อีเดน นิยาย บท 76

13 : 27 น. หลังจากที่ย้ายว่าที่คุณแม่เข้ามาในห้องพักวีไอพี กมลา ก็โทรสั่งนมอิ่มให้ทำอาหารมาส่งให้ที่โรงพยาบาล และชวนทุกคนทานมื้อกลางวันด้วยกัน

พอทานเสร็จ กมลา อดิสร ก็พากันกลับไปเตรียมเปิดบ้านรอนักข่าว โดยให้มารียา ปริณและจอห์นอยู่เฝ้าต่อ ส่วนประวิตรก็กลับไปรายงานมารดาของตนเรื่องข่าวดีที่อลิชากำลังตั้งท้อง และเรื่องที่ตนเลิกลากับโสภี ขั้นเด็ดขาด แบบไม่มีทางจะกลับไปสานต่ออีก

ปริณนั่งเฝ้าอลิชาจนถึงบ่ายสามโมง แต่หญิงสาวก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะตื่นขึ้นมา มารียามองดูนาฬิกาแล้วบอกให้จอห์นขับรถไปส่งพี่ชายกลับบ้านเพราะอีกสองชั่วโมงก็จะแถลงข่าว เธออยากให้พี่ชายมีเวลาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ดูดี ส่วนเธอจะอยู่เฝ้าอลิชาให้

ปริณเข้าไปหอมแก้มนวลของคนที่นอนนิ่งอยู่บนเตียงเบาๆ ก่อนจะหันมาเอ่ยกับน้องสาว “พี่ฝากอลิซด้วยนะ”

“ค่ะ ขับรถดีๆ นะคะ” มารียายิ้มให้พี่ชายและเพื่อนรัก

“อืม” ปริณยิ้มตอบ ก่อนจะเดินออกจากห้องไปด้วยสีหน้าอิดโรย

“ไปก่อนนะ ค่ำๆ จะเอากับข้าวมาฝาก” จอห์นบอกก่อนจะรีบเดินตามปริณออกไป

มารียามองตามสองหนุ่มอย่างขำๆ พลางเหลือบมองเพื่อนสาวที่ยังคงหลับตาพริ้มอยู่บนเตียง ก่อนจะสะดุ้งนิดๆ เมื่อมือถือในกระเป๋าของเธอสั่นขึ้น พอล้วงขึ้นมาเปิดดูก็เห็นเป็นสายเรียกเข้าของอีเดน เธอจึงกดรับสายแล้วลุกเดินออกไปคุยตรงระเบียงห้องด้านนอก

“สวัสดีค่ะ”

“รียา ผมเพิ่งจะเลิกประชุม อลิซเป็นยังไงบ้าง” ปลายสายถามด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง

“ยังไม่ฟื้นค่ะ” มารียาตอบ หันไปมองเพื่อนสาวที่นอนอยู่บนเตียงผ่านกระจกใสที่กั้นอยู่

“คุณทานอะไรบ้างหรือยัง”

“มื้อเที่ยงทานไปแล้วค่ะ ส่วนมื้อเย็นจอห์นจะเอามาฝาก”

“คุณอยากทานอะไรพิเศษไหม เดี๋ยวผมซื้อเข้าไปให้”

“ไม่ต้องยุ่งยากหรอกค่ะ แล้วคุณล่ะทานข้าวบ้างหรือยัง”

“ทานไปนิดหน่อย ว่าจะโทรหาคุณตั้งแต่เที่ยง ผมปลีกตัวไม่ได้เลย การประชุมวันนี้ค่อนข้างตึงเครียด ขนาดมื้อเที่ยงยังเป็นเบอร์เกอร์กับน้ำส้ม ที่นั่งทานร่วมกับคณะกรรมการคนอื่นๆ ในห้องประชุมน่ะ”

อีเดนเอ่ยอย่างรู้สึกขำๆ เพราะทุกคนอยากประชุมให้จบภายในวันนี้ เพื่อที่จะได้หยุดเสาร์อาทิตย์แบบไม่ต้องกังวลเรื่องงาน เขาเองก็เช่นกัน

“ไม่เป็นไรค่ะฉันเข้าใจ” มารียาหัวเราะเบาๆ กับคำบอกเมื่อครู่

“คุณอยู่ห้องอะไร”

“ห้องวีไอพี 2089 ค่ะ”

“อีกครึ่งชั่วโมงเจอกันครับ”

“ค่ะ” มารียากดวางสาย แล้วเดินกลับเข้ามานั่งเฝ้าเพื่อนสาวต่อ

ห้าโมงเย็น... บ้านภิพัฒน์หัสดิน

ปริณเปิดบ้านจัดแถลงข่าวครั้งใหญ่ร่วมกับมารดา ขณะที่จอห์นเข้าไปช่วยนมอิ่มจัดเสบียงรอ เตรียมจะเดินทางไปโรงพยาบาลอีกครั้ง หลังจากที่ปริณให้สัมภาษณ์เสร็จ

“สวัสดีครับพี่นักข่าวทุกๆ ท่าน ขอบคุณที่มากันในวันนี้” ปริณกล่าวเปิดการให้สัมภาษณ์

“สวัสดีค่ะ / สวัสดีครับ” นักข่าวทั้งหญิงและชายเอ่ยทักทายผู้กองหนุ่มคนดังพร้อมๆ กัน

“คุณอลิชาเป็นยังไงบ้างคะตอนนี้” นักข่าวหญิงเริ่มยิงคำถามอย่างไม่รอช้า เมื่อไม่เห็นว่าที่เจ้าสาวคนสวยมาร่วมแถลงข่าวด้วย

“น้องอลิซยังแอดมิตอยู่โรงพยาบาลครับ” ปริณตอบ

“เรื่องเป็นมายังไงคะคุณปริณ” นักข่าวสาวคนเดิมถามต่อ

“ก็หลังจากที่มีข่าว ลูกสาวของนายทหารคนหนึ่ง ที่มีชื่อเล่นว่าหนูน้อยในดินแดนมหัศจรรย์ เมาแล้วทำตัวเละเทะประชดบิดา แถมยังแย่งคนรักของลูกสาว คนที่บิดาจะแต่งงานด้วย ก็ทำให้ใครหลายคนตีความหมายว่าผู้หญิงคนนั้นคือว่าที่เจ้าสาวของผม!” ปริณหน้าตึงขึ้นมานิดๆ เมื่อต้อง เอ่ยถึงเรื่องบัดซบที่เกิดขึ้น

“ใช่! แกหมดสติไปเมื่อช่วงสาย ตอนนี้หกโมงเย็นแล้ว”

“แล้ว...พี่ป้องล่ะ” อลิชาถามหาเมื่อไม่เห็นอีกฝ่ายอยู่ในห้อง

“พี่ป้องไปแถลงข่าวที่บ้าน เดี๋ยวก็มา” มารียาบอกยิ้มๆ

“แถลงข่าวอะไรเหรอ?”

“ก็เรื่องข่าวอักษรย่อบ้าๆ นั่นไง แกต้องเข้มแข็งนะอลิซ แกมีฉัน คุณพ่อ คุณแม่ อาวิตร จอห์น คุณย่า พวกเรารักและเป็นห่วงแกทุกคนเลยรู้ไหม” มารียาจ้องมองเพื่อนสาวนิ่ง

“ฮึก...” อลิชานึกไปถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อช่วงเช้า พลันน้ำตาก็ไหลอาบแก้มอีกครั้ง

คลิก!

“พี่ป้อง!” มารียาเอ่ย หลังจากเห็นพี่ชายเดินหน้าตื่นเข้ามาในห้อง ตามด้วยจอห์นที่หอบหิ้วปิ่นโตมาเต็มมือทั้งสองข้าง

“หนูเป็นยังไงบ้าง?” ปริณถามเสียงสั่น

“หนู...ฮึก...” อลิชามองใบหน้าหล่อเหลาผ่านม่านน้ำตาด้วยความรู้สึกที่บอกไม่ถูก

“รียา จอห์น พรุ่งนี้ค่อยมาเยี่ยมกันใหม่นะ” ปริณหันมาบอก เพราะอยากจะใช้เวลาเกลี้ยกล่อมสาวเจ้าให้ดีขึ้น ก่อนจะบอกเรื่องสำคัญ

“ค่ะ” มารียาพยักหน้ารับก่อนจะเดินเข้าไปกอดคนที่ร้องไห้สะอื้นจนตัวสั่น “ฉันรักแกนะอลิซ”

จอห์นที่ยืนบ่อน้ำตาแตกอยู่ใกล้ๆ รีบเข้ามากอดตาม “ฉันก็รักแกนะอลิซ อย่าคิดอะไรโง่ๆ ล่ะยายบื้อ”

“อื้อ” อลิชาขานรับก่อนจะกอดเพื่อนรักทั้งสองเอาไว้แน่น

มารียาปลอบเพื่อนสาวต่ออีกครู่หนึ่งก่อนจะเอ่ยลา พร้อมกับลากจอห์นที่กำลังดราม่าหนักให้ออกไปข้างนอกด้วยกัน เพื่อที่พี่ชายของเธอจะได้ปรับความเข้าใจกับอลิชาต่อ