ข้านี่แหละ ลูกผู้ชายตัวจริง นิยาย บท 98

“ได้เลยครับ คุณผู้ชายและคุณผู้หญิงตาถึงจริงๆเลยครับ สามห้องนอนของเราที่นี่ ออกแบบได้สวยมากๆครับ” พนักงานขายพูดกับเจียงเฉิงและเจียงหลายอย่างเป็นกันเอง

พอเจียงหลายได้ยินคนนี้เรียกเธอว่าคุณผู้หญิง ใบหน้าของเธอก็แดงทันที แต่เธอก็ไม่ได้พูดอะไร ทำแค่กอดแขนเดินตามเจียงเฉิงไปที่โมเดล

“ผู้จัดการกัว หัวของคุณไปโดนอะไรมา?”

พนักงานขายคนหนึ่ง เห็นผ้าพันแผลบนหัวของผู้จัดการกัว จึงเข้าไปถามอย่างรวดเร็ว

“เกิดอุบัติเหตุนึดหน่อย แต่ก็ไม่ได้เป็นอะไร” กัวเฉินจับหัวแล้วพูด

ขณะที่กำลังจับหัว กัวเฉินคิดอย่างโกรธเคืองว่า ไม่ช้าก็เร็วเขาจะต้องแก้แค้น ไม่เพียงแต่จะทุบตีไอ้หนุ่มคนนั้น แล้วจะต้องเล่นงานผู้หญิงที่ชื่อเจียงหลายต่อหน้าเขาอย่างแรง

ตอนทีกัวเฉินกำลังคิดแบบนี้ เขาก็เห็นร่างที่เขาคุ้นเคยแถวๆโมเดลที่อยู่ไม่ไกลมาก

พอมองไปใกล้ๆ นั้นมันเจียงเฉิงกับเจียงหลาย

“เสี่ยวหลี่ นายคุยอะไรกับคนจนสองคนนั้น? พวกมันไม่มีเงินซื้อบ้านที่นี่หรอก?” กัวเฉินเดินไปที่ตรงนั้นทันที และพูดกับพนักงานคนนั้น

“กัวเฉิน? ทำไมคุณถึงอยู่ที่นี่?” เจียงหลายรู้สึกประหลาดใจ

“ทำไมฉันถึงอยู่ที่นี่งั้นเหรอ?” กัวเฉินจัดคอเสื้อ และพูดว่า “ฉันเป็นผู้จัดการที่นี่ แล้วคิดว่าทำไมผมถึงอยู่ที่นี่?”

เจียงหลายรู้ว่าครอบครัวของกัวเฉินมีส่วนเกี่ยวข้องกับอสังหาริมทรัพย์อยู่บ้าง แต่เธอไม่คิดว่าจะอยู่ที่นี่

“ผู้จัดการกัว คุณพูดว่าอะไรครับ? พวกเขาไม่มีปัญญาซื้อบ้านที่นี่เหรอครับ?” พนักงานขายถามกัวเฉิน

“ก็ใช่นะสิ เธอยังเช่าบ้านของฉันอยู่เลย เดือนหนึ่งแค่พันห้า นายคิดว่าครอบครัวแบบนี้ จะมีปัญญาซื้อบ้านที่นี่เหรอ?” กัวเฉินพูดเยาะเย้ย

พนักงานขายที่ตอนแรกตื่นเต้นที่จะได้แนะนำแผนผังของบ้านให้เจียงเฉิงและเจียงหลาย ตอนนี้เขาโกรธเคืองขึ้นมาทันที

ให้ตายสิ พูดดีด้วยมาตั้งนาน ที่แท้สองคนนี้มันก็เป็นคนยากจนงั้นเหรอ งั้นก็เสียเวลานะสิ?

“ทำไมคุณถึงแน่ใจว่าพวกเราไม่มีปัญญาจ่าย” เจียงเฉิงมองไปที่กัวเฉินอย่างเย็นชาและพูด

“คุณก็ไม่ดูสาระรูปตัวเองเลย มันดูเหมือนคนรวยที่ไหน? ก็แค่อยากดูดีต่อหน้าเจียงหลาย ก็น่าจะใส่อะไรที่มันดูดีหน่อยไม่ใช่เหรอ?” กัวเฉินมองไปที่เจียงเฉิงแบบดูถูก

“งั้นถ้าเรามีปัญญาซื้อบ้านที่นี่ล่ะ?” เจียงเฉิงถามด้วยรอยยิ้มอ่อนๆ

“มีปัญญาจ่ายก็บ้าแล้ว!"

กัวเฉินหัวเราะเยาะเย้ย และพูดว่า "ถ้าคุณมีปัญญาซื้อบ้านที่นี่ได้ ฉันจะยอมกินขี้"

เจียงเฉิงพยักหน้าเล็กน้อย มองไปที่พนักงานขายแล้วพูดว่า "โอเค งั้นฉันขอซื้อชุดที่คุณว่า"