หลิวอวิ๋นเซียงพยักหน้า “หลี่ซื่อลอบเข้าจวนเหอโดยไม่ถูกจับได้ ก็คงจะมีคนในและคนคนนี้น่าจะเป็นอิ๋งอิ๋ง แต่ไม่ใช่นางแล้วจะเป็นใครได้อีก?”
พอจะยืนยันได้แล้ว ที่หลี่ซื่อผลักลู่ฉางอันตกทะเลสาบ จะต้องเป็นเพราะร้อนตัว
ใกล้จะมืดแล้ว รอถึงพรุ่งนี้เช้า คนของตระกูลเหอก็จะมารับศพของเหอจื่อเย่ว์ที่ว่าการแล้ว อย่างไรก็ตามคนนี้เป็นขุนนางในราชสำนัก คดีนี้จะล่าช้าไม่ได้ ไม่นานทางจวนผู้ว่าราชการมณฑลก็จะตัดสินเป็นคดีโจรปล้นฆ่าทั่วไป
หลิวอวิ๋นเซียงเท้าคาง วิ่งเต้นกับลู่ฉางอันหนึ่งวัน นางก็เหนื่อยล้าบ้างแล้ว คิดไปพลาง สัปหงกไปพลาง
ในเวลานี้สัปหงกแรงไป แทบจะชนโดนโต๊ะแล้ว
ลู่ฉางอันพูดอย่างรู้สึกผิดนิด ๆ ว่า “เจ้ากลับไปพักผ่อนก่อนเถอะ ข้าขอคิดอีกหน่อย ดูว่ามีอะไรสำคัญตกหล่นไหม”
หลิวอวิ๋นเซียงตาลุกวาว “จู่ ๆ ข้านึกถึงความเป็นไปได้หนึ่ง”
“อะไร?”
“ถ้าหากเหอฮูหยินกำลังปกป้องอิ๋งอิ๋ง สร้างหลักฐานที่อยู่ปลอมให้นางล่ะ?”
ถ้าอย่างนั้นทุกอย่างก็สมเหตุสมผลแล้ว!
ลู่ฉางอันตาลุกวาวทันที “จู่ ๆ ข้าก็นึกรายละเอียดหนึ่งได้ ตอนที่เจ้าหน้าที่กำลังชันสูตรศพของเหอจื่อเย่ว์ พบว่าในเล็บของเขามีเลือดแห้งอยู่ ตอนนั้นข้าสันนิษฐานว่าเขากำลังขัดขืน ข่วนโดนส่วนหนึ่งของคนร้าย”
หลิวอวิ๋นเซียงครุ่นคิดสักพักก็ตบโต๊ะดังปัง “รอยแผลบนใบหน้าของอิ๋งอิ๋ง ไม่ได้โดนเหอฮูหยินข่วน แต่เป็นตอนที่กำลังฆ่าเหอจื่อเย่ว์ ถูกเขาข่วนเข้าแล้ว!
ลู่ฉางอันพยักหน้า “ถ้าเป็นแบบนี้ละก็ เหอฮูหยินคนนั้นกำลังช่วยนางปกปิดจริงๆ”
พูดถึงตรงนี้ ลู่ฉางอันก็รีบเดินออกไป “ข้าจะสอบปากคำพวกนางสองคนโต้รุ่ง”
หลิวอวิ๋นเซียงไล่ตามออกไป “แยกกันสอบปากคำ จุดสำคัญอยู่ที่อิ๋งอิ๋ง”
“อืม”
ลู่ฉางอันให้เจ้าหน้าที่ไปพาตัวเหอฮูหยินและอิ๋งอิ๋งจากตระกูลเหอ พาทั้งสองคนไปสอบปากคำคนละที่
หลิวอวิ๋นเซียงตามลู่ฉางอันมาถึงที่เหอฮูหยินก่อน นางยังคงแสดงท่าทีดุร้าย ปากก็ด่าไม่หยุด โดยเฉพาะตอนเห็นลู่ฉางอัน แทบอยากจะพุ่งไปข่วนเขา
ลู่ฉางอันทำเสียงเหอะ “เหอฮูหยิน อย่าคิดจะโวยวายอีก ข้าจะสอบปากคำเจ้าทั้งคืน เจ้าควรจะคิดว่าตัวเองเผยพิรุธอะไรออกมา จะก่อกวนไม่เลิกหรือจะสารภาพออกมาโดยตรง!”

VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้ามมิติรักขุนนางกังฉิน