ข้ามมิติรักขุนนางกังฉิน นิยาย บท 176

หลิวอวิ๋นเซียงเม้มปาก ไม่ต้องสงสัยฝีมือการรักษาของจ้งหมิงเลย แต่ตอนนี้เขาเป็นบ้ายังจะเชื่อถือได้เหรอ

ก่อนที่จะบ้าจ้งหมิงเป็นคนชั่วร้ายอำมหิต หลังจากที่บ้าเขาก็มีใจเมตตาขึ้นมา นางไม่ค่อยจะเชื่อ แถมเขายังบ้าถึงขนาดเป็นอนุภรรยาที่อิจฉาริษยา

หากยานี้มันมีพิษ...

หลิวอวิ๋นเซียงคิดแล้วก็ถามว่า “เจ้าอยากจะช่วยสิงอี้จากใจจริงเหรอ”

จ้งหมิงเลิกคิ้ว “พี่สาวหมายความว่ายังไง”

“ภรรยาเอกและอนุภรรยาต่อสู้กันอย่างไม่หยุดหย่อน คิดร้ายกันและกัน มีมากนับไม่ถ้วน ข้าและเจ้าต่างรักพี่เหยียน แถมข้ายังเป็นภรรยาเอก และยังมีลูกสาวให้พี่เหยียน หากเจ้าอิจฉาริษยาข้า ยาที่ให้ข้านั้นมีพิษ...”

“พี่สาว หวั่นเอ๋อร์จะเป็นคนโหดเหี้ยมแบบนั้นได้ยังไง ท่านคิดกับข้าแบบนี้ได้ยังไง!” จ้งหมิงพูดอย่างเจ็บปวด

“สิงอี้เป็นชีวิตของข้า ข้าจะต้องระวังรอบคอบให้มาก”

จ้งหมิงถอนหายใจ “ในเมื่อเป็นแบบนี้ หวั่นเอ๋อร์จะกินหนึ่งเม็ด เพื่อพิสูจน์ตนเอง”

พูดจบ จังหมิงก็เอาใส่ปากเม็ดหนึ่ง

หลิวอวิ๋นเซียงรอดูการตอบสนองของจ้งหมิง เห็นว่าหลังจากที่เขากินแล้วก็ไม่ได้ผิดปกติอะไร มีเพียงแต่ดวงตาที่น้ำตาคลอและทองนางอย่างไม่พอใจ

หลิวอวิ๋นเซียงไอแห้งออกมา ในเมื่อเขากินอย่างเด็ดขาดขนาดนี้ ไม่ได้มีความรู้สึกผิดใดๆ ก็น่าจะไม่เป็นไร

ตอนที่นางกำลังจะหยิบขวดเล็กๆ ที่ใส่ยาไว้ อยู่ๆ จ้งหมิงก็กุมท้องเอาไว้

“โอ๊ย เจ็บจัง”

หลิวอวิ๋นเซียงถึงกับมือสั่นและรีบวางขวดในทันที

จ้งหมิงเจ็บปวดจนหน้าซีด เขาหยิบขวดมาแล้วสูบดมที่จมูก จากนั้นก็พูดออกมาว่า “แย่แล้ว ข้าหยิบมาผิดขวด”

หลิวอวิ๋นเซียงเม้มปาก ดูสิ เชื่อไม่ได้จริงๆ

แต่ดูท่าทางของจ้งหมิงแล้ว ไม่ได้อยากจะคิดร้ายสิงอี้จริงๆ ก็แค่ไม่มีสมองเท่านั้นเอง

จ้งหมิงแก้พิษให้ตนเองทันถ่วงที จากนั้นก็เอามาอีกหนึ่งขวด ครั้งนี้เมื่อกินลงไปแล้วก็ไม่ได้ผิดปกติอะไร แต่หลิวอวิ๋นเซียงยังคงกลัว นางจึงได้กินเองก่อนหนึ่งเม็ด เมื่อไม่ได้อาการผิดปกติอะไรถึงได้ให้สิงอี้กิน

กินอยู่สามวัน อาการป่วยของสิงอี้ก็ดีขึ้นจริงๆ

ก่อนที่จะออกเดินทาง หลิวอวิ๋นเซียงและขอทานเข้าเมืองไปซื้อของต่างๆ ที่จะต้องใช้ระหว่างทาง เมื่อนางกลับมาถึงและเข้าไปที่ลานหลังก็ได้ยินสิงอี้กำลังร้องไห้เสียงดังฟูมฟาย

นางรีบวิ่งเข้าไปที่ห้องปีกตะวันออก แต่กลับเห็นจ้งหมิงนั่งอยู่ที่เตียงและกำลังบีบคอของเด็ก

“เจ้าทำอะไร”

นางตกใจจนแทบจะเสียสติ รีบพุ่งตัวเข้าไปแล้วผลักจ้งหมิงออก จากนั้นก็อุ้มสิงอี้ขึ้นมา เสื้อของเจ้าเด็กน้อยเปิดออก ที่บริเวณหน้าอกมีรอยเขียวช้ำหลายรอย เหมือนถูกบีบ

นางกล่อมเด็กพลางจ้องไปที่จ้งหมิง “ทำไมเจ้าโหดเหี้ยนขนาดนี้ ลงมือได้แม้กระทั่งกับเด็ก”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน