คลั่งรักเมียแต่ง นิยาย บท 44

ได้ยินเสียงดังจากหน้าประตู แทนคุณไม่รอช้ารีบเดินออกมาดู แต่ก็เห็นแค่เลขาทั้งสองคนที่กำลังเก็บเศษแก้วกันอยู่

เขาก็เลยปิดประตูไว้ โชคดีที่เธอไม่ได้ยิน

"คุณอย่าลืมนะว่าสมัยนี้ไม่ต้องรอให้เด็กคลอดออกมาก็สามารถตรวจได้แล้วว่าเด็กเป็นลูกของใคร"

นาเดียเงียบไปครู่หนึ่ง แล้วก็เชิดหน้าขึ้นมองคนตัวสูงกว่า "ตรวจเลยสิคะ ทุกคนจะได้รู้ว่าใครคือตัวจริงของคุณกันแน่"

จังหวะนี้คนที่เงียบก็คือแทนคุณ ถ้านาเดียเป็นคนเจาะถุงยางอนามัยจริง เปอร์เซ็นต์ที่เด็กคนนี้จะเป็นลูกของเขาก็มีมาก

{"ฮัลโหลแม่คะ"}

{"มีอะไรเหรอลูก"}

{"ตอนนี้แม่อยู่ไหนคะ"}

{"กำลังจะออกไปสนามบิน"}

{"แม่ซื้อตั๋วให้อิงที่หนึ่งนะคะ เดี๋ยวอิงตามไป"} ว่าแล้วหญิงสาวก็ตัดสายโดยไม่รอให้แม่ถาม

มือเรียวหยิบเอาของที่เป็นของตัวเองจากในห้องทำงานแล้วก็เดินออกมา เธอไม่แม้แต่จะมองไปที่ห้องของเขา...

@สนามบินดอนเมือง

บ้านเกิดของพ่อน้ำอิงค่อนข้างไกล ถ้านั่งรถก็เกือบ 10 ชั่วโมงได้ ถ้าอยากย่นระยะเวลาก็ต้องนั่งเครื่องบิน แล้วไปลงจังหวัดใกล้ที่สุดที่มีสนามบิน ค่อยต่อรถโดยสาร

"มีอะไรกันหรือเปล่าลูก" เห็นหน้าลูกก็อดที่จะถามไม่ได้ เพราะตั้งแต่เมื่อเช้านี้แล้ว

"อิงเหนื่อยค่ะแม่ อิงอยากกลับไปบ้านเรา ได้ไหมคะ" มันคือคำพูดที่สามารถทำให้แม่ไม่ต้องถามต่อได้

"ได้สิจ๊ะ เรากลับบ้านกัน" ทำไมแม่จะดูไม่ออก ผู้หญิงถึงแม้จะเก่งในทุกเรื่อง แต่กับเรื่องความรักแล้ว..ไม่มีใครเอาชนะมันได้หรอก ยิ่งถ้าใครรักมากกว่ากันคนนั้นก็ยิ่งเจ็บกว่า..

[บริษัทเทพประทาน]

"ไปไหนนะ?" ตั้งแต่คุยกับนาเดียเสร็จ แทนคุณก็นั่งทำงาน และเคลียร์กับตำรวจเรื่องพงษ์พิบูลย์ พอใกล้เวลาเที่ยงเขาถึงได้เดินมาหาเธอเพื่อจะชวนออกไปทานข้าว แต่มาถึงก็เห็นแค่กุญแจรถของตัวเองที่เธอวางไว้บนโต๊ะ

"ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ แต่ออกไปได้สองชั่วโมงกว่าแล้วค่ะ"

ชายหนุ่มรีบเอาโทรศัพท์ออกมาโทรหา แต่ก็ไม่มีสัญญาณ เขาโทรกลับไปที่บ้าน เพราะคิดว่าเธอกลับมาเพื่อส่งพ่อกับแม่หรือเปล่า ที่บ้านก็ไม่มีใครรู้คนที่ออกไปส่งคือคนขับรถ

แทนคุณพยายามโทรเข้าเครื่องเธอหลายต่อหลายครั้งก็ไม่มีสัญญาณ เขาโทรไปแม้กระทั่งไซต์งานสระบุรีเพื่อถามว่าเธอไปที่นั่นไหม แต่ก็ไม่มีใครเจอ

"ไปไหนของเธอ" จะว่าเธอยุ่งเรื่องคดีความของพงษ์พิบูลย์ก็คงไม่ใช่ เพราะเขาเป็นคนประสานงานกับตำรวจเอง

จนถึงเวลาใกล้เย็น.. เพราะขณะที่ตามหาเธออยู่เขาก็ต้องได้ทำงานไปด้วย ยิ่งตอนนี้บริษัทก็ยิ่งวุ่นวายไปกันใหญ่

[คฤหาสน์เทพประทาน]

"พ่อไม่รู้จริงเหรอครับว่าเธอไปไหน"

"แกสร้างเรื่องอะไรอีก พ่อบอกไว้ก่อนเลยนะ ชาตินี้แกจะหาผู้หญิงแบบหนูอิงไม่ได้อีกแล้ว"

"กลับมาเรื่องนี้ก่อนพ่อ เธอไม่ได้โทรมาหาพ่อเลยเหรอ" ไม่ใช่เวลาที่จะมาฟังพ่อบ่น เพราะตอนนี้เขากระวนกระวายใจมาก

"ไม่ได้โทร"

"พ่อโทรกลับไปที่บ้านของเธอให้ผมหน่อยสิ"

"โทรไปแล้ว โทรตั้งแต่ลงเครื่องกันแล้ว" พอได้ยินว่าลูกชายตามหาเมีย ทัตเทพก็โทรไปหาน้องสาว แต่ก็ไม่ได้คำตอบอะไรจากน้องสาวเลย

"ไปไหนของเธอ.."

เขาก็เลยเดินออกมาหน้าบ้านเพื่อมองทางว่าเธอจะกลับมาตอนไหน