ข้ามมิติรักขุนนางกังฉิน นิยาย บท 28

“ฮูหยิน เดิมพันฝั่งไหนเจ้าคะ” จิ่นเยียนสะกิดหลิวอวิ๋นเซียงที่กำลังตกอยู่ในภวังค์

หลิวอวิ๋นเซียงกลับมามีสติสัมปชัญญะอีกครั้ง และเห็นสาวใช้สองคนเดินเข้ามาถือถาดคนละถาด

เมื่อเห็นว่านางตกตะลึง จิ่นเยียนก็รีบอธิบายเสียงเบา “ฮูหยินกั๋วกงบอกว่าพวกเราสตรีแค่ดูเฉยๆ จะไปสนุกอะไร มิสู้ร่วมสนุกไปด้วยกัน ใช้เครื่องประดับติดตัวเดิมพันว่าฝั่งไหนชนะ หากชนะก็เอาของกลับไป หากแพ้ก็ต้องยกให้ฝ่ายชนะเอาของไปแบ่งกัน”

ทั้งเนื้อทั้งตัวหลิวอวิ๋นเซียงมีเพียงปิ่นไข่มุก ดังนั้นจึงต้องถอดออกมา ถาดหนึ่งเดิมพันว่าฝ่ายเหยียนมู่ชนะ อีกถามเดิมพันว่าฝ่ายลู่ฉางอันชนะ

ฝ่ายเหยียนมู่มีของไว้มากกว่าฝ่ายของลู่ฉางอัน

นางจึงตัดสินใจวางปิ่นลงไปในถาดของลู่ฉางอันอย่างไม่ลังเล

ฮูหยินกั๋วกงให้สาวใช้สองคนถือถามไปให้ทั้งสองฝ่ายดู เพื่อกระตุ้นให้อยากได้ชัยชนะมาครอบครอง

โจวหลี่ไหวกับเหยียนมู่อยู่ฝ่ายเดียวกัน พวกเขาต่างนั่งอยู่บนหลังม้า ก่อนที่คุณชายโจวจะขยับม้าเข้าไปใกล้พลางกระซิบ “เด็กในครรภ์แข็งแรงดี”

เหยียนมู่หันกลับมามองเขาทันที “เจ้ารู้มากเกินไปแล้ว”

โจวหลี่ไหวรีบเอามือปิดปาก และจะไม่พูดตาไร้สาระอีกต่อไป

ในตอนนั้นเอง สาวใช้ก็เดินถือถาดเข้าไป

นางเดิมพันว่าลู่ฉางอันจะชนะ!

ลู่ฉางอันในเพลานี้สวมชุดคลุมจันทร์เสี้ยว สง่างามสมกับเป็นซื่อจื่อแลดูรอบรู้ราวกับบัณฑิต เขากำลังนั่งอยู่บนหลังม้าด้วยท่วงท่าอิริยาบถอันสง่างาม

เพียงแต่ใบหน้าซีดดูป่วยเกินไป เมื่อเผชิญกับลม ดูเหมือนเขาจะล้มป่วยหนักได้ตลอดเวลา ส่วนสหายข้างหลังล้วนแต่เป็นบัณฑิต ดูไร้เรี่ยวแรงไม่แพ้กัน

มองไปที่อีกฝ่าย พวกของเหยียนมู่กลับดูแข็งแรงกำยำ ล้วนแต่เป็นแม่ทัพหรือครูฝึกทั้งสิ้น

จะว่าไปแล้วเหมือนผลแพ้ชนะถูกตัดสินมาตั้งแต่ต้น

ในช่วงเริ่มต้นของการแข่งขัน หลิวอวิ๋นเซียงจ้องมองลู่ฉางอันอย่างประหม่า ไม่ใช่เพราะกลัวเขาพ่ายแพ้ แต่กลัวว่าเขาจะหมดแรงจนตกจากหลังม้าเสียมากกว่า

เพลานี้เหยียนมู่ทำประตูและนำแต้ม แม้ว่าเหล่าสตรีสูงศักดิ์พยายามอดกลั้นตัวเองเพียงใด แต่พวกนางก็ยังแสดงออกอย่างดีใจเล็กๆ

โดยเฉพาะมู่หรงลิ่งอี๋ที่ตะโกนเสียงดัง “พี่เจ็ด ลุยเลย!”

เหยียนมู่เคยถูกเลี้ยงดูในจวนองค์หญิงใหญ่ช่วงหนึ่งตอนยังเด็ก ดูเหมือนจะเป็นบุตรคนที่เจ็ด มู่หรงลิ่งอี๋จึงเรียกเขาว่า“พี่เจ็ด”เสมอ

ท่านหญิงผู้หยิ่งยโสคนนี้ไม่เคยสนใจผู้ใด แต่มักเชื่อฟังและทำตัวดีต่อหน้าเหยียนมู่

เหยียนมู่เหลือบมองเหล่าสตรีสูงศักดิ์แม้ว่าหลิวอวิ๋นเซียงจะนั่งอยู่ตรงมุม แต่ก็มองมาที่สนามเหมือนคนอื่นๆ เพียงแต่ไม่ได้มองเขาเลยสักนิด

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน