ข้ามมิติรักขุนนางกังฉิน นิยาย บท 27

“ข้าดื่มไม่ได้จริงๆ”

“ฮูหยินสาม ไม่เห็นแก่หน้าข้าหน่อยหรือ”

“...พอดีข้าเป็นหวัดนิดหน่อย เช้านี้กินยาไป หมอกำชับไว้ว่าไม่ให้ดื่มเหล้า”

“จริงหรือ”

“มิกล้าโกหกท่านหญิง”

“ทำไมข้ารู้สึกเหมือนว่าเจ้ากำลังโกหก”

เหล้าถูกรินใส่จอกแล้ว มู่หรงลิ่งอี๋เป็นคนรินและนำไปให้หลิวอวิ๋นเซียง แต่นางกลับปฏิเสธ รอบข้างมีคนรอดูมากมาย นางซึ่งเป็นท่านหญิงผู้สูงศักดิ์จะหาทางลงเรื่องนี้อย่างไร

มู่หรงลิ่งอี๋เลิกคิ้ว “ไม่ยาก คุณชายผู้ดูแลสำนักหมอหลวงอยู่ทางนั้น แค่ขอให้เขามาตรวจชีพจรฮูหยินสาม ว่าเป็นหวัดดื่มเหล้าไม่ได้จริงหรือไม่ก็พอ”

หลิวอวิ๋นเซียงรู้สึกประหม่า หากหมอตรวจชีพจร ไม่เท่ากับว่าเรื่องที่นางตั้งครรภ์จะถูกเปิดเผยหรอกหรือ

“เหตุใดท่านหญิงต้องทำให้ข้าลำบากใจด้วย”

มู่หรงลิ่งอี๋หรี่ตาลงพร้อมกับกระซิบว่า “ข้าอยากรู้ว่าเจ้ากล้าโกหกข้าหรือเปล่า”

…

“หมอมานี่แล้วอย่างไรล่ะ!”

ชายดูท่าทางอ่อนโยนสวมอาภรณ์เรียบๆ และมงกุฎหยกพลันเดินเข้ามา เขาคือโจวหลี่ไหวบุตรชายของผู้ดูแลสำนักหมอหลวงนั่นเอง

ว่ากันว่าเขาเดินทางไปทั่วแดน ลิ้มลองสมุนไพร ทักษะทางการแพทย์ผสมผสานจากสำนักต่างๆ เหนือจรดใต้ ทำให้เขามีฝีมือดีเป็นอย่างมาก

หัวใจของหลิวอวิ๋นเหนียงจมดิ่งลง

ทักษะทางการแพทย์อันยอดเยี่ยมของโจวหลี่ไหวบอกได้ว่านางกำลังตั้งครรภ์อย่างแน่นอน

นางจะหนีพ้นได้อย่างไร

หลิวอวิ๋นเซียงคิดอยู่ครู่หนึ่งและจงใจพูดเสียงดัง “ท่านหญิง ข้าคือฮูหยินสามแห่งจวนโหว เพียงแค่สุขภาพไม่ดีจึงสะดวกดื่มเหล้า ท่านต้องทำถึงเพียงนี้เชียวหรือ”

คนอื่นๆ ในที่นั่นแม้อยากดูอะไรสนุกๆ ไหน แต่ก็รู้สึกว่ามู่หรงลิ่งอี๋ทำเกินไป

คนเขาไม่ดื่ม แต่กลับบังคับให้ดื่ม ท่านหญิงคนนี้นี่เป็นอย่างไรกัน ทุกคนในที่นี้มีใครไม่มีภูมิหลังบ้าง

“ท่านหญิง มิสู้ดื่มกับข้าแทนสักจอกดีหรือไม่”

ฮูหยินกั๋วกงเดินเข้ามาด้วยรอยยิ้ม นางคือฮูหยินตราตั้งขั้นหนึ่ง และมาจากครอบครัวแม่ทัพผู้มีเกียรติทำให้ใจกว้างและมีเมตตาอย่างมาก

มู่หรงลิ่งอี๋ยิ้ม “อย่าเลย ข้าดื่มให้ท่านดีกว่า”

นางดื่มเหล้าในแก้วนั้นลงไปอย่าเงียบๆ

ฮูหยินกั๋วกงดื่มพร้อมกับนาง ก่อนจะรู้สึกผ่อนคลายลง มู่หรงลิ่งอี๋กลับชิงพูดขึ้นก่อน

“ฮูหยินสามเป็นหม้ายตั้งแต่ยังสาว นางอยู่ตัวคนเดียวโดดเดี่ยว ข้าเพียงเป็นห่วงสุขภาพของนาง อยากให้คุณชายโจวตรวจชีพจรนางก็เท่านั้น”

ฮูหยินกั๋วกงกลืนคำพูดทั้งหมดลงไปในลำคอ นางพยายามช่วยหลิวอวิ๋นเซียงอย่างสุดความสามารถในฐานะเจ้าบ้านแล้ว และไม่กล้าพูดอะไรให้ท่านหญิงขุ่นเคืองไปมากกว่านี้

“สีหน้าของฮูหยินสามไม่ค่อยดีนัก ให้คุณชายโจวลองตรวจสักหน่อยก็ดี” หลังจากพูดจบ ฮูหยินกั๋วกงจึงก้าวถอยออกไป

ทันใดนั้นหลิวอวิ๋นเซียงก็หมดหนทางแล้วจริงๆ โจวหลี่ไหวเดินเข้ามาพร้อมกับหมอตรวจชีพจารและวางลงตรงหน้า

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน