ข้านี่แหละ ลูกผู้ชายตัวจริง นิยาย บท 98

“ได้เลยครับ คุณผู้ชายและคุณผู้หญิงตาถึงจริงๆเลยครับ สามห้องนอนของเราที่นี่ ออกแบบได้สวยมากๆครับ” พนักงานขายพูดกับเจียงเฉิงและเจียงหลายอย่างเป็นกันเอง

พอเจียงหลายได้ยินคนนี้เรียกเธอว่าคุณผู้หญิง ใบหน้าของเธอก็แดงทันที แต่เธอก็ไม่ได้พูดอะไร ทำแค่กอดแขนเดินตามเจียงเฉิงไปที่โมเดล

“ผู้จัดการกัว หัวของคุณไปโดนอะไรมา?”

พนักงานขายคนหนึ่ง เห็นผ้าพันแผลบนหัวของผู้จัดการกัว จึงเข้าไปถามอย่างรวดเร็ว

“เกิดอุบัติเหตุนึดหน่อย แต่ก็ไม่ได้เป็นอะไร” กัวเฉินจับหัวแล้วพูด

ขณะที่กำลังจับหัว กัวเฉินคิดอย่างโกรธเคืองว่า ไม่ช้าก็เร็วเขาจะต้องแก้แค้น ไม่เพียงแต่จะทุบตีไอ้หนุ่มคนนั้น แล้วจะต้องเล่นงานผู้หญิงที่ชื่อเจียงหลายต่อหน้าเขาอย่างแรง

ตอนทีกัวเฉินกำลังคิดแบบนี้ เขาก็เห็นร่างที่เขาคุ้นเคยแถวๆโมเดลที่อยู่ไม่ไกลมาก

พอมองไปใกล้ๆ นั้นมันเจียงเฉิงกับเจียงหลาย

“เสี่ยวหลี่ นายคุยอะไรกับคนจนสองคนนั้น? พวกมันไม่มีเงินซื้อบ้านที่นี่หรอก?” กัวเฉินเดินไปที่ตรงนั้นทันที และพูดกับพนักงานคนนั้น

“กัวเฉิน? ทำไมคุณถึงอยู่ที่นี่?” เจียงหลายรู้สึกประหลาดใจ

“ทำไมฉันถึงอยู่ที่นี่งั้นเหรอ?” กัวเฉินจัดคอเสื้อ และพูดว่า “ฉันเป็นผู้จัดการที่นี่ แล้วคิดว่าทำไมผมถึงอยู่ที่นี่?”

เจียงหลายรู้ว่าครอบครัวของกัวเฉินมีส่วนเกี่ยวข้องกับอสังหาริมทรัพย์อยู่บ้าง แต่เธอไม่คิดว่าจะอยู่ที่นี่

“ผู้จัดการกัว คุณพูดว่าอะไรครับ? พวกเขาไม่มีปัญญาซื้อบ้านที่นี่เหรอครับ?” พนักงานขายถามกัวเฉิน

“ก็ใช่นะสิ เธอยังเช่าบ้านของฉันอยู่เลย เดือนหนึ่งแค่พันห้า นายคิดว่าครอบครัวแบบนี้ จะมีปัญญาซื้อบ้านที่นี่เหรอ?” กัวเฉินพูดเยาะเย้ย

พนักงานขายที่ตอนแรกตื่นเต้นที่จะได้แนะนำแผนผังของบ้านให้เจียงเฉิงและเจียงหลาย ตอนนี้เขาโกรธเคืองขึ้นมาทันที

ให้ตายสิ พูดดีด้วยมาตั้งนาน ที่แท้สองคนนี้มันก็เป็นคนยากจนงั้นเหรอ งั้นก็เสียเวลานะสิ?

“ทำไมคุณถึงแน่ใจว่าพวกเราไม่มีปัญญาจ่าย” เจียงเฉิงมองไปที่กัวเฉินอย่างเย็นชาและพูด

“คุณก็ไม่ดูสาระรูปตัวเองเลย มันดูเหมือนคนรวยที่ไหน? ก็แค่อยากดูดีต่อหน้าเจียงหลาย ก็น่าจะใส่อะไรที่มันดูดีหน่อยไม่ใช่เหรอ?” กัวเฉินมองไปที่เจียงเฉิงแบบดูถูก

“งั้นถ้าเรามีปัญญาซื้อบ้านที่นี่ล่ะ?” เจียงเฉิงถามด้วยรอยยิ้มอ่อนๆ

“มีปัญญาจ่ายก็บ้าแล้ว!"

กัวเฉินหัวเราะเยาะเย้ย และพูดว่า "ถ้าคุณมีปัญญาซื้อบ้านที่นี่ได้ ฉันจะยอมกินขี้"

เจียงเฉิงพยักหน้าเล็กน้อย มองไปที่พนักงานขายแล้วพูดว่า "โอเค งั้นฉันขอซื้อชุดที่คุณว่า"

"ชิชะ แสดงต่อไป แสดงต่ออีกสิ ฉันจะรอดูว่านายจะแสดงไปถึงเมื่อไหร่ จ่ายสดบ้านหลังละ4ล้าน" กัวเฉินหัวเราะออกมาดังๆ

กัวเฉินทำเสียงดัง ทำให้ทุกคนสนใจเขา ทำให้ทุกคนมองมาที่เจียงเฉิง

“นี่ มาดูนี่กัน ผู้ชายเสแสร้งคนนี้ จะจ่ายสดบ้านหลังละสี่กว่าล้าน พวกคุณดูบนตัวเขาสิ มันดูเหมือนคนรวยที่ไหนกัน?” กัวเฉินต้องการให้เจียงเฉิงอับอายขายขี้หน้า เขาเลยประกาศให้ทุกคนทันที

“นั้นนะสิ ดูเสื้อผ้าบนตัวเขาสิ ไม่มีชิ้นไหนที่เป็นแบรนด์ดังเลย ไม่เหมือนคนรวย”

“มันก็ไม่แน่นะ บางทีอาจจะเป็นคนถ่อมตัวก็ได้”

คนรอบข้างก็พูดขึ้นมาทันที

ระหว่างที่กัวเฉินหัวเราะใส่เจียงเฉิง ก็มีเสียงเครื่องดังทันที

“ติ้ง! การจ่ายสำเร็จ 4.32ล้าน!”

ใบหน้าที่เยาะเย้ยของกัวเฉินนิ่งทันที การจ่ายสำเร็จจริงๆเหรอ?

เจียงเฉิงลุกขึ้นและเดินไปที่กัวเฉิน และถามด้วยน้ำเสียงที่ต่ำว่า “เมื่อกี้ที่คุณพูด ถ้าผมมีปัญญาซื้อคุณก็จะกินขี้ให้ดู คุณอยากกินแบบอุ่นหรือว่าแบบเย็นดี?”