ข้ามมิติรักขุนนางกังฉิน นิยาย บท 209

หลิวอวิ๋นเซียงถอนหายใจ “พี่เจ็ดของเจ้าเก่งกาจอยู่แล้ว เขาให้เจ้าไป แน่นอนว่าต้องมีแผนการอยู่ในใจ เจ้าไม่ต้องเป็นห่วงเขา รีบไปเถอะ”

ฉินเฟยอวี่ก็ยังคงกังวลใจ หลิวอวิ๋นเซียงจึงจูงม้าออกมาตัวหนึ่ง เร่งให้นางขึ้นขี่ม้า

“รีบไป! ถ้าพลาดวันนี้ไป เจ้าก็จะไม่มีโอกาสอีกแล้ว!”

ฉินเฟยอวี่จับบังเหียนแน่น มองหลิวอวิ๋นเซียงอีกครั้งอย่างลึกซึ้ง กัดฟันขี่ม้าออกไป

หลังจากที่แน่ใจว่าฉินเฟยอวี่ออกจากศาลาพักม้าไปแล้ว หลิวอวิ๋นเซียงจึงกลับเข้าไปข้างใน พอเข้าไปในห้องก็เห็นเหยียนมู่กำลังพิงหน้าต่างด้านทิศตะวันตกดื่มเหล้าอยู่

“นางไปแล้ว” หลิวอวิ๋นเซียงเดินเข้าไปพูด

“อืม” เขายกขึ้นกระดกเหล้าเข้าปากอีกอึกใหญ่

“ที่จริงเจ้าตั้งใจให้เหล่าทูตส่งตัวเจ้าสาวเมาไม่ได้สติ แล้วก็จงใจปล่อยองค์หญิงเก้าไปตั้งแต่แรก ใช่หรือไม่?”

มุมปากของเหยียนมู่กระตุกเล็กน้อย ไม่ได้ตอบคำถาม

เขากำลังสวมชุดคลุมยาวสีดำสนิท ยิ่งขับให้ใบหน้าดูเย็นชา

คนภายนอกต่างพูดว่าเขามีจิตใจแข็งแกร่งดุจเหล็กกล้า แต่ใจเขาก็ยังมีมุมที่อ่อนโยน มีช่วงเวลาที่อบอุ่นเช่นกัน

เขาจะนำทัพนับพันไปช่วยนาง แม้จะต้องเสี่ยงโทษประหารก็จะปล่อยองค์หญิงเก้าผู้เป็นน้องสาวไป

เมื่อลองพินิจดู ความเจ็บปวด ความบ้าคลั่ง ความโหดร้ายของเขาล้วนเกิดจากการที่เขาเป็นคนที่มีความรักมากเกินไป

“ข้าอยากลองชิมสักหน่อย” นางพูดเสียงเบา

เหยียนมู่หันกลับมามองนาง ใช้สายตาถามว่านางต้องการอะไร

หลิวอวิ๋นเซียงชี้ไปที่ไหเหล้าในมือเขา “เหล้าแรงหรือไม่?”

เหยียนมู่ยกมุมปากขึ้นเป็นรอยยิ้ม โอบหลิวอวิ๋นเซียงเข้ามาในอ้อมแขน ก่อนจะยกไหเหล้าขึ้นมาจรดริมฝีปากของนาง ค่อย ๆ เอียงไหรินเหล้าเข้าไปในปากนางเล็กน้อย

เหล้าแรงจริง ๆ เผ็ดจนหลิวอวิ๋นเซียงต้องแลบลิ้นออกมา

เหยียนมู่หัวเราะ เสียงหัวเราะทำให้หน้าอกของเขาสั่นสะเทือน ซึ่งทำให้ใจของหลิวอวิ๋นเซียงสั่นไหวไปด้วย อ้อมกอดของเขาอบอุ่น มีกลิ่นที่คุ้นเคยที่นางโหยหา นางไม่อยากผละออกไปเลยจริง ๆ

เอาเข้าจริงแล้ว เหมือนกับว่าเขาเป็นฝ่ายผลักไสนางออกไปครั้งแล้วครั้งเล่า แต่เหมือนต้องมนตร์ นางก็กลับไปติดกับดักของเขาครั้งแล้วครั้งเล่าเช่นกัน

นางถอนหายใจเบา ๆ หันหลังซบลงบนอกของเขา

“เป็นอะไรไป?”

“เมาแล้ว ต้องโทษท่านที่ให้ข้าดื่มเหล้า”

“หลิวอวิ๋นเซียง เจ้าเรียนรู้ที่จะเล่นเล่ห์ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?”

เขาหัวเราะเสียงต่ำ พลางเงยหน้ากรอกเหล้าเข้าปากคำใหญ่ เหล้าไหลเลอะมุมปาก ไหลลงมาตามลำคอ ไปอยู่ตรงลูกกระเดือก

หลิวอวิ๋นเซียงได้กลิ่นเหล้า เหมือนมีหนอนตัวน้อยมากัดกินหัวใจ นางเงยหน้าเลียตรงลูกกระเดือกของเขาเบา ๆ

ร่างกายเขาแข็งทื่อ ลูกกระเดือกกลิ้งขึ้นลง

นางเขย่งปลายเท้าขึ้นจูบมุมปากเขา ลมหายใจของคนทั้งสองพันเกี่ยวกัน ร้อนแรงขึ้นเรื่อย ๆ…

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน