ข้ามมิติรักขุนนางกังฉิน นิยาย บท 215

เหยียนมู่ก้าวไปข้างหน้า แต่ถูกหลิวอวิ๋นเซียงจ้องเขม็ง

“นางจะทำร้ายท่าน!”

เหยียนมู่ขมวดคิ้ว “ใคร?”

“จินโยว!”

“เจ้าพูดเหลวไหลอะไร?”

หลิวอวิ๋นเซียงดูเหมือนจะสติแตก “คนเราเปลี่ยนแปลงกันได้ นางเปลี่ยนไปแล้ว ไม่ใช่จินโยวคนเดิมที่ทุ่มเทให้ท่านแต่เพียงผู้เดียว ท่านจะต้องตายด้วยน้ำมือนาง!”

“หลิวอวิ๋นเซียง ข้าไม่ยอมให้เจ้าพูดถึงนางเช่นนี้!”

หลิวอวิ๋นเซียงเงยหน้าขึ้น น้ำตาที่ไหลพรั่งพรูพลันหยุดชะงัก “ข้าไม่ต้องการให้ท่านกลับไป”

เหยียนมู่ถอนหายใจยาว “ข้าต้องไปช่วยนาง แต่เรื่องอื่น ข้าสามารถรับปากเจ้าได้”

“ข้าไม่ยอม!”

“เป็นไปไม่ได้!”

หลิวอวิ๋นเซียงหลับตาลงชั่วครู่ พลางถอนหายใจยาวอีกครั้ง “เหยียนมู่ ท่านกำลังจะทิ้งข้าไปอีกแล้ว ใช่หรือไม่?”

“เจ้าจงอยู่ที่เมืองเยี่ยนกุย ที่นี่ปลอดภัยยิ่งนัก”

“ครั้งแล้วครั้งเล่า”

เหยียนมู่ยื่นมือออกไปหวังจะเช็ดน้ำตาให้หลิวอวิ๋นเซียง แต่นางกลับปัดมือเขาออก นางองมองเขา แววตาค่อย ๆ เย็นชาลง

“ครั้งนี้หากท่านจากไป เราสองคนก็จะตัดขาดกันอย่างแท้จริง”

เหยียนมู่ขมวดคิ้วแน่น “เจ้าก็จะบีบบังคับข้าเช่นนี้รึ?”

“ใช่ ระหว่างข้ากับนาง ท่านต้องเลือกเพียงหนึ่งแท่านั้น”

หลิวอวิ๋นเซียงมองเหยียนมู่ เหยียนมู่ก็มองหลิวอวิ๋นเซียงเช่นกัน ทั้งสองสบตากัน คนหนึ่งตัดสินใจแน่วแน่ อีกคนหนึ่งกำลังดิ้นรน

ในที่สุดเขาก็หลุบตาลง ส่งสิงอี้คืนสู่อ้อมแขนของหลิวอวิ๋นเซียง

“ถ้าอยากเกลียดข้า ก็จงเกลียดเถิด”

พูดจบ เขาก็หันหลังเดินจากไป

“ท่านพ่อ!” สิงอี้ตะโกนเรียก แขนสั้น ๆ ทั้งสองข้างดิ้นไปมา

เหยียนมู่หยุดฝีเท้าชั่วครู่ แต่ไม่หันกลับมามอง เดินออกไปข้างนอกต่อไป

หลิวอวิ๋นเซียงน้ำตาไหลพราก แต่ก็หัวเราะออกมา นางคาดการณ์ผลลัพธ์แบบนี้ไว้แล้ว แต่ก็ยังดื้อดึงทำให้เกิดเรื่องวุ่นวายขนาดนี้ขึ้นมา ช่างน่าขันสิ้นดี

แต่ก็ดี อย่างน้อยนางก็หมดหวังแล้ว

ไม่ว่าเหยียนมู่จะมีความรู้สึกเช่นไรต่อจินโยว พวกเขาก็ผูกพันกันลึกซึ้งเกินกว่าคนอื่นจะแทรกกลางได้ ชาติที่แล้วนางไม่ชนะ ชาตินี้ก็ควรปล่อยมือเสียแต่เนิ่น ๆ อย่าปล่อยให้ตัวเองแพ้ราบคาบ

เมื่อเข้าสู่ฤดูใบไม้ผลิ อากาศก็อบอุ่นขึ้นทุกวัน ถึงเวลาหว่านเมล็ดพันธุ์อีกครั้ง

หลิวอวิ๋นเซียงกลับมาวุ่นวายอีกครั้ง จนไม่มีเวลาคิดเรื่องอื่น ไม่ไปสืบหาอะไรอีก หลังจากยุ่งอยู่หนึ่งเดือน การหว่านเมล็ดพันธุ์ฤดูใบไม้ผลิก็สิ้นสุดลง ในเวลาเดียวกัน จางฉีก็ส่งผู้จัดการมาดูแลร้านขายข้าวหลิงอวิ๋นในเมืองเยี่ยนกุย นางอธิบายเรื่องต่าง ๆ ทั้งในร้านและในไร่นาอย่างละเอียด และเริ่มวางแผนเดินทางลงใต้

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน