ข้ามภพมาเป็นแม่เลี้ยงของวายร้ายทั้งห้า นิยาย บท 118

ป้าหลิวเป็นคนอารมณ์ดี ปกติหัวเราะร่าเริง และน้อยครั้งที่จะโกรธ

การร้องไห้เสียใจเช่นนี้ ไม่เคยมีมาก่อน

เฉียวเหลียนเหลียนกังวลเล็กน้อย เธอเปิดประตูและปล่อยให้เด็ก ๆ เข้าบ้านก่อน แล้วไปเคาะประตูของป้าหลิว

เมื่อเธอเคาะประตู เสียงร้องไห้ก็หยุดลง

แล้วมีผู้หญิงมาเปิดประตู

เฉียวเหลียนเหลียนพบเธอเมื่อตอนมาอวยพรปีใหม่ป้าหลิว เมื่อรู้ว่าเธอเป็นลูกสะใภ้คนรองของตระกูลหลิว เฉียวเหลียนเหลียนก็ยิ้มและทักทายเธอ “พี่สะใภ้อยู่นี่ด้วย พี่มาเยี่ยมป้าหลิวเหรอคะ”

ดวงตาของสะไภ้รองตระกูลหลิวแดงเล็กน้อย แต่เธอยังคงประพฤติตนเหมาะสม เธอพยักหน้าให้เฉียวเหลียนเหลียน และเชิญเธอเข้าบ้าน

ทันทีที่เฉียวเหลียนเหลียนเข้ามาในห้อง เธอเห็นลุงหลิวกอดป้าหลิวร้องไห้ ลูกชายคนรองกอดศีรษะป้าหลิวไว้อย่างสิ้นหวัง

เขาพึมพำเสียงต่ำ “เป็นความผิดของผมเอง ผมไม่ระวัง ไม่ระวัง ไม่ควรเลย ผมทำร้ายครอบครัว”

ทันใดนั้นเขาก็เงยหน้าขึ้น ดวงตาแดงกล่ำ "แม่ หญิงตระกูลซุนและลูก ผมฝากแม่ด้วย ผมจะไปจัดการกับคนที่มันขูดเลือดขูดเนื้อเพื่อจะเรียกร้องความยุติธรรมกลับมา!”

ลุงหลิวและหญิงตระกูลซุนหยุดเขาไว้

เฉียวเหลียนเหลียนยืนอยู่ที่ประตู ช่วยหยุดอีกแรง

“พี่รองใจเย็น ๆ ก่อน ถ้าพี่เป็นอะไรไปจริงๆ พี่สะไภ้กับลูกจะอยู่อย่างไร?” เฉียวเหลียนเหลียนพยายามอย่างสุดความสามารถที่จะห้ามลูกชายป้าหลิว

พี่รองตระกูลหลิวยังคงควบคุมความบ้าคลั่งของเขาไม่ได้ ในท้ายที่สุด ลุงหลิวเขวี้ยงเก้าอี้อย่างไร้ความปราณี และในบ้านก็เงียบลง

เฉียวเหลียนเหลียนโล่งอก เธอยื่นผ้าเช็ดหน้าให้ป้าหลิว

ป้าหลิวส่ายหัวทั้งน้ำตา

“คุณป้า หากเราได้แต่ร้องไห้ เราจะแก้ไขอะไรไม่ได้ คุณป้าต้องบอกว่าเกิดอะไรขึ้น จากนั้นเราจะแก้ไข” เฉียวเหลียนเหลียนพยายามเกลี้ยกล่อม“บางครั้งเหมือนจะไม่มีทางออก แต่ไม่ได้แปลว่าคนอื่นจะไม่มีทางออกนะคะ”

ป้าหลิวร้องไห้

ใช่ เสี่ยวเฉียวเฉลียวฉลาด เธอต้องรู้วิธีการแก้ไข

ป้าหลิวจับมือเฉียวเหลียนเหลียน เหมือนคนกำลังจะหลุดจากฟางเส้นสุดท้าย “เสี่ยวเฉียว มันเป็นแบบนี้…”

ตระกูลหลิวมีลูกชายสองคน

ลูกชายคนโตเป็นเถ้าแก่ร้าน ๆ หนึ่งที่เซี่ยหยางและชีวิตของเขาดี แต่เขากลับบ้านไม่บ่อย เช่น ปีนี้เขาไม่ได้กลับมา และเขาแต่งงานกับหญิงเมืองเซี่ยหยาง

ลูกชายคนที่สองการงานไม่มั่นคง ทำงานหลาย ๆ ที่ในเมืองซีหยาง ทั้งส่งผัก เนื้อ และเหล้าไปยังร้านค้าหลายแห่ง หาเงินยากลำบาก กลับมาเยี่ยมลุงหลิวและป้าหลิวบางครั้ง

ไม่กี่วันก่อน ลูกชายคนที่สองไปส่งเนื้อสัตว์ที่ภัตตาคารหยุนซี หลังจากส่งมอบเสร็จสิ้นอย่างถูกต้อง ผู้จัดการของภัตตาคารหยุนซีมาหาเขาในวันรุ่งขึ้น และบอกว่ามีบางอย่างผิดปกติกับเนื้อสัตว์ที่ส่งไป คนในภัตตาคารทั้งอาเจียนและท้องเสีย ตอนนี้พวกเขาไม่แม้แต่จะจ่ายค่าขนส่งและค่าของ เขายังให้ลูกชายคนที่สองชดใช้เงินสองร้อยตำลึง

เงินสองร้อยตำลึง จะมีสักกี่คนที่หาได้ บางคนทั้งชีวิตยังหาไม่ได้เลย

แม้ว่าจะเก็บเงินจากการทำงานหนักของเขาเอง แต่ก็ไม่ถึงหนึ่งในสี่ของสองร้อยตำลึง ยิ่งไปกว่านั้น เขาต้องเลี้ยงดูครอบครัว และใช้ชีวิต เขาไม่มีเงินมากขนาดนั้น

ภัตตาคารหยุนซีทำธุรกิจใหญ่โต พี่ชายคนที่สองกลับบ้านมาด้วยความเศร้าโศก และอยากออกไปชดใช้เงิน

ป้าหลิวปาดน้ำตาแล้วพูดว่า “เสี่ยวเฉียว ไม่ต้องห่วงนะ ป้าไม่ได้ขอยืมเงินเธอ ไม่ต้องคิดมาก?” ป้าหลิวเห็นเฉียวเหลียนเหลียนไม่พูดไม่จา ก็เลยพูดต่อว่า “ชีวิตเธอลำบาก ป้าเข้าใจ”