ข้ามมิติรักขุนนางกังฉิน นิยาย บท 169
“หากหลิวอวิ๋นเซียงให้กำเนิดเด็กชายจริงๆ ข้าเกรงว่าฝ่าบาทคงไม่ให้มีชีวิตอยู่ต่อกระมัง”
“บ่าวมิอาจเดาเจตนาของพระองค์ ทำได้เพียงรอให้เด็กคลอดออกมาและรายงานต่อพระราชวัง”
“ตระกูลเหยียนสิ้นอย่างไร ข้าคิดว่าเจ้าย่อมรู้ดีกว่าข้า เหลือเหยียนมู่ไว้หนึ่งคนก็ทำให้เขากินไม่ได้นอนไม่หลับแล้ว นับประสาอะไรกับเพิ่มมาอีกคนหนึ่ง”
“พระนาง ไม่ต้องรีบร้อน โปรดรอก่อนพ่ะย่ะค่ะ”
ลู่ฮองเฮาเหลือบตามองเล็กน้อย นางเข้าใจความคิดความอ่านของฮ่องเต้ แต่นางมองความคิดของซ่างกวานซวีไม่ออกเลยสักนิด
หากเขาอยู่ฝ่ายเดียวกับเหยียนมู่ เขาจะสนับสนุนลูกชายของนาง อุทิศให้กับ Yan Mu เขาก็สนับสนุนลูกชายของเธอ
หากเพียงแค่หลอกใช้นาง แต่พ่อทูนหัวคนนี้ก็ใส่ใจลูกบุญธรรมอย่างลึกซึ้ง ครั้งหนึ่งเคยเสี่ยงชีวิตเพื่อปกป้องเหยียนมู่ต่อหน้าฝ่าบาท
ป้าจางมองออกไปทางหน้าต่างที่ถูกรายล้อมไปด้วยผู้คนนอกห้องโถงบรรพบุรุษ สถานการณ์ยังคงอยู่นอกเหนือการควบคุมของพวกนาง
“ฮูหยิน ออกแรงเจ้าค่ะ ใกล้จะคลอดแล้ว!” หมอตำแยตะโกน
ป้าจางเหลือบมองหลิวอวิ๋นเซียง ดูเหมือนจะตัดสินใจได้แล้วจึงออกไปถือตะกร้า
“ฮูหยินของพวกเราคลอดบุตรไม่ได้ ที่บ้านของหมอตำแยมีหญ้ารมควันชนิดหนึ่ง นางให้ข้าน้อยรีบไปนำมาเพคะ” ป้าจางไม่รู้จะพูดกับใคร นางจึงเอาแต่ก้มหน้า
ซ่างกวานซวีสูดหายใจเข้าเฮือกใหญ่พร้อมกับตอบว่า “ไปสิ”
ทว่าลู่ฮองเฮากลับมุ่งความสนใจไปที่คำพูดของป้าจางที่บอกว่านางคลอดบุตรไม่ได้ ก่อนกระตุกมุมปากและเอ่ยขึ้นว่า “สตรีน่ะมีโอกาสตายได้ทุกเมื่อยามคลอดบุตร หากคลอดไม่ได้ ทั้งนางกับเด็กเหลือขอในท้องไม่รอดทั้งคู่ คงโทษใครไม่ได้สินะ”
ซ่างกวานซวีเผยยิ้ม “พระนาง ที่แท้ท่านก็กลัวเช่นกัน”
ลู่ฮองเฮาพ่นลมอย่างเย็นชา เพลานี้เหยียนมู่กุมอำนาจทหารที่ซีเป่ย นางไม่อยากทำให้เขาต้องขุ่นเคืองใจ ไม่อย่างนั้นหลิวอวิ๋นเซียงคงถูกวางยาพิษตายไปก่อนหน้าที่ซ่างกวานซวีจะมาถึงแล้ว
ส่วนความคิดของฝ่าบาท มีหรือที่นางไม่รู้ ไม่แน่ว่าต่อหน้าอาจทำเป็นตำหนิ แต่ในใจกลับรู้สึกโล่งสบาย ไม่ถือสาหาความกันต่อไป
หลิวอวิ๋นเซียงกำหมัดแน่นเพื่อไม่ให้ตัวเองหมดสติ และกัดฟันออกแรงมากขึ้น
เหยียนมู่...
เหยียนมู่ ท่านผิดต่อข้า!
“ใกล้แล้ว ใกล้เห็นศีรษะแล้ว ออกแรงอีกเจ้าค่ะ”
เมื่อหลิวอวิ๋นเซียงได้ยินเช่นนั้น นางจึงร้องตะโกนจนสุดเสียง “อ๊า!”
“คลอดแล้ว เขาเป็น...เขาเป็นเด็กชาย!”
หลิวอวิ๋นเซียงได้ยินเช่นนั้น นางจึงรู้สึกตื่นตระหนกทันที
ไม่! ไม่นะ!
นางรู้ดีอยู่แก่ใจว่าหากเป็นเด็กชายคงไม่รอดแน่!
“อุแว้ อุแว้...”
เสียงร้องไห้ของทารกพลันดังขึ้น แต่ใบหน้าของหลิวอวิ๋นเซียงเต็มไปด้วยน้ำตา
ทำอย่างไรดี นางปกป้องเด็กคนนี้ไม่ได้!
เพลานี้ป้าจางก้าวขึ้นมาข้างหน้าและอุ้มเด็กไว้ในอ้อมแขน “ฮูหยิน อุ้มลูกหน่อยเจ้าค่ะ”
VERIFYCAPTCHA_LABELบทใหม่
ตอนฟรี
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้ามมิติรักขุนนางกังฉิน