ข้านี่แหละ ลูกผู้ชายตัวจริง นิยาย บท 120

เสี่ยวจาง นายทำงานที่โรงพยาบาลที่หนึ่งไม่ใช่เหรอ ช่วยฉันสืบระวัติหมอที่ชื่อเจียงเฉิงในโรงพยาบาลของนายหน่อย ”หยวนห้าวโทรออกในทันที

“โอ้ เจียงเฉิงเหรอ เมื่อก่อนเขาเป็นบุรุษพยาบาลในโรงพยาบาลของเรา จากนั้น...”

“บุรุษพยาบาล?” หยวนห้าวพูดขัดจังหวะเสี่ยวจางพูด

“ใช่ ดูเหมือนว่ายังจะเป็นลูกเขยของแพทย์หญิงท่านหนึ่ง ตอนนั้นในโรงพยาบาลค่อนข้างจะตื่นเต้นกับเรื่องนี้ แต่…”

“ไม่ต้องพูดแล้ว แค่นี้ก็พอแล้ว” หลังพูดเสร็จหยวนห้าวก็วางสายทันที

“ไม่ใช่นะครับ คุณหยวน ฝีมือการแพทย์ของเขาค่อนข้างดีนะครับ ฮัลโล่ คุณหยวน” เสี่ยวจางเห็นว่าสายถูกตัดแล้วนั่นก็วางโทรศัพท์ลงทันที

เครื่องสำอางจิวองชี่ในฐานะแบรนด์เครื่องสำอางที่มีชื่อเสียงระดับนานาชาตินั้น ไม่ว่าจะไปที่ไหนก็เป็นที่นิยมอย่างมาก

ด้วยเหตุนี้หยวนห้าวจึงให้ความสำคัญกับความร่วมมือกับเครื่องสำอางแบรนด์นี้เป็นอย่างมาก ถ้าเขาสามารถได้สิทธิ์ตัวแทนมา เขาก็สามารถทำเงินได้มากมายในเมืองหลูหยางแน่นอน

คุณเคน เป็นตัวแทนระดับนานาชาติของจิวองชี่แห่งหลูหยาง ในขนาดนี้เขาได้นอนอยู่ในห้องไอซียู หน้าของเขาซีดไม่มีสีสันและขยับตัวไม่ได้

ขณะนี้ ข้างๆเตียงของ เคน ล้อมรอบไปด้วยผู้เชี่ยวชาญทางด้านประสาท อายุรศาสตร์ ศัลยกรรมและผู้เชี่ยวชาญต่างๆมาตรวจและให้คำปรึกษามากมาย

ผู้เชี่ยวชาญเหล่านี้ตรวจดูและพบว่าร่างกายของเคน นั้นปกติทุกอย่าง แถมยังแข็งแรงกว่าร่างกายของคนทั่วไปอีก แต่เขากลับไม่สามารถขยับตัวได้ และตรวจไม่พบสาเหตุของโรคใดๆเลย

“พวกคุณเป็นหมอที่ไร้ประโยชน์มาก หาสาเหตุของโรคยังหาไม่ได้เลย เอาพวกคุณไว้มีประโยชน์อะไร”ผู้หญิงที่ยืนตะโกนอย่างเกี้ยวกราดข้างเคน ดูราวกับอายุเพิ่งจะ 20กว่าเอง .

เธอชื่อลิซ่า และเธอเป็นผู้ช่วยแปลงานพาร์ทไทมให้กับเคน เธอผมสีแดง เธอสวมใส่เสื้อแหวกหลังสุดเซ็กซี่ ขาของเธอยาวและขาวราวกับหิมะ พร้อมกับใส่ส้นสูงสีแดง

เมื่อได้ยินเสียงตะโกนของผู้ช่วยแล้ว สีหน้าของผู้เชี่ยวชาญในห้องคนไข้ต่างก็แย่กันไปหมด พวกเขาเป็นผู้เชี่ยวชาญที่ดีที่สุดในโรงพยาบาลที่สอง ปกติเล้ว ผู้ป่วยมักจะเป็นฝ่ายมองสีหน้าของพวกเขา แต่เวลามันกลับกัน

“เป็นไปตามคาด หมอประเทศจีนไม่เอาไหนเลย!”

ผู้ช่วยกอดอกไว้และตะโกนอย่างโกรธเคือง

เมื่อได้ยินประโยคนี้ผู้เชี่ยวชาญหลายคนต่างโกรธมาก เพราะเห็นได้ชัดว่าผู้ช่วยคนนี้ก็เป็นคนจีนด้วย แต่เธอกลับไปเป็นผู้ช่วยให้กับชาวต่างชาติและเธอก็พูดเต็มปากเต็มคำว่า "พวกคนจีน" ทำอย่างกับตัวเองเป็นชาวต่างชาติซะงั้น

อย่างไรก็ตาม ผู้เชี่ยวชาญเหล่านี้ไม่กล้าพูดอะไรมาก เพราะพวกเขาไม่กล้าท้าทายคุณเคน ซึ่งเขาเป็นถึงลูกค้าคนสำคัญของบริษัท

“คุณพูดผิดแล้ว ไม่ใช่ว่าหมอของประเทศจีนไร้ประโยชน์ แต่ที่ไร้ประโยชน์จริงๆนั่นมันเป็นวิธีการรักษาของฝั่งตะวันตกของคุณต่างหาก” เจียงเฉิงพูดขึ้นมาในขณที่เขาเดินเข้าไป

"คุณพูดว่าอะไรนะ?"

ลิซ่ามองเจียงเฉิงด้วยสายตาที่โกรธเคือง

“ฉันบอกว่ารักษาแบบการแพทย์แผนตะวันตกไม่ได้เรื่อง มีเพียงรักษาแบบแพทย์แผนนจีนเท่านั้นที่จะสามารถรักษาเขาได้” เจียงเฉิงกล่าวช้าๆ

“พุดจาไร้สาระ การแพทย์แผนจีนเป็นเพียงกลอุบายทั้งนั้น การแพทย์ฝั่งตะวันตกเท่านั้นคือวิทยาศาสตร์ที่ถูกต้อง” ลิซ่ามองเจียงเฉิงและกล่าวพูดออกมา

ใช่รึ? แล้วคุณเห็นยังว่าแพทย์แผนตะวันตกของคุณหาสาเหตุของโรคเจอหรือยัง? "เจียงเฉิงถามด้วยการเยาะเย้ย

ลิซ่าชะงักไปชั่วขณะ จริงอย่างที่ว่าวิธีการของแพทย์แผนตะวันตกและเครื่องมือต่างๆก็ไม่สามารถหาสาเหตุได้ แต่เธอก็พูดตรง ๆ ว่า "นั่นเป็นเพราะหมอพวกนี้ไร้ความสามารถต่างหาก"

“เอาล่ะ ในเมื่อเป็นแบบนี้ ฉันขอตรวจดูหน่อย” เจียงเฉิงกล่าวไปพร้อมกับก้าวไปฉันงหน้าและเริ่มตรวจชีพจรของคุณเคน

“คณบดีเสิ่น คุณคิดว่ามันเหมาะสมแล้วหรือที่ให้คนที่เคยเป็นบุรุษพยาบาลมาดูแลลูกค้าคนสำคัญของฉัน?” หยวนห้าวเดินเข้ามาและมองไปที่เสิ่นปิงพร้อมกับพูดเสียงดังขึ้นมา

“ระดับการแพทย์ของโรงพยาบาลของเราอยู่ในระดับสูง บุรุษพยาบาลก็สามารถตรวจโรคได้เช่นกัน” เสิ่นปิงมองหยวนห้าวอย่างเย็นชา

“บุรุษพยาบาล? พ่อหนุ่มคนนี้เคยเป็นบุรุษพยาบาลมาก่อน เขาจะทำได้ไหมนั่น”

“ก็ว่างั้นแหละ บุรุษพยาบาลจะรู้การรักษาทางการแพทย์ได้ไง พวกเรายังหาสาเหตุไม่ได้เลย”

ผู้เชี่ยวชาญรอบข้างได้ยินคำพูดของ หยวนห้าวแล้วก็เริ่มซุบซิบกันในทันที

“เขาเป็นมากกว่าบุรุษพยาบาล เขายังใช้ความเป็นลูกเขยของตระกูลแพทย์หญิง มาดำรงตำแหน่งแพทย์ประจำ “ หยวนห้าวมองไปที่เจียงเฉิงด้วยการเยาะเย้ย ก่อนหน้านี่ที่เจียงเฉิงทำเขาขายหน้า ตอนนี้เขาจะทำให้เจียงเฉิงขายหน้าบ้าง

“อะไรนะ นายเป็นแค่บุรุษพยาบาลเหรอ แล้วมาแสร้งเป็นหมอทำไม?”

ลิซ่าตะคอกใส่เจียงเฉิงอย่างโกรธเคืองทันที: “นั่นไง ประเทศจีนนี่เต็มไปด้วยพวกปัญญาอ่อน”

“ผู้ป่วยไม่มีปัญหาใดๆ แต่เป็นเพราะเขามาที่จีนอย่างกะทันหัน ไม่ชินกับที่นี่เลยทำให้จุดแต่ละจุดในร่างกายทำงานไม่ดี ไหลเวียนติดขัด ผมฝังเข็มไม่นานก็จะหาย” เจียงเฉิงลุกขึ้นพร้อมกับพูดเบา ๆ

“นี่ จะว่าไปก็แสดงดีนะ” หยวนห้าวพูดพร้อมกับน้ำเสียงเยาะเย้ย

“คุณหยวน คุณอย่าลืมนะครับว่าเขากำลังรักษาลูกค้าของคุณอยู่ มันเหมาะสมหรือที่คุณจะดูถูกเหยียดหยามเช่นนี้” เสิ่นปิงพูดและมองไปที่หยวนห้าวอย่างเย็นชา

เมื่อได้ยินคำพูดของเสิ่นปิง หยวนห้าวสีหน้าเสียไปอยู่พักหนึ่ง ก็จริงอย่างที่ว่า เขากำลังช่วยคนของเราอยู่แต่เขากลับทำกิริยาเหล่านั้น

เจียงเฉิงพูดไปพร้อมกับหยิบเข็มเงินออกมากำลังเตรียมที่จะฝังเข็มให้เคน

“เฮ้ นายว่าเขาแต่ละจุดในร่างกายติดขัดก็เป็นอย่างนั้นจริงเหรอ? นายดูออกมาได้ไง” ลิซ่ามองเจียงเฉิงด้วยสายตาที่สงสัย

“ฉันไม่เพียงแต่มองเห็นว่าจุดในร่างกายของเขาติดขัด และยังเห็นอีกว่าข่างล่างเธอก็ติดขัดเหมือนกัน เพราะแบบนี้เธอถึงมีบุตรยาก” เจียงเฉิงพูดและมองมองลิซ่าด้วยสายตาที่เย็นชา

\