ข้ามมิติรักขุนนางกังฉิน นิยาย บท 54

“เหล่าเอ้อร์เจีย วันนี้เจ้าตรวจสอบบัญชี เพราะมีปัญหาอื่นอีกใช่ไหม” ฮูหยินเฒ่ามองไปทางเซวียซื่อ เสียใจเล็กน้อยที่เหล็กไม่เป็นเหล็กกล้า

เมื่อฮูหยินเฒ่ากล่าวเตือน เซวี่ยซื่อก็ได้สติ “รายการบัญชีอยู่ตรงนี้ ทุกคนสามารถดูได้ ในบัญชีกองกลางไม่มีเงินแล้วจริง ๆ แต่รายจ่ายต่าง ๆ ภายในจวนจะทำอย่างไร เงินเดือนของพวกคนรับใช้ยังค้างจ่ายอยู่ ต้องมีสักวิธี”

ฮูหยินใหญ่เงียบมาตลอด ขณะนี้พูดด้วยความอ่อนแอ “เจ้าดูแลงานในบ้าน เงินมาจากไหนและไปไหน เดิมก็เป็นเรื่องของเจ้า จะปรึกษาหารืออะไรกับพวกเรา”

“สตรีฉลาดยากจะหุงอาหารโดยไร้ข้าว ข้าไม่มีวิธี มิเช่นนั้นอำนาจบริหารครอบครัวมอบให้พี่สะใภ้ใหญ่อย่างท่าน?”

“แคกแคก” ฮูหยินใหญ่ไอรุนแรงสองสามที หันไปทางฮูหยินเฒ่าและกล่าวว่า “ท่านแม่ ข้าทนลมหนาวไม่ได้ ขอตัวกลับก่อน”

ฮูหยินเฒ่าขมวดคิ้ว “นั่งอีกสักเดี๋ยว ไม่มีใครตายหรอก พวกเจ้าบ้านใหญ่ค่าใช้จ่ายอยู่ในจวนโหว อย่าคิดจะหนีทุกครั้ง”

ฮูหยินใหญ่หมดปัญญา ทำได้แค่นั่งลงเหมือนเดิม แต่หลับตาพักเหนื่อย เหมือนกับว่าไม่ฟังไม่ดูไม่สนใจ

เซวียซื่อมองไปทางหลิวอวิ๋นเซียง “น้องสะใภ้ อำนาจบริหารครอบครัวนี้สู้คืนให้เจ้าดีกว่าไหม?”

หลิวอวิ๋นเซียงกล่าวอย่างจนปัญญา “สินเดิมของข้าล้วนควักหมดแล้ว ไม่มีเงินอุดรูอีกต่อไปแล้ว”

“นี่…”

ฮูหยินเฒ่ากระทืบไม้เท้า “เอาล่ะ ไม่ได้ให้พวกเจ้ามาบอกว่ายากจน แต่ให้มาคิดหาวิธี เอาอย่างนี้ พวกเจ้าแต่ละบ้านจ่ายมาห้าพันตำลึงเงิน เพื่อผ่านพ้นความยากลำบากภายในบ้าน”

เซวียซื่อได้ยิน ก็รีบกล่าวว่า “ท่านแม่ บ้านรองอย่างข้าใช้ชีวิตอย่างยากลำบาก จะจ่ายห้าพันตำลึงได้อย่างไร”

ฮูหยินใหญ่เดิมคิดจะแกล้งตาย เวลานี้ก็ต้องพูดแล้ว “ข้าเป็นแม่หม้าย ยิ่งไม่ต้องพูดถึงการจ่ายเงินมากมายขนาดนี้”

ฮูหยินเฒ่าทำเสียงไม่พอใจ “ในบัญชีไม่มีเงินมานานแล้ว ห้องครัวกำลังจะไม่มีอะไรกิน ข้าทำได้เพียงให้พวกเจ้าตุ๋นโจ๊กต้มผักทุกวัน บ้านไหนอยากกินก็ควักกระเป๋าจ่ายเอง พวกเจ้าแต่ละคนทั้งรังนกทั้งหอยเป๋าฮื้อตุ๋นโสม เวลานี้กลับพูดว่าไม่มีเงิน คิดว่าหญิงชราอย่างข้าหลอกง่ายหรือ?”

ฮูหยินรองได้ยินคำพูดนี้ ก็รู้ว่าตัวเองโดนฮูหยินเฒ่าหลอกใช้ อีกอย่างใช้เสร็จยังใส่ร้ายนางด้วย

ฮูหยินใหญ่ไม่พูดอะไร ถึงอย่างไรเป๋าฮื้อตุ๋นโสมซึ่งไม่ขาดเลยแต่ละมื้อทำให้โต้แย้งไม่ได้

หลิวอวิ๋นเซียงแอบยิ้มเยาะ เป็นอย่างที่คิดเอาไว้กำลังรอพวกนางอยู่ล่ะ!

นางถอนหายใจ “ดูเหมือนว่าจะมีแค่ข้าที่ไม่มีเงินจริง ๆ ทำได้เพียงกินผักต้มพวกนั้น ไม่เห็นอาหารประเภทเนื้อมาครึ่งเดือนแล้ว”

หลิวอวิ๋นเซียงไม่เคยเพิ่มอาหารนอกรายการจริง ๆ ฮูหยินเฒ่าก็ไม่พูดอะไร ยิ่งไปกว่านั้นงัดคลังส่วนตัวของนางคราวก่อน ข้างในไม่มีของอะไรแล้วจริง ๆ

“เหล่าต้าเจียกับเหล่าเอ้อร์เจีย วันนี้พวกเอาตั๋วเงินมอบให้บัญชีครอบครัว อย่าใช้อุบายอะไรกับข้า นอกเสียจากไม่อยากอยู่จวนโหวแล้ว”

เซวียซื่อกล่าวด้วยความโกรธ “พวกเราจ่ายเงินได้ แต่น้องสามจะกินเปล่า ๆ ไม่ได้กระมัง?”

หลิวอวิ๋นเซียงเบิกตากว้าง “พี่สะใภ้รองหมายความว่าอย่างไร?”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน