“ข้าเลื่อนตำแหน่งให้เจ้าขึ้นมาเป็นผู้จัดการแล้วไม่ใช่หรือ เหตุใดยังลงมือลงแรงด้วยตัวเองอีกล่ะ”
“เพราะไม่วางใจน่ะสิขอรับ”
“นั่งก่อนสิ” หลิวอวิ๋นเซียงรินชาให้จางฉีอีกแก้ว “เจ้าไม่วางใจคนของตัวเอง แต่ข้าวางใจ”
คำพูดของหลิวอวิ๋นเซียงทำให้จางฉีรู้สึกว่าการทำงานหนักทุกวันนี้มันคุ้มค่ามากเหลือเกิน
“ท่านได้ตรวจบัญชีที่ข้าส่งให้หรือยังขอรับ มีตรงไหนผิดพลาดหรือไม่”
“สมุดบัญชีที่เจ้าทำละเอียดชัดเจนดี ข้าอ่านเพียงเล่มเดียว ที่เหลือดูแค่ยอมรวมเท่านั้น”
“หากบัญชีไหนมีค่าใช้จ่ายมากเกินไปหน่อยล่ะ นี่ท่านเชื่อใจข้ามากเช่นนี้เลยหรือ”
“เชื่อ” หลิวอวิ๋นเซียงมองจางฉี “หากไม่เชื่อ ข้าคงไม่ใช้งานเจ้าหรอก”
“หากฮูหยินพูดเช่นนี้ จางฉียินดีร่วมเดินเคียงข้างท่านไปตลอดชีวิต”
หลิวอวิ๋นเซียงยิ้ม “เช่นนั้นมันจะไม่ตรงกับความสามารถของเจ้าน่ะสิ”
นางหยิบตั๋วเงินออกมาจากอ้อมแขนและมอบให้จางฉี “ช่วงนี้ทุกคนทำงานหนักมาก เจ้าเอาตั๋วเงินนี่ไปแบ่งกับทุกคนอย่างสบายใจเถอะ ลูกน้องของเจ้าแต่ละคนจะได้รับหนึ่งร้อยตำลึง ส่วนเจ้าได้หนึ่งพันตำลึง”
จางฉีพลันเบิกตากว้าง “หนึ่งร้อยตำลึง? หนึ่งพันตำลึง?”
เขายื่นมือออกไปรับตั๋วเงินเหล่านั้นด้วยมือสั่นเทา คนทั่วไปใช้เวลาเกือบทั้งชีวิตเก็บเงินหนึ่งร้อยตำลึง ยิ่งหนึ่งพันตำลึงเขายิ่งไม่กล้าคิด ทั้งชีวิตก็คงเก็บไม่ถึง
ยิ่งไปกว่านั้น ที่ครอบครัวของเขาไม่อดตายในเหตุการณ์อดอยากยากไร้ในเมืองหลวงครั้งนี้ นั่นเป็นเพราะเขาได้ทำงานกับฮูหยินคนนี้
“ไม่ พวกเรารับไว้ไม่ได้ขอรับ”
หลิวอวิ๋นเซียงผลักกลับไป “รับไปเถอะ เจ้ากำลังขัดขวางไม่ให้ข้าชนะใจคนอื่นนะ”
“เอ่อ…”
“หรือเจ้าคิดว่ามันน้อยเกินไป”
“มะ ไม่ขอรับ มันมากเกินไปด้วยซ้ำ”
หลิวอวิ๋นเซียงให้จางฉีรับตั๋วเงินไปทั้งหมด “ที่ข้ามาที่วันนี้เพราะมีอีกเรื่องอยากหารือกับเจ้า”
“ท่านว่ามาได้เลยขอรับ”
หลิวอวิ๋นเซียงคิดอยู่ครู่หนึ่ง “ร้านขายเสบียงมั่นคงแล้ว ข้าอยากทำการค้าอื่นอีก”
จางฉีพยักหน้ารับทันที “ขอเพียงใช้ชื่อร้านหลิงอวิ๋น ทุกคนจะต้องสนับสนุนพวกเราอย่างแน่นอน”
ในช่วงเวลาแห่งความอดอยากยากไร้ พวกเขาไม่ยอมขึ้นราคา ไม่ประจบประแจงผู้มีอำนาจ ปฏิบัติต่อทุกคนอย่างเท่าเทียมกัน และเป็นเพราะป้ายทองคำของฮองเฮาแผ่นนั้น ทางการจึงต้องเกรงใจและทำให้ทุกอย่างราบรื่น
“ข้าอยากเปิดร้านขายถ่าน”
“เอ๊ะ?”
“ร้านขายถ่าน”
จางฉีกะพริบตาปริบๆ เขาคิดว่าอาจเป็นร้านขายผ้าไหม ร้านอาหาร ร้านขายเครื่องประดับ จะเป็นร้านขายถ่านได้อย่างไร


VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้ามมิติรักขุนนางกังฉิน