อีเดน นิยาย บท 57

ประเทศอังกฤษ... A&M Condo

“เป็นยังไงบ้างจ๊ะ พออยู่ได้ไหม” นานาถามหลังจากที่เปิดห้องให้พักในคอนโด เธอได้ซื้อเอาไว้รับรองสำหรับมีญาติหรือคนรู้จักเดินทางมาหา

“อยู่ได้สิคะ ห้องหรูมากๆ เลยค่ะ” มารียาหันมาบอก

“คอนโดนี้พี่ซื้อเอาไว้เมื่อปีก่อน แต่ไม่ค่อยได้มาอยู่หรอก นานๆ จะมาสักที เพราะมันอยู่ไกลจากที่ทำงานของคุณพีเคน่ะ”

“เป็นการตกแต่งที่น่าทึ่งและลงตัวมากๆ ค่ะ แถมวิวที่ระเบียงห้องก็สวยสุดๆ ไปเลย ห้องนี้ราคาคงจะแพงน่าดูนะคะ”

“ยี่สิบล้านเฉพาะราคาห้อง ไม่รวมค่าตกแต่งจ้ะ”

“โห...รียานี่โชคดีมากๆ ที่ได้มาพักที่นี่”

“น้องสาวมาทั้งทีพี่ก็ต้องจัดให้สมเกียรติสิ”

“คิกๆๆ ขอบคุณพี่นานามากๆ เลยนะคะ” มารียาบอกพลางเข้าไปกอดอีกฝ่ายอย่างซาบซึ้งใจ

“ก็บอกแล้วว่าพี่ยินดี” นานาบอกก่อนจะพาเข้าไปดูห้องนอน

มารียาเอากระเป๋าเสื้อผ้าและของใช้ไปเก็บ จากนั้นก็พากันออกเดินทางไปยังห้างสรรพสินค้า เพื่อหาอะไรทานและซื้อของกลับไปทำอาหารมื้อค่ำที่บ้านของนานาต่อ

The Diamond R… (ห้างสรรพสินค้าของตระกูลโรคาซานเดอร์)

มารียาเดินมองห้องเสื้อแบรนด์ดังอย่างรู้สึกตื่นตาตื่นใจกับคอลเลคชั่นใหม่ๆ ที่ยังไม่เคยเห็น ก่อนจะมาหยุดเดินที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง ที่นานากำลังคุยกับพนักงานหน้าร้านด้วยท่าทีสนิทสนม

“ทานร้านนี้นะรียา” นานาหันมาเอ่ยชวน

“ค่ะ อ๊ะ! นี่มันร้านของคุณมะลิฉัตรใช่ไหมคะ” มารียาตอบก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองชื่อร้านก็ถึงกับตกใจนิดๆ

“ใช่แล้วจ้ะ เราเข้าไปข้างในกันเถอะ” นานายิ้มรับ

“ค่ะ” มารียายิ้มพลางหันมองรอบๆ อย่างรู้สึกตื่นเต้นกับบรรยากาศของร้านอาหารที่เป็นของคนไทย

ชั่วโมงต่อมา... หลังจากสองสาวทานอาหารเสร็จ ก็พากันไปเดินซื้อของที่ซูเปอร์มาร์เก็ตต่อ

“ที่นี่มีแต่ของสดๆ ทั้งนั้นเลยนะคะ” มารียาบอกขณะกวาดสายตามองไปรอบๆ

“ใช่จ้ะ” นานายิ้มก่อนจะหยิบของที่ต้องการใส่ลงในรถเข็น

“นานา!” แพรณาราเอ่ยเรียกเพื่อนสนิทพร้อมกับรีบเดินเข้าไปหา

“อ้าว! มิกิ” นานามองเพื่อนสาวด้วยสีหน้าแปลกใจ

“มาเดินซื้อของกับใครเนี่ย สวยเชียว” แพรณาราถามพลางจ้องมองสาวสวยที่มากับเพื่อนด้วยสีหน้าตื่นเต้น

“นี่มารียาจ้ะ เราอยู่บ้านใกล้กัน เล่นด้วยกันมาตั้งแต่เด็ก รียาจ๊ะ นี่เพื่อนรักของพี่ชื่อมิกิ เป็นภรรยาของคุณออร์แลนโด้ โรคาซานเดอร์ ลูกชายคนรองของคุณมะลิฉัตรกับคุณเลโอนาดท์จ้ะ” นานาเอ่ยแนะนำ

“สวัสดีค่ะคุณมิกิ” มารียายกมือไหว้อีกฝ่ายอย่างนอบน้อม

“สวัสดีค่ะ สนใจงานเดินแบบบ้างไหมคะ?” แพรณาราถามเข้าเรื่องอย่างไม่รอช้า

“เอ่อ... ถะ...ถามรียาเหรอคะ” มารียาถามกลับอย่างไม่มั่นใจว่าอีกฝ่ายกำลังคุยกับเธอ

“ใช่ค่ะ” แพรณาราพยักหน้ายิ้มๆ

“เพื่อนพี่เป็นเจ้าของห้องเสื้อแบรนด์ดังจ้ะ” นานาบอกด้วยสีหน้าภูมิอกภูมิใจ

“หุ้นส่วนจ้ะ ไม่ใช่เจ้าของแบรนด์” แพรณาราเอ่ยแก้ก่อนจะกลับมาเข้าเรื่องต่อ “พอดีว่าทางเรากำลังจะตีตลาดเอเชีย ก็เลยอยากได้นางแบบไซส์มินิที่มีสัดส่วนเพอร์เฟกต์เข้าร่วมเปิดตัวแบรนด์ Angel R ค่ะ”

“หะ...หุ่นแบบรียาเนี่ยนะคะเพอร์เฟกต์” มารียาถามอย่างไม่อยากจะเชื่อว่าจะถูกทาบทามตัวให้เดินแบบกับแบรนด์ดังระดับโลก

“ใช่ค่ะ มิกิให้เวลาคุณไปนอนคิดคืนหนึ่ง พรุ่งนี้ถ้าตัดสินใจได้ยังไงแล้วล่ะก็ โทรบอกมิกินะคะ มันมีชุดหนึ่งที่ยังหานางแบบที่จะใส่ไม่ได้ พอเห็นคุณมารียาเมื่อครู่ มิกิก็บอกกับตัวเองว่า... เฮ้! ฉันเจอคนที่จะใส่ชุดฟินาเล่ของงานแล้ว” แพรณาราฉีกยิ้มหวานให้สาวตรงหน้าอย่างเต็มไปด้วยความหวังว่าอีกฝ่ายจะตอบรับคำชวน

“ว้าว! ตื่นเต้นจัง ชุดที่เธอส่งให้ฉันดูใช่ไหมมิกิ” นานาขนลุกซู่ขึ้นมาทันใดเมื่อรู้ว่าชุดที่มารียาจะได้ใส่ชุดเด่นของงาน

“ใช่จ้ะ” แพรณาราหันไปพยักหน้าให้เพื่อนสาว

“เอ่อ... รียาไม่เคยเดินแบบมาก่อนนะคะ” คนที่รู้สึกเหมือนโดน โชคหล่นทับรีบบอก

“ไม่เป็นไรค่ะ เรามีเทรนเนอร์มืออาชีพสอนให้” แพรณาราบอกให้อีกฝ่ายคลายกังวล

“งั้นรียาจะลองเก็บเอาไปคิดดูนะคะ ขอบคุณมากๆ ค่ะที่เสนอโอกาสงามๆ ให้” มารียาฉีกยิ้มกว้างอย่างรู้สึกดีใจกับข้อเสนอที่ยิ่งกว่าฝันกลางวันของนางแบบหลายๆ คน ที่ต่างก็อยากจะร่วมงานกับ Angel R

“ขอบคุณเช่นกันค่ะ งั้นเดี๋ยวมิกิขอตัวก่อนนะคะ พอดีว่าทิ้งพี่อลันกับจัสตินไว้ที่ร้านไวน์ ไม่รู้ป่านนี้ป่วนพนักงานไปถึงไหนแล้ว”

“แล้วเจอกันนะ” นานายิ้มให้เพื่อนรักอย่างเข้าใจ

“จ้ะ! ยังไงก็ช่วยเชียร์ให้เพื่อนหน่อยนะ” แพรณาราไม่ลืมขอความช่วยเหลือจากเพื่อนรัก ก่อนจะเดินจากไป