The Rofwell Condo... เวลา 19:19 นาที
คอนโดหรูของแดเนียล เสกสรร ร็อฟเวลล์ ออกแบบเป็นพิเศษให้ชั้นบนสุดมีเพียงห้องเดียว เพื่อสนองความต้องการของมิตรสหายเก่าแก่อย่างอีเดน ที่ยอมจ่ายหนักเพราะต้องการความเป็นส่วนตัว
อีเดนอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จก็หยิบมือถือขึ้นมาต่อหาการ์ดที่ให้ไปเฝ้าสังเกตการณ์ที่หน้าคอนโดวี
“ครับเสี่ย”
“เจอเธอหรือยัง?” ชายหนุ่มถามขึ้นอย่างร้อนใจ
“เอ่อ...ยังไม่เห็นเธอออกมาเลยครับท่าน” ปลายสายรายงาน
“แน่ใจนะ!” เขาถามย้ำด้วยน้ำเสียงตึงๆ
“แน่ใจครับท่าน” ปลายสายตอบเสียงหนักแน่น
“งั้นก็จับตาดูเธอต่อไป” อีเดนบอกก่อนจะตัดสายทิ้งด้วยสีหน้าหงุดหงิด จากนั้นก็เดินไปหยิบกุญแจรถสปอร์ตคู่ใจ แล้วตรงไปที่ลิฟต์อย่างรีบเร่ง เพราะเลยเวลานัดทานอาหารเย็นที่บ้านกับครอบครัวมาค่อนข้างพอสมควร
Kyler Villa… ทันทีที่ขับรถเข้ามาจอดที่ด้านหน้าคฤหาสน์อีเดนก็เห็นคนสนิทยืนทำหน้าตื่นๆ รออยู่
“มีอะไร?” อีเดนถามพลางมองหน้าคนสนิทอย่างสงสัยว่าอีกฝ่ายมาทำอะไรที่นี่
“เอ่อ...ผมขอโทษครับเสี่ย คือว่า...” ธนินพยายามจะบอกสาเหตุ แต่ทว่ากลับถูกอีธาน...ประมุขใหญ่ของไคเลอร์ขัดขึ้นซะก่อน!
“อีเดน เข้าไปคุยกับพ่อข้างใน” อีธานบอกพร้อมกับชี้ไปที่ห้องทำงาน
“ครับ” อีเดนรู้สึกคล้ายกำลังจะมีพายุลูกใหญ่พัดเข้าถล่มในอีกไม่กี่วินาทีข้างหน้า
“นายใหญ่เข้าประชุมทั้งวันเลยครับ” ธนินรีบรายงาน
“พระเจ้า!” อีเดนที่กำลังจะเดินเข้าด้านในถึงกับหยุดชะงักไปทันใด
“ผมบอกว่าเสี่ยไม่สบายครับ” ธนินกระซิบบอกเสียงเบา เพราะวันนี้ทั้งวันโดนคนของอีธานจับตามองอยู่ตลอดเวลา จนไม่มีเวลาแอบไปโทรบอกผู้เป็นนายให้รู้ตัว
“ขอบใจมากธนิน นายไปพักเถอะ” อีเดนยกมือขึ้นตบที่บ่าของคนสนิทเบาๆ ก่อนจะเดินตามบิดาเข้าไปด้านในด้วยสีหน้าตึงๆ
ที่ห้องทำงาน...
“ธนินบอกว่าลูกไม่สบาย?” อีธานเอ่ยถามทันทีที่เห็นบุตรชายคนโตเดินเข้ามาในห้อง
“ครับ” อีเดนตอบพร้อมกับนั่งลงที่เก้าอี้ฝั่งตรงข้าม
“เป็นเพราะดื่มเยอะเกินไป หรือว่ามั่วกับสาวจนลุกไม่ขึ้น” อีธานถามพลางจ้องมองดวงตาสีเข้มของบุตรชายนิ่ง
“เอ่อ...” อีเดนอึกอักอย่างไปไม่ถูก เมื่อโดนคำถามจี้ใจดำเข้า
“ขอแบบตรงๆ” อีธานยกยิ้มมุมปากขึ้นนิดอย่างรู้ทัน
“ก็...ครับ” อีเดนจำใจรับสารภาพตามตรง
“ปีนี้อายุเท่าไหร่แล้ว” อีธานถามต่อ
“สามสิบเจ็ดครับ” อีเดนถอนหายใจยาว รู้ดีว่าบิดากำลังจะสื่อ ถึงอะไร
“อีกสามปีก็จะสี่สิบแล้วนะ นี่ลูกยังคิดไม่ได้อีกเหรออีเดน ว่าผู้นำ ที่ดีควรทำตัวยังไง” อีธานต่อว่าอย่างอดไม่ได้
“ผมขอโทษครับแด๊ด” อีเดนบอกอย่างรู้สึกผิด
“มันเกิดอะไรขึ้น ลูกถึงได้ออกจากโรงแรมมาซะสายโด่ง แถมยัง โดดประชุมสำคัญของปีแบบไม่สนใจอีก”
“ผมไม่รู้จะบอกหรืออธิบายยังไงให้แด๊ดเข้าใจ แต่ผมสัญญาว่ามันจะไม่เกิดขึ้นอีกครับ”
“จำเอาไว้อย่างหนึ่งนะอีเดน ต่อให้เราจะร่ำรวยขนาดไหน แต่ถ้าไม่มีความรับผิดชอบและเอาแต่เที่ยวสนุกแบบไม่มีขอบเขต พรุ่งนี้ตื่นขึ้นมาลูกก็อาจจะกลายเป็นยาจกได้” อีธานเอ่ยเตือน
“ครับ” อีเดนขานรับเสียงเบา
“แล้วลูกให้การ์ดไปทำอะไรที่หน้าคอนโดของเซน” อีธานยิงคำถามเด็ดที่รู้มาเมื่อชั่วโมงก่อน
“เอ่อ...มีเรื่องนิดหน่อยครับ ผมจัดการได้” อีเดนเริ่มเหงื่อซึมออกมาจากตัวนิดๆ กับแต่ละคำถามของบิดา
“เรื่องอะไร เรื่องผู้หญิงหรือเปล่า?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อีเดน