ข้านี่แหละ ลูกผู้ชายตัวจริง นิยาย บท 244

เจียงเฉิงตกตะลึงเมื่อได้ยินคำพูดของหัวหน้า แต่เขาเข้าใจทันทีว่าหัวหน้าแผนกน่าจะเข้าใจตัวเองผิด

“หัวหน้าลี่ ท่านน่าจะเข้าใจผิดแล้ว ผมมาเพื่อสอนแพทย์แผนจีน...”

“ใครเป็นคนแนะนำคุณมาก็ไม่ได้ทั้งนั้น แต่เดิมก็ไม่ได้มีตำแหน่งว่าง เป็นไปได้ไหมที่ฉันจะให้ตำแหน่งว่างงานแก่คุณ นอกจากนี้ แพทย์แผนจีนขยะๆ แบบนั้น มีคนอยากฝึกด้วยเหรอ เธอเป็นวัยรุ่นที่ไม่มีวิสียทัศน์เลย ” ลี่เซวเซิ่งมองเจียงเฉิงส่ายหัวและพูดอย่างเย็นชา

ตอนแรกเจียงเฉิงอยากอธิบายว่าเหลียงหัวขอให้เขามา แต่พฤติกรรมของหัวหน้าคนนี้ ช่างเย็นชาเหลือเกิน เห็นได้ชัดว่าเขาดูถูกแพทย์แผนจีนและตัวเขาเอง

“โอเค ถ้าอย่างนั้นฉันจะไป” เจียงเฉิง เห็นว่าหัวหน้าลี่คนนี้มีทัศนคติที่แย่มาก จึงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาทันที เดิมทีเขากำลังคิดว่าจะได้สอนมหาลัยเดียวกันกับน้องสาวของเขา เพื่อให้ผู้คนเรียนรู้เกี่ยวกับแพทย์แผนจีนมากขึ้น แต่ด้วยหัวหน้าแผนกการแพทย์แบบนี้ ทำให้เขาไม่อยากมาสอนแล้วจริงๆ

“ฉันยังมีหลายสิ่งที่ต้องทำที่นี่ ดังนั้นฉันไม่ไปส่งคุณแล้ว” ”ลี่เซวเซิ่งกล่าวอย่างเย็นชาขณะที่มองดูเจียงเฉิงจากไป

แต่เดิม ลี่เซวเซิ่ง ก็เรียนแพทย์แผนตะวันตกมาก่อน ดังนั้นเขาจึงไม่สนใจแพทย์แผนจีนเลยและคิดว่ามันเป็นสิ่งที่ล้าสมัย ก่อนหน้านี้ เหลียงหัวพูดว่าเขาจะแนะนำแพทย์แผนจีนที่เก่งมากมาให้ รวมถึงอาริยาจะมาเรียนด้วย เขาถึงตกลงตอบรับ

ในสายตาของ ลี่เซวเซิ่งเขารู้สึกว่าถ้าเป็นแพทย์แผนจีนที่เก่งมาก เขาต้องเป็นคนที่มีอายุมากแน่ ดังนั้นเขาจึงไม่ถือว่าเจียงเฉิง เป็นคนๆ นั้น แต่กลับมองว่าเขาใช้เส้นสายในการเข้ามาสอน

“หมอจีนผู้เฒ่าคนนี้หยิ่งเกินไป ถึงเวลานี้แล้ว ยังไม่มาอีก” ลี่เซวเซิ่งพึมพำด้วยความไม่พอใจ

หลังจากที่เจียงเฉิงออกจากสำนักงานหัวหน้า เขารีบโทรหาเจียงหลาย และถามว่า "น้องสาวคุณอยู่ที่ไหน？"

“พี่ชาย ฉันอยู่ในห้องเรียนเต้นรำ พี่มานี่สิ”เจียงหลายหายใจลำบากเล็กน้อย และเห็นได้ชัดว่าเมื่อกี้เขากำลังเต้นรำอยู่

“ตกลง” เจียงเฉิงตอบตกลงและรีบเดินไปที่ห้องเรียนเต้นรำ

เมื่อเขามาถึงห้องเรียนเต้นรำ เจียงเฉิงได้เห็นเฉินเหยาและเจียงหลายสาวงามทั้งสองมัดรวบผมและสวมชุดเต้นรำแบบรัดรูป ทำท่าเต้นที่สง่างามต่างๆ ต้องบอกเลยว่าคนที่เรียนเต้นรำ ในตัวเขาจะมีเอกลักษณ์ที่โดดเด่น

ในเวลานี้ เฉินเหยา เหงื่อออก ทำให้เส้นผมติดอยู่ที่หน้าผากของเธอ และยังมีเหงื่อไหลลงมาที่คอของเธอเป็นจำนวนมาก หลังจากชุดเต้นรำอันบางๆของเธอเปียก ทำให้เธอก็ดูน่าดึงดูดยิ่งขึ้นไปอีก

“มันก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร ไม่ทำก็ไม่ทำ คุณเก่งทักษะทางการแพทย์ ไปที่ไหนก็ไม่อด พอดีเรารู้จักอาจารย์ใหญ่ของโรงเรียนแพทย์อีกแห่งหนึ่ง คุณลองไปที่นั่นดูสิ?” เฉินเหยารีบพูดปลอบเจียงเฉิง

แต่เดิมเจียงเฉิงก็ไม่ได้สนใจที่จะมาเป็นครูที่นี่มากนัก จึงพูดด้วยรอยยิ้มว่า "ได้สิ พวกเราออกไปเดินเล่นข้างนอกพร้อมคุยเรื่องนี้กัน"

“ฉันกับเจียงหลายไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะ แล้วจะรีบออกมา” เฉินเหยา พูดเสร็จก็จับมือ เจียงหลาย วิ่งเข้าไปในห้องเปลี่ยนเสื้อ

ขณะนี้ มีรถเก๋งสุดหรูขับมาจอดที่หน้าประตูของโรงพยาบาลเมืองหลูหยางที่หนึ่ง มีรถเก๋งสุดหรูและยังมีรถหลายคันอยู่ด้านหลัง กลายเป็นขบวนรถที่หรูหรามาก

เมื่อขบวนรถแล่นไปทางโรงพยาบาล รปภ.มองดูเลขทะเบียนรถ ยกราวกั้นขึ้นอย่างรวดเร็ว ตามด้วยทำความเคารพคนในรถ

“คนนี้เป็นใคร ขบวนถึงใหญ่โตขนาดนี้” รปภ.คนหนึ่งถามด้วยความสงสัย

“ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน รู้แค่ว่าเป็นคนที่มาจากต่างประเทศ ขบวนใหญ่โต” รปภ.อีกคนพูด