ข้านี่แหละ ลูกผู้ชายตัวจริง นิยาย บท 121

“พูดบ้าอะไรเนี่ย!”

สีหน้าของลิซ่าแย่ลงในทันที เธอมองไปที่เจียงเฉิงอย่างประหม่า

“ฉันพูดผิดเหรอ? คุณไม่ได้แค่บุตรยาก แต่ยังเป็นเพราะความต้องการส่วนตัวที่สูงของคุณเอง ชีวิตส่วนตัวของคุณก็วุ่นวายมาก จนติดโรคซิฟิลิสมา ฉันพูดถูกไหม” เจียงเฉิงกล่าวเบาๆ

เจียงเฉิงมองจ้องเจียงเฉิงด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง เพราะสิ่งที่เจียงเฉิงพูดนั้นเป็นความจริงทุกอย่าง เธอตั้งครรภ์ยากเป็นเรื่องจริง และด้วยเหตุผลนี้ สามีของเธอถึงได้หย่ากับเธอ

และเจียงเฉิงไม่รู้ว่าทำไม แต่ความต้องการทางด้านนั้นของเธอสูงจริง ตอนที่เธอไปต่างประเทศ เธอได้ยินคนอื่นบอกว่าเราเปิดกว้างสักหน่อยมันไม่เป็นอะไร ฉะนั้นชีวิตส่วนตัวของเธอก็เลยวุ่นวายไปเล็กน้อย สุดท้ายก็ติดโรคซิฟิลิสมา

เรื่องเหล่านี้เป็นความลับที่เธอเก็บซ่อนไว้มาตลอด แต่เจียงเฉิงกลับดูออหได้ทันตา

“นาย..นายเป็นใคร มีสิทธิ์อะไรมาพูดจาไร้สาระที่นี่”

ลิซ่าสังเกตเห็นว่าสายตาของคนรอบฉันงที่มองตนนั้นเปลี่ยนไป เธอจึงโกรธทันทีและพูดว่า "หมอประสาทอะไรกัน ที่แท้ก็เป็นแค่บุรุษพยาบาลที่พูดแต่เรื่องไร้สาระไม่เป็นความจริง ฉันไม่ยอมให้คนแบบนี้รักษาคุณเคนหรอก”

“ปกติแล้วคุณน่าจะนอนไม่หลับในตอนกลางคืน ถ้าไม่ได้ระบาย คุณจะรู้สึกอึดอัดอย่างมาก ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปนานๆ อาการของคุณจะยิ้งแย่ลงเรื่อยๆ” เจียงเฉิงกล่าวต่อ

ลิซ่ารู้สึกขายหน้ามาก เจียงเฉิงพูดออกมาต่อหน้าทุกคนว่าเธอมีความต้องการด้านนั้นสูง และยังติดโรคมาอีกด้วย

แต่ตอนนี้ เธอเชื่อจริงๆ แล้วว่าเจียงเฉิงเป็นหมอ เขาไม่ได้จับชีพจรของตนเลย เขาแค่เห็นตนก็รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับร่างกายตน นี่เป็นสิ่งที่หมอหลายคนก็ทำไม่ได้

"แล้วฉันควรทำอย่างไร" ลิซ่าไม่สนใจเรื่องอื่นแล้ว สิ่งสำคัญที่สุดคือการรักษาโรคของเธอให้หาย

“ฉันจะเขียนใบสั่งยาให้คุณ ไปปรับระบบต่อมไร้ท่อจะช่วยได้” เจียงเฉิงหยิบประวัติคนไข้ออกมา แล้วเขียนใบสั่งยา จากนั้นยื่นให้ลิซ่า

“นอกจากนี้ ต้องระงับเรื่องความต้องการสักหน่อยนะ” เจียงเฉิงกล่าวด้วยรอยยิ้ม

เมื่อลิซ่าได้ยินคำเตือนเช่นนั้น เธอก็หน้าแดงและรีบคว้าใบสั่งยาแล้ววิ่งหนีไปด้วยความอับอาย

เมื่อไม่มีการกีดขวางจากลิซ่า เจียงเฉิงก็เริ่มฝังเข็มให้กับคุณเคนทันที

"เย็น!"

คุณเคนรู้สึกหนาวเย็นไปทั้งตัว เขาตัวสั่นอย่างห้ามไม่ได้ และพูดด้วยฟันที่สั่นเทา

หลังจากที่เจียงเฉิงฝังเข็มลงไปอีก หน้าผากของคุณเคน ก็ร้อนจนเหงื่อแตก

"ร้อนมาก!"

“เจียง นายกำลังทำอะไร ดึงเข็มออกมาเร็วเฉัน!”

หยวนห้าวกลัวว่าจะเกิดอะไรไม่ดีขึ้นกับคุณเคน ถ้าเกิดว่าเขาแค่ป่วย มันจะไม่มีข้อเกี่ยวข้องกับเขามากนัก แต่ถ้าเขาเสียชีวิตที่นี่ เช่นนั้นต่อไปเขาก็คงไม่มีวันได้ร่วมงานกับจิวองชี่อีกแน่นอน

“อย่าขยับ นี่คือเทคนิคฝังเข็มน้ำแข็งและไฟ!”

ปรมาจารย์เชวี่ยกำลังมองไปที่เจียงเฉิงด้วยความตกตะลึง นี่เป็นเทคนิคในตำนาน ใช้การสัมภัสขึ้นสุดทั้งสองเพื่อปลุกระบบประสาทของร่างกายขึ้นมา และคลายจุดแต่ละจุดออก

“เพราะ...เพราะอะไรครับ?”

หยวนห้าวตกตะลึงและถาม

“คนใจร้ายใจคดอย่างคุณ ไม่เหมาะที่จะร่วมงานกัน” เคนพูดอย่างเย็นชา

ตอนที่เขานอนอยู่บนเตียง แม้ว่าร่างกายจะขยับไม่ได้ แต่เขาได้ยินว่าหยวนห้าว เยาะเย้ยเจียงเฉิงยังไง คนที่ใจคดแบบนี้ ไม่เหมาะที่จะร่วมงานด้วย

“อย่าเลย คุณเคน ผมก็แค่หยอกเล่นกับหมอเจียงเท่านั้นเอง” หยวนห้าวอธิบายอย่างรวดเร็ว

เคนไม่อยากจะสนใจหยวนห้าวเลย แต่เขามองไปที่เจียงเฉิงอย่างซาบซึ้งและกล่าวว่า "หมอเจียง ผมยังมีงานอีกมากที่ต้องจัดการ และบุญคุณนี้ ผมจะจำไว้อย่างแน่นอน”

คุณเคนออกจากโรงพยาบาลพร้อมกับลิซ่า ไม่ว่าหยวนห้าวจะพูดอะไร เขาก็ไม่คิดที่จะร่วมงานกับเขาอีกแล้ว

“เจียงเฉิง ไอ้บัดซบ!”

หยวนห้าวด่าทออย่างเย็นชาทันทีเมื่อเห็นว่าคุณเคนไม่ร่วมงานกับเขาอีกต่อไป

“คุณหยวน คุณยังจำข้อตกลงของเราได้ไหม” เสียงของเจียงเฉิงดังมาจากด้านหลัง หยวนห้าว

“นายแม่งทำธุรกิจพันล้านของกูพังทลายแล้ว ยังจะอยากได้เงินอีกเหรอ?”

หยวนห้าวหันกลับมามอง เจียงเฉิง อย่างโกรธเคือง ก่อนหน้าเขาสูญเสียเก้าล้านไปเพราะเจียงเฉิง และตอนนี้เขาสูญเสียลูกค้าใหญ่เช่นนี้ไปอีก เขาทิ้งความผิดทั้งหมดไว้ที่เจียงเฉิง