ข้ามมิติรักขุนนางกังฉิน นิยาย บท 172

172 /940

ขอทานเท้าคางอย่างครุ่นคิด “เหมือนว่าข้าจะเคยได้ยินเรื่องนี้ที่ไหนมาก่อนนะขอรับ”

“พี่หญิงว่าใจเถอะเจ้าค่ะ ข้าจะไม่แย่งกับท่าน ขอแค่พี่หญิงเมตตาให้ข้าได้อยู่ข้างกายพี่เหยีน เช่นนี้แล้วจะให้ข้าเป็นบ่าวหรือเป็นทาสข้าก็ยอมเจ้าค่ะ”

คนงามดึงแขนเสื้อของหลิวอวิ๋นเซียง แพขนตาของนางสั่นไหวเล็กน้อย ดวงตาของนางคลอไปด้วยน้ำตา ท่าทางงดงามและเปราะบาง ผู้หญิงคนหนึ่งอย่างนางเห็นแล้วยังหวั่นไหว ยิ่งไม่ต้องพูดถึงผู้ชาย

แต่นางก็ยังสะบัดแขนเสื้อออกแล้วถอยหลังไปหนึ่งก้าว

“เจ้าเข้าใจผิดแล้ว ข้าไม่ใช่ฮูหยินของเหยียนมู่”

“พี่หญิง...” คนงามกัดริมฝีปาก “พี่หญิงโกรธข้าหรือเจ้าค่ะ”

“ข้าโกรธอะไรเจ้าล่ะ” หลิวอวิ๋นเซียงพูดอย่างน่าขัน

“เช่นนั้นพี่หญิงรับปากข้าแล้วใช่หรือไม่เจ้าคะ”

“เจ้าฟังภาษาคนไม่เข้าใจหรือไง”

“พี่หญิงโทษข้า”

หลิวอวิ๋นเซียงนวดขมับ ความจริงแล้วตอนนี้นางเหนื่อยมากๆ แค่อยากจะนอนพักบนเตียงก็เทท่านั้น ส่วนเรื่องจู่ๆ มาเจอภรรยาที่เลี้ยงเอาไว้นั้นทำให้นางโกรธจริงๆ แต่โกรธที่เหยียนมู่เคยสาบานกับนาง บอกว่าเขาไม่เคยแตะต้องผู้หญิงคนอื่นนอกจากนาง และนางก็เชื่อคำพูดบ้าๆ ของเขา

ผู้ชายสารเลว！

ตอนนี้นางสาปสงให้เขาถูกสับเป็นชิ้นๆ！

“เจ้ามีนามว่าอะไร” หลิวอวิ๋นเซียงถาม

“ตู้หวั่่นเอ๋อร์เจ้าค่ะ” คนงามตอบเสียงเบา

“แม่นางตู้ พวกเราคิดจะอยู่ที่นี่สักระยะหนึ่งได้หรือไม่”

คนงามรีบพยักหน้า “แน่นอนเจ้าค่ะ พี่หญิงสวยขนาดนี้ หวั่นเอ๋อร์ชอบพี่หญิงมาก”

หลิวอวิ๋นเซียงรู้สึกคอแห้งนางจึงกระแอมออกมา “เช่นนั้นรบกวนแล้ว”

“ว้าว เด็กน้อยคนนี้...คือลูกของพี่เหยียนใช่หรือไม่เจ้าคะ”

หลิวอวิ๋นเซียงเม้มปาก “ใช่ แต่ว่า...”

“ข้าเองก็อยากจะมีลูกให้พี่เหยียนบ้างเจ้าค่ะ ข้าชอบเด็กผู้หญิง แต่พี่เหยียนชอบเด็กผู้ชาย ถ้าหากว่ามีให้พี่เหยียนอย่างละคนได้ก็ดีเจ้าค่ะ”

“แฮ่ม แน่นอน...ดีมาก”

“แต่ตอนหลังพี่เหยียนบอกว่า ขอแค่ข้าคลอดออกมาไม่ว่าจะเด็กผู้หญิงหรือผู้ชายเข้าก็ล้วนชอบ เพื่อให้ข้าตั้งครรภ์ ทุกๆ คืนพี่เยียนจะ...”