ขอโทษครับท่าน นิยาย บท 4

ซู่จื่อหยานมองไปที่ประตูที่ปิดอยู่ตรงหน้าเธอด้วยสายตาที่ฟุ้งซ่าน รู้สึกถึงความรู้สึกที่หลากหลายในใจของเธอ

หลังจากนั้นไม่นาน เสียงที่มีเสน่ห์เกินจริงของ Lin Shuya ก็ดังมาจากข้างใน

ทุกเสียงทิ่มแทงหัวใจของเธอราวกับมีด

ด้วยเสียงดังกล่าว ซู่จื่อหยานรู้แน่นอนว่าเกิดอะไรขึ้นข้างใน พวกเขาช่างไร้ยางอายต่อหน้าเธอ นอกจากนี้ เธอจากไปหลายปีแล้ว พวกเขาต้องอยู่ด้วยกันนานแล้ว แต่ทำไม Lin Shuya ถึงออกแบบ Mo Yucheng เมื่อคืนนี้? มันเป็นแค่เกมระหว่างคนสองคน บางทีเขาอาจจะสนุกกับมัน?

เธอถอยหลังไปสองก้าวแล้วพิงกำแพงเย็น ๆ อากาศในฤดูใบไม้ร่วงนั้นหนาวเหน็บอย่างเจ็บปวด

เวลาดูเหมือนยาวนานถึงหนึ่งศตวรรษ และเมื่อเธอได้ยินเสียงการเคลื่อนไหว เธอก้าวไปข้างหน้าสองสามก้าวแล้วยืนตัวตรง เธอไม่อยากให้เขาเห็นเธอยุ่งเหยิง

ประตูห้องน้ำเปิดออก และหลิน ชูยะกำลังนั่งอยู่บนอ่างล้างหน้า ลูบผมยาวของเธอและจัดแจงเสื้อผ้าของเธอ Mo Yucheng เดินออกมาด้วยท่าทางที่แต่งตัวดี และเห็น Su Ziyan ยังคงยืนอยู่นอกประตู

เขาเลิกคิ้วและพูดประชดประชัน "คุณกำลังนำความอับอายมาสู่ตัวเอง"

ซู่จื่อหยานกัดริมฝีปากของเธอ ฟันขาวของเธอจมลึกลงไปในริมฝีปากของเธอ

เสียงของ Mo Yucheng เย็นกว่า "ถ้าคุณไม่สามารถรับมันได้ ออกไปก่อน ฉันจะเอารองเท้าที่หักของคนอื่นในเมื่อคุณส่งพวกเขาไปที่ประตูของคุณเมื่อวานนี้ ไม่เป็นไรที่จะเล่นกับพวกเขา" เมื่อเขาคิดว่า จากผ้าปูที่นอนสีขาว เขาคิดว่าเธอนอนที่อื่น ผู้ชายรอบๆ ไม่มีที่ระบายความโกรธในใจ

เขาหยิบสมุดเช็คออกมาและเซ็นชื่ออย่างฉูดฉาด เขาตบหน้าเธออย่างแรง

ใบหน้าที่สวยงามของ Su Ziyan เปลี่ยนเป็นสีแดงและบวมทันที

“เงินจำนวนนี้มากเกินพอที่จะส่งคุณออกไป”

Lin Shuya ออกมาในขณะนี้ จับแขนของ Mo Yucheng ด้วยความรัก พิงกับร่างกายของเขาเหมือนร่างกายที่ไม่มีกระดูก จ้องมองที่ Su Ziyan อย่างเร้าใจ

Mo Yucheng ตบมือของ Lin Shuya เบา ๆ และพูดเบา ๆ ว่า "Shuya เมื่อวานนี้เป็นเพียงอุบัติเหตุ ฉันจะเลิกกับเธออย่างแน่นอน"

เมื่อเห็นความใกล้ชิดของทั้งสอง หัวใจของซู่จื่อหยานก็เจ็บปวด

"ซู่จื่อหยาน ไม่ว่าเจ้าอยากจะเล่นกลใด ข้าจะไม่ถูกหลอกอีก หยุดที่นี่กันเถอะ แม้ว่างานแต่งงานวันนี้จะถูกยกเลิก แต่เราจะจัดงานอีกครั้งในวันอื่น ถ้าเจ้ากล้าทำร้ายชูยะ ข้าจะปล่อย คุณรู้ไหม มันคืออะไร "ชีวิตดีกว่าความตาย!"

ทันใดนั้น Mo Yucheng ผลัก Su Ziyan ที่ยืนขวางทางออกไปและเดินออกไปพร้อมกับ Lin Shuya

ซู่จื่อหยานถูกดันไปสองสามก้าวก่อนจะยืนนิ่ง ๆ เธอหยิบเช็คขึ้นมาอย่างเงียบ ๆ และมองดูจำนวนเงินบนนั้น

สิบล้าน.

เขาเป็นคนใจกว้าง

ในสายตาของเขา ตั้งแต่ก่อนมาจนถึงตอนนี้ เธอเป็นคนประเภทที่ไม่มีความละอายและสามารถทำทุกอย่างเพื่อเงินและอนาคต

แต่นี่ไม่ใช่ผลที่เธอต้องการเหรอ? วันหนึ่งเธอจะจากไปโดยไม่เสียใจ เขาจะไม่เป็นภาระด้วย

สิ่งที่เธอต้องการไม่ใช่เงิน เธอต้องการลูก เมื่อคืนเธอไม่แน่ใจว่าจะท้องได้

เธอจะทำอย่างไรต่อไป?

ในรถ Spyker สีดำที่อยู่นอกโรงแรม Imperial Capital Supreme ซู จื่อหยานเอนกายลงบนเบาะหลังและหอบหายใจแรง ช่อดอกไม้ในมือของเธอหายไปนานแล้ว

พูดคำนี้กี่ครั้งเธอก็ยังอยากชวนคุย

“เสวี่ย หยุดพูดได้แล้ว” ซู่จื่อหยานหยุดจับลูกบิดประตู เธอหายใจเข้าลึก ๆ แล้วหลับตา และเปิดมันอีกครั้งด้วยความตั้งใจแน่วแน่ “ฉันเคยเห็นแก่ตัวมาแล้วครั้งหนึ่ง ฉันจะไม่เห็นแก่ตัวอีกแล้ว”

หลังจากที่เธอจากไปครั้งก่อนเธอก็เข้าใจสภาพที่ทรุดโทรมของเขา เธอทรยศเขาในครั้งนั้น และครั้งนี้เธอไม่สามารถทำร้ายเขาได้อีก

"Ke Ziyan ผู้คนมีชีวิตเดียวและทุกคนต้องการที่จะจากไปโดยไม่เสียใจในวาระสุดท้าย อย่าปล่อยให้เขาเข้าใจผิดและทำให้เขาเกลียดคุณ เขามีสิทธิ์ที่จะรู้! แม้แต่ตอนนี้ฉันก็ไม่ทำ หลายปีผ่านไปเมื่อเขารู้ความจริงเขาจะต้องเจ็บปวดเช่นกัน”

ซู่จื่อหยานยังไม่คืนดีและต้องการเกลี้ยกล่อมเธออีกครั้ง

หลังจากผ่านไปหลายปี?

หลายปีต่อมา เขาอาจมีผู้หญิงอีกคนซึ่งเป็นผู้หญิงที่ดีกว่าเธอ ในเวลานั้น เขามีความสุข ความทรงจำทั้งหมดของเธอจะกลายเป็นความเกลียดชังที่จะถูกฝังอย่างรวดเร็วและกลายเป็นความลับที่ไม่มีใครรู้จัก

เธอไม่อยู่อีกต่อไปและลงจากรถ

Bai Zhaoxue ก็ลงมาทันทีและสวมเสื้อคลุมของเธอไว้บนตัวของเธอ "Ziyan โอเค ฉันจะไม่เกลี้ยกล่อมคุณอีกต่อไป ดูแลตัวเอง และพูดออกมาถ้าคุณต้องการฉัน"

"เสียใจมาก."

Su Ziyan มองดูหมอกที่ลอยขึ้นในดวงตาของเธอ เธอจะไม่หลั่งน้ำตาเมื่อเผชิญกับความอัปยศอดสูและการเยาะเย้ย แต่เธอจะไม่เย็นชาเมื่อมองไปที่เพื่อนที่ดีที่สุดของเธอ

"คุณกำลังพูดถึงอะไร ทำไมคุณและฉันยังพูดถึงเรื่องนี้อยู่" ไป่จ้าวซือรู้สึกเขินอาย