ข้ามมิติรักขุนนางกังฉิน นิยาย บท 214

ขอทานเป็นคนเล่าสถานการณ์แนวหน้าเหล่านี้ให้หลิวอวิ๋นเซียงฟัง และสุดท้ายก็พูดว่ “เจ้าเจ็ดช่างเก่งกาจจริง ๆ ตอนที่รักษาการณ์ที่แนวรบซั่วซี เขาได้ร่วมมือกับซีเย่ว์เป็นอย่างดี ทั้งสองฝ่ายผ่อนปรนและรัดกุม โจมตีและป้องกัน ทำให้เป่ยจินวุ่นวายไปหมด ครั้งนี้เป่ยจินต้องสูญเสียอย่างหนัก คิดว่าสงครามนี้น่าจะจบลงในไม่ช้า”

ดังที่ขอทานคาดการณ์ไว้ ครึ่งเดือนต่อมา กองทัพเป่ยจินก็ถอนทัพจากทั้งสองด้าน กลับไปยังด่านของพวกเขา หลบซ่อนตัวอยู่ ไม่กล้าออกมาโอ้อวดอีกต่อไป

การต่อสู้ครั้งนี้ช่างสวยงาม ทำให้ผู้คนรู้สึกตื่นเต้นและมีกำลังใจ

ไม่นานก็ได้รับราชโองการจากราชสำนัก แต่กลับไม่ใช่การสรรเสริญกองทัพเจิ้นเป่ย แต่เป็นการสั่งให้เหยียนมู่รีบนำทัพกลับไปยังเมืองหลวง

เสิ่นอวิ๋นโจวถอนหายใจยาว “หากผู้บัญชาการเหยียนกลับไปเมืองหลวง การถูกปลดจากตำแหน่งแม่ทัพยังถือว่าเล็กน้อย เกรงว่าจะถูกเอาผิดในเรื่องสงครามด้วย โอกาสรอดมีน้อยมาก”

“เช่นนั้นก็ไม่กลับ” เว่ยเทียนกล่าว

เสิ่นอวิ๋นโจวมองไปที่เหยียนมู่ ดวงตาเบิกกว้าง “เว้นแต่…”

เหยียนมู่มองเสิ่นอวิ๋นโจวกลับ แววตาคมขึ้นเล็กน้อย

เสิ่นอวิ๋นโจวหัวเราะ “ในราชโองการยังมีอีกประโยคหนึ่งมิใช่หรือ ที่ให้ผู้บัญชาการเหยียนกลับไปเมืองหลวงก็เพื่อเข้าพิธีอภิเษก นี่นับเป็นเรื่องมงคล เราต้องแสดงความยินดีกับผู้บัญชาการเหยียน จริงไหม?”

งั้นหรือ?

เว่ยเทียนเงยหน้าขึ้น เห็นหลิวอวิ๋นเซียงยืนอยู่ที่หน้าประตู ใบหน้าบึ้งตึง ทันใดนั้นก็รู้สึกว่าการที่ราชสำนักจะลงโทษเป็นเรื่องเล็ก แต่การทำให้ภรรยาโกรธเป็นเรื่องใหญ่กว่า

ผู้บัญชาการ รักษาตัวด้วย!

เว่ยเทียนและเสิ่นอวิ๋นโจวต่างก็จากไป หลิวอวิ๋นเซียงยืนอยู่หน้าประตู ส่วนเหยียนมู่ยืนอยู่ในห้อง

สายตาสบกัน เขาหลบตาลงอย่างรู้สึกผิด เหมือนเด็กที่ทำผิดรอรับโทษ

หลิวอวิ๋นเซียงหัวเราะเบา ๆ “ข้าก็ควรจะแสดงความยินดีกับท่านด้วยสินะ คิด ๆ ดูแล้ว นี่ก็เป็นครั้งที่สองแล้ว”

“ข้า จะไม่แต่งงานกับนาง”

“ท่านตัดสินใจเองได้หรือ?”

“…”

หลิวอวิ๋นเซียงยิ้มอย่างขมขื่น “ท่านแต่งงานกับคนหนึ่ง ให้ตำแหน่งแก่นาง ในใจท่านมีอีกคน ให้ความรักแก่นาง แล้วข้าเล่า ท่านให้อะไรแก่ข้าบ้าง?”

“…”

“เหยียนมู่ ท่านรังแกข้ามาทั้งชีวิต ยังจะรังแกข้าอีกหรือ?”

แต่เหยียนมู่กลับก้มหน้าลง ไม่แม้แต่จะให้คำสัญญาใด ๆ

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน