คลั่งรักเมียแต่ง นิยาย บท 50

คนตัวโตคลานเข้าไปนอนใกล้กับอีกคนที่หลับอยู่ในมุ้ง พอนอนลงได้ริมฝีปากหนาก็ยื่นไปจูบผมของเธอเบาๆ

"คิดถึงนะครับ" ช่วงเวลาที่เขาอ่อนแอที่สุด อยากมีเธออยู่ข้างกาย แต่เธอคงไม่ไหวที่จะอยู่ข้างกายคนโง่งมแบบเขาได้

ชายหนุ่มนอนหลับไปโดยที่ไม่ได้สัมผัสร่างกายของเธอเพราะไม่อยากกวนให้ตื่น แต่เขาก็นอนใกล้เพื่อต้องการไออุ่นจากร่างกายนั้น

อึบ อึบ! ตื่นขึ้นมาอีกทีก็เกิดอาการคลื่นไส้เวียนหัว ..จนต้องรีบวิ่งออกไปหลังบ้านเพื่อจะปล่อยมันออกมาให้หมด

คนในบ้านได้ยินเสียงต่างก็ตื่นออกมาดู และช่วงนี้ตะวันก็ใกล้จะโผล่พ้นขอบฟ้าขึ้นมาแล้ว

"ขอโทษครับที่ทำให้ทุกคนตื่น"

"เราไม่ดีขึ้นเลยเหรอ"

"ยังเลยครับ"

ทุกคนตื่นก็จริงแต่ยกเว้นน้ำอิงที่ยังนอนหลับอยู่กลางบ้าน

"ถ้าเดินเหินได้ก็คงจะดี จะได้ออกไปดูไร่สวนด้วย" ทัตเทพนั่งรถเข็นอยู่หน้าบ้าน เห็นน้องเขยกำลังจะออกไปสวน

"อยากไปก็ไปได้นี่ครับพี่ท่าน"

"ตกลงจะเรียกพี่ท่านหรือท่านพี่" พูดแล้วก็นึกขำในหนังจีนเขาเรียกกันก็แบบนี้

"อ้าวภพมาพอดีเลย" ขณะนั้นพิภพก็ได้เดินผ่านมาพอดี

"มีอะไรครับคุณน้า"

"มาช่วยพยุง คุณลุงขึ้นรถพ่วงหน่อยเร็ว"

"เอาจริงเหรอ ไม่เกะกะเราแน่นะ" ทัตเทพกลัวว่าถ้าไปด้วยจะเกะกะน้องเขยเปล่าๆ

"ทำอะไรกันคะนั่น" อิงนภาที่กำลังเตรียมครัวจะทำอาหารเช้าอยู่ ออกมาหน้าบ้านก็เห็นผู้ชายกำลังช่วยกันยกพี่ชาย

"ก็ท่านน่ะสิอยากไปดูสวนด้วย"

"ไปได้ยังไง"

"พาไปดูแป๊บเดียวเองไม่ต้องลงจากรถหรอก" เอนกคิดว่าจะพาขับวนดูรอบสวนแล้วก็กลับมาส่ง

"ถ้างั้นเดี๋ยวนภาไปด้วย"

ทั้งสามก็เลยนั่งรถพ่วงข้างหรือเรียกอีกอย่างว่าซาเล้งไปด้วยกัน ทัตเทพดูตื่นเต้นมากเพราะไม่เคยทำอะไรแบบนี้เลย แอบอิจฉาน้องสาวขึ้นมาที่ได้มาสัมผัสอะไรพวกนี้

"??" สายขนาดนี้แล้วเหรอเนี่ย น้ำอิงตื่นขึ้นมาก็พบว่าตะวันส่องเข้ามาแล้ว

พอลุกขึ้นมาก็เห็นแทนคุณนอนอยู่ข้างๆ หญิงสาวแอบมองเพลิน จังหวะนั้นคนที่เธอมองอยู่ก็ได้ลืมตาขึ้นมา

น้ำอิงรีบหลบสายตาแล้วกำลังจะมุดมุ้งออกมา แต่ถูกเขาคว้าไว้แล้วดึงลงมาทับร่างของตัวเอง

"ปล่อยนะ" หญิงสาวมองออกไปข้างนอกกลัวว่าผู้ใหญ่จะเห็น

"พวกท่านไม่อยู่หรอก"

"พวกท่านไปไหน"

"ออกไปซิ่ง" ตอนที่เขาล้างหน้าล้างตาอยู่ ก็เห็นกำลังขับรถออกจากบ้านกัน

"ปล่อยฉันได้แล้ว" หญิงสาวไม่กล้าพูดใกล้ เพราะเธอเพิ่งจะตื่นยังไม่ล้างหน้าแปรงฟันเลย

"ไม่ปล่อยได้ไหม"

"ไม่ได้"

"คิดถึง อยากกอดนานๆ"

ได้ยินคำนั้นมันทำให้หัวใจเต้นแรงขึ้นมาอีก ดวงตาของทั้งสองมองประสานกัน เมื่อคืนนี้ เธอเผลอคิดเข้าข้างตัวเองไปว่าที่เขาแพ้ท้องหรือว่าแพ้แทนตัวเธอ เพราะในท้องของเธอก็มีลูกของเขาอยู่ แต่จะเป็นไปได้ยังไง ในเมื่อเขาไม่ได้รัก

"ฉันจะไปทำอาหารเช้าไว้รอคุณลุง" น้ำอิงรีบสลัดความรู้สึกพวกนี้ออกไป เพราะเธอตัดสินใจเดินออกมาแล้ว

"กว่าพวกท่านจะกลับมา" ว่าแล้วริมฝีปากหนาก็ยื่นเข้าไปใกล้หวังจะจูบ แต่เธอก็พยายามเม้มปากไว้

"นี่คุณฉันยังไม่ได้ล้างหน้าเลยนะปล่อยเดี๋ยวนี้!" ขณะที่พูดหญิงสาวก็พยายามเบือนหน้าออกให้ห่าง "อืมม" แต่จังหวะนั้นร่างระหงได้ถูกจับให้นอนพลิกลงด้านล่างแล้วเขาก็ขึ้นคร่อม

"ไม่เห็นเป็นไรเลย" เขาหมายถึงว่าถึงแม้เธอจะไม่ล้างหน้าก็ไม่เป็นไรขอแค่ให้ได้..

"อะแฮ่ม" เสียงกะแอมนี้ดังมาจากประตูหน้าบ้านที่เปิดกว้างไว้

"พี่ภพ!" น้ำอิงอายที่พี่มาเห็นฉากนี้ มือเรียวรีบผลักเขาออกห่าง

"พี่แค่จะมาเอาที่สูบลมรถ" ว่าแล้วพิภพก็เดินเข้าไปหยิบเอาที่สูบลม "ต่อได้เลยนะ แต่ทีหลังช่วยปิดประตูด้วย"

"!!!!" น้ำอิงหันไปมองค้อนแทนคุณแบบโมโห

ที่แทนคุณไม่ได้ถามว่าผู้ชายคนนี้เป็นใคร ก็เพราะเมื่อคืนนี้ แม่ของเธอพูดให้ฟังแล้วว่าพิภพคือใคร เพราะกลัวว่าลูกเขยจะหึงเอา

"พรุ่งนี้กลับด้วยกันนะ" พอเข้ามาในมุ้งเขาก็ชวนเธอกลับด้วย

"ไม่" หญิงสาวตอบออกไปแบบไม่ใช้เวลาคิด และก็นึกอะไรขึ้นได้เธอก็เลยรีบมุดออกมาจากมุ้ง

"จะไปไหน" แทนคุณกำลังจะตามออกมา

"กินยา"

ได้ยินเธอบอกว่าจะออกไปกินยาเขาก็เลยไม่ตาม ..น้ำอิงนึกโมโหตัวเองถ้าเผื่อเขาถามล่ะว่ากินยาอะไรแล้วจะตอบยังไง..แต่เขาก็ไม่ได้ถาม

หญิงสาวกินยาเสร็จก็เอามันซ่อนไว้ที่เดิม เธอคงไม่สำคัญพอที่เขาจะถามมั้ง ว่าเป็นอะไรทำไมถึงกินยา

"ถอยไปนะ" พอนอนลงเขาก็ขยับเข้ามาใกล้พร้อมกับโอบ

แต่แทนคุณก็ไม่คิดจะฟัง เขายังคงกอดเธอไว้แน่น

"คุณแทนคุณ!"

"ไม่กลัวผู้ใหญ่ได้ยินเสียงเหรอ"

"คุณก็เอามือออกไปสิ" สิ้นคำพูดมือของเขาแทนที่จะเอาออกมา แต่กลับขยับต่ำลงไป.. "คุณ! อืม!!"

มืออีกข้างจับท้ายทอยเธอให้หันกลับมาแล้วแนบจูบลง

หญิงสาวหยุดนิ่ง เพราะถึงแม้เธอจะดิ้นก็สู้เขาไม่ได้อยู่แล้ว ชายหนุ่มจูบอยู่แบบนั้นนานมากและก็ไม่ได้ทำอะไรต่อ เขาทำแค่จูบ อย่างมากก็ไซส์ซอกคอจากทางด้านหลัง และลูบคลำน้องสาว จนทั้งสองหลับไปพร้อมกัน..

เช้าวันต่อมา..

"โอ๊ย" แทนคุณสะดุ้งตื่นเมื่อถูกหยิกแขน หญิงสาวรีบดึงผ้าห่มขึ้นมาปิดช่วงลำตัวของเธอไว้ โชคดีที่ตื่นมาตอนที่แม่เปิดประตูห้อง ถ้าไม่งั้นคงเห็นว่าตอนนี้มือของเขาวางอยู่ที่ไหน

"เอามือออกเดี๋ยวนี้เลยนะ"

"ไม่ทันแล้ว" ชายหนุ่มกระซิบพูดเพราะถ้าชักมือออกมาตอนนี้แม่ต้องสังเกตเห็นแน่ สู้เอาไว้แบบนี้เหมือนกับนอนกอดกันดีกว่า

"เด็กยังไม่ตื่นอีกเหรอ" พ่อเดินตามแม่ออกมาก็มองเข้าไปในมุ้งของลูกๆ น้ำอิงรีบหลับตาลงทำเหมือนว่ายังไม่ตื่น

"จุ๊จุ๊ อย่าเสียงดังสิคุณ" แม่บอกพ่อให้เงียบ

แต่ทันใดนั้น..

อึบ อึบ! มันเป็นเวลาที่เขาชอบคลื่นไส้ตอนเช้า ..มือข้างที่กุมน้องสาวเธออยู่รีบชักออกมาแล้วปิดปากตัวเองไว้ เพราะกลัวว่าจะเผลออาเจียนออกมาถูกที่นอน