ข้ามมิติรักขุนนางกังฉิน นิยาย บท 161

ชวีโม่หรานหัวเราะเยาะ “ล้อเล่นอะไรน่ะ มีหนังท้องขวางกั้น แค่แวบเดียวก็มองออกว่าเป็นเด็กผู้ชายหรือเด็กผู้หญิง เจ้าจะแน่ใจหรือว่าเจ้าไม่ได้เสี่ยงทายเอา

รุ่ยมาม่าทำเป็นไม่ได้ยิน และถอยไปข้างหลังองค์หญิงใหญ่

องค์หญิงใหญ่มองไปทางชวีโม่หราน และเลิกคิ้ว “เจ้าเป็นใคร?”

ชวีโม่หรานกำหมัดแน่น “ข้าเป็นหมอ”

“เจ้าไม่มีความสามารถนี้ ไม่ได้แปลว่าคนอื่นไม่มี”

“เจ้ามีสิทธิ์อะไรมาดูถูกข้า เจ้า…”

“ลากนางออกไป!”

เมื่อองค์หญิงใหญ่ออกคำสั่ง หญิงรับใช้สองคนตรงประตูก็เข้ามา ชวีโม่หรานพยายามต่อต้าน แต่อย่างไรก็สู้แรงอันมหาศาลของหญิงรับใช้สองคนไม่ได้ จึงถูกผลักออกไปจากประตูแล้ว

“อวิ๋นเซียง!”

“พวกเขาไม่มีทางทำอะไรข้า เจ้าไม่ต้องกังวล” หลิวอวิ๋นเซียงปลอบโยนชวีโม่หรานหนึ่งประโยค หลังจากนั้นก็มองไปทางองค์หญิงใหญ่ “เจ้าคิดจะทำอะไร?”

องค์หญิงใหญ่เดินเข้ามาสองก้าว แล้วนั่งลงตรงเก้าอี้ที่อยู่ตรงโต๊ะข้างเตียง

“หากเจ้าคลอดออกมาเป็นเด็กผู้ชาย เจ้ารู้หรือยังว่าต้องเจอกับอะไร”

หลิวอวิ๋นเซียงเม้มริมฝีปากเน้น มององค์หญิงใหญ่อย่างสงบ

อันที่จริงจะเจอกับอะไร นางยังไม่กล้าคิด

“ผลลัพธ์ที่ดีที่สุด คือแม่ตายลูกอยู่ มิฉะนั้นพวกเจ้าแม่ลูกล้วนต้องตาย ราชวงศ์ไม่ยอมรับเหยียนมู่ แน่นอนว่าไม่มีทางยอมรับเด็กคนนี้เช่นกัน แต่ก็ไม่มีทางปล่อยให้สายเลือดของราชวงศ์ร่อนเร่พเนจรอยู่ข้างนอก พูดให้เป็นเรื่องเล็กหน่อย มันเกี่ยวข้องกับแบบแผนของราชวงศ์ พูดให้เป็นเรื่องใหญ่หน่อย เกี่ยวข้องกับความมั่นคงของแผ่นดิน เจ้าไม่โง่ ข้าเชื่อว่าเจ้าเข้าใจ”

“เขาเป็นแค่ลูกของข้า”

“เหอะ เจ้าเป็นใคร แค่ประชาชนธรรมดา อย่าคิดตัวเองสูงส่งนักเลย”

หลิวอวิ๋นเซียงจ้องมองสายตาขององค์หญิงใหญ่ และกล่าวอย่างชัดเจนว่า “ข้าไม่มีทางยกลูกให้พวกเจ้า”

องค์หญิงใหญ่เผลอยิ้มออกมา “มีเรื่องหนึ่ง เจ้ายังไม่รู้สินะ?”

“…”

“นอกด่านเจิ้นเป่ย ข้าราชวงศ์ของข้ารบเป่ยจินแล้ว แต่ในราชวงศ์ไม่มีแม่ทัพที่เหมาะสม ฝ่าบาทได้สั่งให้เหยียนมู่นำทัพไปสนับสนุนแล้ว เมื่อเขาไป เจ้าก็ไม่มีคนคอยหนุนหลังแล้ว”

“เขาอยากไปก็ไป แต่ข้าตายก็ไม่มีทางแยกจากลูก”

องค์หญิงใหญ่หัวเราะเยาะเบา ๆ และลุกขึ้น “ให้หนทางมีชีวิตอยู่เจ้าไม่เอา เช่นนั้นก็รอตายเสียเถอะ”

เมื่อพวกองค์หญิงใหญ่จากไปแล้ว พวกชวีโม่หรานก็รีบวิ่งเข้าในห้อง

“คุณหนู ท่านไม่เป็นไรใช่ไหม” จิ่นเยียนถามด้วยความเป็นห่วง

หลิวอวิ๋นเซียงส่ายหน้า “ข้าไม่เป็นไร”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน