี” อีเดนหยุดการกระทำแล้วเปลี่ยนมาซุกไซ้เล้าโลมให้สาวเจ้าผ่อนคลาย เพื่อที่จะได้รับส่วนที่เหลือของตน เข้าไปจนหมด

“อะ...อ่า...” มารียาครางเบาๆ เมื่อลิ้นอุ่นดูดกลืนปลายถันของเธอสลับกันไปมา

“อืม...” อีเดนรับรู้อาการผ่อนคลาย จึงยกขาเรียวสวยทั้งสองข้างขึ้นสูง แล้วดันส่วนที่เหลือเข้าไปอีกครั้ง

“กรี๊ดดด” มารียากรีดร้องอย่างตกใจกับการกระทำที่แสนเจ้าเล่ห์ของคนหื่น

“อ่า...เสียวสุดๆ เลยคนดี” อีเดนครางเสียงกระเส่าเมื่อโดนตอดรัดความเป็นชายแน่นจนแทบจะขยับกายไม่ได้

“คนบ้า!” มารียาต่อว่าอย่างอายๆ

“สามรอบ วันนี้ถ้าไม่ได้สามรอบ ผมไม่มีทางปล่อยคุณกลับ” อีเดนยิ้มกว้างให้คนที่กำลังหน้าแดงก่ำอย่างชอบใจ ก่อนจะเริ่มขยับเอวช้าๆ

“บ้า!” มารียาดึงผ้าห่มมาปิดหน้าอย่างรู้สึกอายกับสายตาที่จ้องมองมาราวกับจะกลืนกินของอีกฝ่าย

อีเดนยิ้มก่อนจะดึงผ้าห่มออก แล้วก้มลงจูบคนขี้อายอย่างดูดดื่ม จากนั้นก็เดินหน้าขยับเอวเข้าออกช้าๆ และเร่งจังหวะขึ้นตามอารมณ์ปรารถนา

เชียงใหม่... ไร่เอื้องลานนา

“ว้าว! สวยมากๆ เลยนะคะ” อลิชาบอกด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นขณะกวาดสายตาไปมองรอบๆ สถานที่พักซึ่งอยู่ท่ามกลางขุนเขา หลังจากขึ้นเครื่องมาเชียงใหม่กับปริณและทีมงาน เพื่อจะถ่ายแบบขึ้นปกนิตยสาร MZ ให้ตามคำขอร้องของภูเบส

“ด้านหลังมีน้ำตกด้วยนะน้องอลิซ” ภูเบสบอกพร้อมกับชี้ให้แฟนสาวของเพื่อนดู

“จริงเหรอคะ” อลิชาหันไปถามด้วยสีหน้าดีใจ

“จริงครับ” ภูเบสพยักหน้ายิ้มๆ

“พี่เคยมาพักที่นี่หลายครั้งแล้ว” ปริณกลอกตาเมื่อโดนเพื่อนรักแย่งบทพูดไปหมด