ข้านี่แหละ ลูกผู้ชายตัวจริง นิยาย บท 1

“ข้าคือเซียนกระบี่และหมอเทวดา ถูกลอบวางกับดักจนเหลือแค่ร่องรอยของจิตวิญญาณ วันนี้ร่างกายของเจ้าถูกทำลาย ข้าจะถ่ายทอดให้กับเจ้า เจ้าจะสามารถยืมร่างเพื่อเกิดใหม่ได้ ช่วยข้าแก้แค้น……”

เจียงเฉิงรู้สึกว่าตัวเองอยู่ในความอ้างว้าง เคล้าไปกับเสียงของการถ่ายทอด สติสัมปชัญญะของเขาชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ ในสมองของเขาเต็มไปด้วยข้อมูล ประสบการณ์ทางการแพทย์ การฝังเข็ม และเทคนิคต่างๆมากมาย

เจียงเฉิงเป็นนักศึกษาแพทย์ฝึกหัดที่โรงพยาบาลเมืองหลูหยางที่หนึ่ง เขาจำได้ชัดเจนว่า ในขณะที่ตนเองทำงานอยู่ที่บ้าน จู่ๆด้านบนตึกก็ไฟไหม้ ในตอนที่เขาบุกเข้าไปในกองไฟเพื่อช่วยเหลือคน ถึงแม้จะสามารถช่วยชีวิตออกมาได้ แต่ตนเองกลับสลบอยู่ท่ามกลางกองเพลิง

เจียงเฉิงคิดว่าตนเองตายแล้ว แต่ตอนนี้เขากลับสัมผัสได้ถึงจิตสำนึกของตัวเขาอย่างชัดเจน

จู่ๆเจียงเฉิงก็ฟื้นขึ้นจากเตียงผู้ป่วย เขามองไปรอบๆ พบว่าตนเองอยู่ในห้องพักฟื้นผู้ป่วย อีกทั้งตามร่างกายไม่มีร่องรอยไฟไหม้แม้แต่น้อย

เป็นไปไม่ได้ ไฟไหม้ใหญ่ขนาดนั้น ทำไมตนถึงไม่ถูกไฟไหม้แม้แต่นิดเดียวเลยล่ะ

“ฟื้นแล้วหรอคะ？”

ทันใดนั้นก็มีเสียงอันไพเราะลอดมาจากหน้าประตู เจียงเฉิงหันกลับไปดู เห็นหญิงสาวสวยยืนอยู่ที่ประตูสวมชุดกระโปรงสีกากี เอวเล็กคอด ขาเรียวยาวสวย ใบหน้าสวยงาม พอได้มองก็อดที่จะใจเต้นสั่นไหวไม่ได้

“อาจารย์สวี่ครับ”เจียงเฉิงรีบตะโกนเรียกทันที

เธอชื่อสวี่ฉิง เป็นอาจารย์ศัลยแพทย์ที่สอนนักศึกษาฝึกงานในโรงพยาบาลหลูหยางที่หนึ่ง เจียงเฉิงนับถือสวี่ฉิงมาก เพราะตระกูลของเธอฐานะดีมาก พ่อแม่ของเธอเป็นกรรมการของคังรุ่ยกรุ๊ป ทั้งๆที่ฐานะดีขนาดนี้ แต่สวี่ฉิงยังคงเลือกที่จะทำงานหนักเป็นศัลยแพทย์ และอาศัยความสามารถที่โดดเด่น จนกลายเป็นแพทย์ที่ได้ทำหน้าที่ผ่าตัดของศัลยแพทย์

เมื่อสวี่ฉิงได้ยินชื่อที่เจียงเฉิงเอ่ย เธอก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย ปิดประตูจากนั้นเดินมาที่ข้างๆเตียงของเจียงเฉิง พลางกล่าวว่า“เจียงเฉิง นายกล้ามากนะที่มาฆ่าตัวตายแบบนี้ อยู่ในโรงพยาบาลยังไม่เรียกฉันว่าเมียจ๋าอีก？”

“เมีย？ฆ่าตัวตาย？”เจียงเฉิงขมวดคิ้ว

ในขณะที่เจียงเฉิงรู้สึกแปลกใจอยู่นั้น จู่ๆก็สังเกตเห็นเงาของตัวเองปรากฏอยู่บนกระจกของหน้าต่าง เจียงเฉิงถึงกับชะงักไป เพราะเขาพบว่ารูปลักษณ์ของตัวเองเปลี่ยนไป กลายเป็นใครอีกคน อีกทั้งเจียงเฉิงยังรู้จักคนผู้นี้อีกด้วย และอยู่โรงพยาบาลเดียวกับเขา แถมยังเป็นบุรุษพยาบาลฝึกหัดที่ชื่อแซ่เดียวกันกับเขา

“นะ……นี่มันเป็นไปได้ยังไงเนี่ย？”เจียงเฉิงพูดพึมพำด้วยสีหน้าเหลือเชื่อ