ข้ามมิติรักขุนนางกังฉิน นิยาย บท 219
เขาพูดจบก็สลบไสลอีกครั้ง
หลิวอวิ๋นเซียงสูดหายใจเข้าลึก ไม่ใช่ว่านางไม่รู้ว่าลู่ฉางอันคิดอะไรกับนาง แต่นางไม่อาจตอบแทนน้ำใจนี้ได้
นางใช้ผ้าเช็ดหน้าลู่ฉางอัน เพิ่งจะออกมาจากห้อง พ่อบ้านเข้ามาเรียนว่ามีคนมาหานาง
“มาหาข้า?” หลิวอวิ๋นเซียงตกตะลึง ใครรู้ว่านางอยู่ที่นี่
“ถามหรือไม่ว่าเป็นใคร”
“ผู้หญิงอุ้มเด็กขอรับ”
หลิวอวิ๋นเซียงคิดนิดหนึ่งก็พูดกับพ่อบ้าน "พาพวกนางเข้ามาเถอะ"
ไม่นานก็มีคนเข้ามาแต่เป็นเด็กเล็กวิ่งเตาะแตะเข้ามา เมื่อเห็นนางก็ล้มลงกับพื้น
หลิวอวิ๋นเซียงจำเด็กคนนี้ได้ คือเด็กที่นางเห็นตอนวันที่เข้าเมือง ทั้งหน้าตาดีทั้งน่ารัก
“เยี่ยนเกอร์ ช้าหน่อย!”
เสียงนี้...
หลิวอวิ๋นเซียงใจเต้นแรง รีบมองไปที่ประตู เห็นจิ่นเยียนรีบเข้ามา เห็นเด็กชายไม่เป็นอะไร จิ่นเยียนก็เงยหน้าขึ้น
ทั้งสองสบตากัน ทั้งคู่ก็ตกตะลึง
“จิ่น...จิ่นเยียน!”
"นายหญิง!"
นายบ่าวไม่ได้พบหน้ากันหนึ่งปีกว่า กอดกันอย่างตื่นเต้น
“นายหญิง ในที่สุดจิ่นเยียนก็ได้พบท่าน!”
“จิ่นเยียน เจ้าลำบากแล้ว!”
“นายหญิง…” จิ่นเยียนไม่อาจกลั้นสะอื้นได้
หลิวอวิ๋นเซียงกอดจิ่นเยียน ดวงตาแดงก่ำ
ในเวลานี้ เด็กชายตัวจ้อยเข้าไปดึงชายเสื้อจิ่นเยียน "เยียนเอ๋อร์ ร้องไห้ทำไม"
เมื่อหลิวอวิ๋นเซียงเห็นเด็กชาย ก็ตระหนักได้ทันที "เด็กคนนี้...สิงจือของข้าหรือ"
เมื่อนึกถึงเด็กชาย จิ่นเยียนรีบเช็ดน้ำตา ดันตัวเด็กชายมาตรงหน้า "นายหญิง จิ่นเยียนทำตามที่ท่านฝากฝังเต็มที่เจ้าค่ะ"
หลิวอวิ๋นเซียงนั่งลง สายตามองเด็กชายตรงหน้า มิน่าแวบแรกที่เห็นเขาก็รู้สึกมีใจผูกพัน
นี่คือลูกชายของนาง ลูกชายที่นางเสี่ยงชีวิตให้กำเนิด!
“สิงจือ...”
VERIFYCAPTCHA_LABELบทใหม่
ตอนฟรี
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้ามมิติรักขุนนางกังฉิน