เมื่อเห็นชายหนุ่มที่เดินเข้ามา หลิ่วชิงก็เบิกบานขึ้นมาทันที เพราะคนผู้นี้ไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นเจ้าของของไนต์คลับแห่งนี้ เมื่อเขามาอยู่ที่นี่แล้ว วันนี้เจ้าหนุ่มคนนี้ไม่รอดแน่ๆ
หลิ่วชิงแทบจะทนต่อความเจ็บปวดรวดร้าวไม่ไหว เขาลุกขึ้นยืนแล้วบอกว่า “พี่จ้าว คุณเพิ่งหายจากอาการป่วยหนัก ผมบอกไปแล้วนี่นะว่าผมจะเลี้ยงฉลองให้คุณ แต่หมอนี่กับแม่สาวคนนี้กลับมาหาเรื่องถึงที่นี่”
เมื่อผู้จัดการหนี่เห็นบอสใหญ่ของเขาเดินเข้ามา เขาจึงรีบเข้าไปหาและบอกว่า “คุณจ้าวไม่ต้องห่วงนะครับ เจ้าเด็กงั่งนี่ทำอะไรไม่ได้หรอกครับ ผมจะรีบจัดการเรื่องนี้เดี๋ยวนี้”
“พี่ เราจะทำยังไงดีคะ” เจียงหลายเริ่มกังวลแทนเจียงเฉิงทันทีที่เห็นคนจำนวนมาก
เจียงเฉิงมีสีหน้าสงบนิ่งและมองคนที่สองคนนั้นเรียกว่าบอสใหญ่
เมื่อได้ยินสิ่งที่หลิ่วชิงกับผู้จัดการหนี่กล่าว สีหน้าของบอสใหญ่ก็เย็นชาขึ้นมาทันที ใบหน้าของเขาเยียบเย็นสุดขีด เห็นได้ชัดว่าเขาโมโหมาก
หลิ่วชิงนึกลำพองใจขึ้นมาเมื่อเห็นสถานการณ์ตรงหน้า แม้ว่าบอสจ้าวจะอายุน้อย แต่เขาก็เกลียดที่สุดเวลามีคนมาสร้างปัญหาในที่ของเขา นอกจากนี้ตระกูลของบอสจ้าวยังมีอิทธิพลมาก เป็นผู้นำของไนต์คลับทั้งหมดในหลูหยาง เจ้าคนสั่วๆ ที่กล้ามาเหิมเกริมที่นี่แบบนี้ไม่มีทางรอดแน่
หลิ่วชิงยังคิดอีกว่าอีกเดี๋ยวเขาจะจัดการเจียงเฉิงอย่างหนักมือ แล้วก็จะหยอกเย้ากับน้องสาวของเจียงเฉิงต่อหน้าเขา และนั่นทำให้เขายิ่งลำพองใจ
“เข้ามา ไปจัดการสองคนนั่นซะ” บอสจ้าวออกคำสั่งด้วยน้ำเสียงที่เยียบเย็น
ได้ยินดังนั้น หลิ่วชิงกับผู้จัดการหนี่จึงชำเลืองมองกันอย่างลำพองใจ แต่ในขณะที่กำลังลำพองใจอยู่นั้น อยู่ๆ พวกเขาก็ตระหนักได้ว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง
เนื่องจากคนที่บอสใหญ่พามาไม่ได้ตรงเข้าไปหาเจียงเฉิงกับเจียงหลาย แต่กลับตรงเข้ามาล้อมพวกเขาไว้
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยกว่าสิบคนเข้ามาล้อมทุบตีหลิ่วชิงกับผู้จัดการหนี่ลงบนพื้น
“พี่จ้าวจัดการผิดแล้ว ผิดคนแล้ว ต้องไปจัดการเขา” หลิ่วชิงล้มลงกับพื้นและร้องโวยวายด้วยความเจ็บปวด
ทว่าเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยกว่าสิบคนไม่ได้คิดจะหยุดลงมือ พวกเขาทุบตีจนกระทั่งใบหน้าของหลิ่วชิงกับผู้จัดการหนี่บวมช้ำจึงจะยอมหยุด
หลิ่วชิงเต็มไปด้วยความมึนงง ขณะที่กำลังจะถามว่ามันเกิดอะไรขึ้น เขาก็เห็นบอสจ้าวเดินไปตรงหน้าเจียงเฉิง เขาโค้งคำนับให้อย่างนอบน้อมและเอ่ยว่า “ต้องขอโทษด้วยนะครับคุณเจียง ที่ทำให้คุณตกใจ”
เมื่อเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้า หลิ่วชิงกับผู้จัดการหนี่ที่ถูกทุบตีจนหมดสภาพจึงอ้าปากค้างด้วยความประหลาดใจ
เป็นไปได้ยังไง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละ ลูกผู้ชายตัวจริง