ข้ามมิติรักขุนนางกังฉิน นิยาย บท 102

“เด็กดี ขอข้าหยุดกินสักพักเถิด”

จิ่นเยียนรู้สึกสงสารหลิวอวิ๋นเซียงจับใจ “เช่นนั้นบ่าวพาไปเดินเล่นดีกว่าเจ้าค่ะ”

หลิวอวิ๋นเซียงพยักหน้ารับ ช่วงนี้นางเริ่มปวดเอวมากขึ้นจนบางครั้งลุกขึ้นเองไม่ได้ จิ่นเยียนคลึงเอวของนางเบาๆ ก่อนจะประคองให้ลุกขึ้นยืน

ทั้งวิงเวียนศีรษะ สองขาไร้เรี่ยวแรง ร่างกายเบาหวิวราวกับปลิวไปตามสายลมได้ทุกเมื่อ

ยามอยู่กลางคืนเพียงลำพัง นางมักจะคิดเสมอว่าหากมีชีวิตอยู่ต่ออีกสักสามสี่เดือนจนกระทั่งให้กำเนิดเด็กคนนี้ แต่นางมักรู้สึกราวกับก้าวเท้าข้างหนึ่งไปในปรโลกเลยล่ะ

ทุกครั้งที่คิดเช่นนั้น นางจึงรู้สึกหวาดกลัวและนอนไม่หลับ

ใกล้ถึงฤดูใบไม้ร่วงแล้ว แต่อากาศยังคงร้อนอบอ้าวอยู่บ้าง

จิ่นเยียนประคองหลิวอวิ๋นเซียงเดินไปตามระเบียง หลังจากเดินสักพัก ร่างกายของนางก็เคลื่อนไหวได้อย่างอิสระ จึงไม่จำเป็นต้องให้จิ่นเยียนคอยประคองอีกต่อไป

“ท่านหมอชวีเอาแต่อ่านตำราแพทย์ทั้งคืนทั้งวันเพื่อหาวิธีรักษาท่าน เขาเพิ่งเปลี่ยนใบสั่งยาไม่นานเจ้าค่ะ”

“อืม รู้สึกดีขึ้นบ้างแล้วจริงๆ”

“นางยังเขียนจดหมายหาอาจารย์ของตนเอง เพื่อขอให้อาจารย์ช่วยคิดหาวิธีด้วย”

หลิวอวิ๋นเซียงพยักหน้า “นางช่วยเหลือข้าสุดแรงกำลังจริงๆ”

ทว่านางกับชวีโม่หรานรู้ดีว่าการรักษาเด็กคนนี้ไว้ได้ถือเป็นปาฏิหาริย์ แต่ไม่มีปาฏิหาริย์มากพอที่จะรักษาชีวิตนางเอาไว้

“ช่วงนี้มีเรื่องใหญ่เกิดขึ้นบ้านหรือไม่” หลิวอวิ๋นเซียงเอ่ยถาม

จิ่นเยียนรู้สึกหดหู่อยู่ครู่หนึ่งก่อนตอบออกมาว่า “มีอยู่เรื่องหนึ่ง แต่ไม่ได้ใหญ่อะไรนัก”

หลิวอวิ๋นเซียงจึงจ้องตรงไปที่จิ่นเยียน “ทำไมไม่พูดล่ะ”

จิ่นเยียนจึงนั่งลงข้างๆ หลิวอวิ๋นเซียงพลางเอ่ยเสียงเรียบๆ “จวนเหวินชางปั๋วล่มสลายแล้วถูกกลับคำพิพากษา”

หลิวอวิ๋นเซียงอึ้งไปครู่หนึ่ง ก่อนพยักหน้ารับอย่างเงียบๆ เรื่องนี้เคยเกิดขึ้นแล้วในชาติก่อน

จวนเหวินชางปั๋วก็คือตระกูลของหยาวชิงเย่ว์ ก่อนหน้านี้ถูกยึดจวนไปเพราะมีส่วนเกี่ยวข้องกับองค์ชายผู้ถูกปลด เหวินชางปั๋วกับภรรยาถูกสังหาร สมาชิกในครอบครัวและทาสที่เหลือถูกเนรเทศไปยังค่ายซ่านเนี่ยนหรือถูกขายให้กับตลาดมืด ส่วนหยวนชิงเย่ว์ที่อยู่กับเหยียนมู่ไม่ได้รับความเดือดร้อนมากนัก

นางจำได้ว่าตระกูลขุนนางหลายตระกูลเขียนจดหมายโทษสิบแปดข้อหาถึงเหยียนมู่ ทุกข้อล้วนถือเป็นความผิดร้ายแรง เหยียนมู่ถูกตำหนิในราชสำนัก ปลดจากตำแหน่งตุลาการศาลต้าหลี่และปรับเงินเดือนสามปี แต่กลับได้เป็นผู้นำค่ายชานเมืองและกลายเป็นผู้บัญชาการเฟยหลง

ตำแหน่งของเขาไม่ได้ลดลง แต่กลับเพิ่มขึ้นถึงสองขั้น

จวนเหวินชางปั๋วถูกกลับคำพิพากษา ได้กลับมาฟื้นฟูใหม่อีกครั้ง แต่หยวนชิงเย่ว์ยังคงเป็นบุตรสาวตระกูลสูงศักดิ์ แต่กลับติดตามเหยียนมู่ แม้ชื่อเสียงจะถูกทำลาย แต่ก็ต้องมีคำอธิบายให้กับเหวินชางปั๋วกับภรรยาที่เสียชีวิตไป

ดังนั้นฮองเฮาจึงตัดสินใจให้นางหมั้นหมายกับเหยียนมู่ในฐานะนางสนม

“พระนางฮองเฮาทรงประทานพิธีสมรสให้กับคนคนนั้นกับหยวนชิงเย่ว์ พิธีสมรสจะจัดขึ้นวันมะรืนนี้” จิ่นเยียนพูดด้วยความโกรธ

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน