คลั่งรักเมียแต่ง นิยาย บท 50

คนตัวโตคลานเข้าไปนอนใกล้กับอีกคนที่หลับอยู่ในมุ้ง พอนอนลงได้ริมฝีปากหนาก็ยื่นไปจูบผมของเธอเบาๆ

"คิดถึงนะครับ" ช่วงเวลาที่เขาอ่อนแอที่สุด อยากมีเธออยู่ข้างกาย แต่เธอคงไม่ไหวที่จะอยู่ข้างกายคนโง่งมแบบเขาได้

ชายหนุ่มนอนหลับไปโดยที่ไม่ได้สัมผัสร่างกายของเธอเพราะไม่อยากกวนให้ตื่น แต่เขาก็นอนใกล้เพื่อต้องการไออุ่นจากร่างกายนั้น

อึบ อึบ! ตื่นขึ้นมาอีกทีก็เกิดอาการคลื่นไส้เวียนหัว ..จนต้องรีบวิ่งออกไปหลังบ้านเพื่อจะปล่อยมันออกมาให้หมด

คนในบ้านได้ยินเสียงต่างก็ตื่นออกมาดู และช่วงนี้ตะวันก็ใกล้จะโผล่พ้นขอบฟ้าขึ้นมาแล้ว

"ขอโทษครับที่ทำให้ทุกคนตื่น"

"เราไม่ดีขึ้นเลยเหรอ"

"ยังเลยครับ"

ทุกคนตื่นก็จริงแต่ยกเว้นน้ำอิงที่ยังนอนหลับอยู่กลางบ้าน

"ถ้าเดินเหินได้ก็คงจะดี จะได้ออกไปดูไร่สวนด้วย" ทัตเทพนั่งรถเข็นอยู่หน้าบ้าน เห็นน้องเขยกำลังจะออกไปสวน

"อยากไปก็ไปได้นี่ครับพี่ท่าน"

"ตกลงจะเรียกพี่ท่านหรือท่านพี่" พูดแล้วก็นึกขำในหนังจีนเขาเรียกกันก็แบบนี้

"อ้าวภพมาพอดีเลย" ขณะนั้นพิภพก็ได้เดินผ่านมาพอดี

"มีอะไรครับคุณน้า"

"มาช่วยพยุง คุณลุงขึ้นรถพ่วงหน่อยเร็ว"

"เอาจริงเหรอ ไม่เกะกะเราแน่นะ" ทัตเทพกลัวว่าถ้าไปด้วยจะเกะกะน้องเขยเปล่าๆ

"ทำอะไรกันคะนั่น" อิงนภาที่กำลังเตรียมครัวจะทำอาหารเช้าอยู่ ออกมาหน้าบ้านก็เห็นผู้ชายกำลังช่วยกันยกพี่ชาย

"ก็ท่านน่ะสิอยากไปดูสวนด้วย"

"ไปได้ยังไง"

"พาไปดูแป๊บเดียวเองไม่ต้องลงจากรถหรอก" เอนกคิดว่าจะพาขับวนดูรอบสวนแล้วก็กลับมาส่ง

"ถ้างั้นเดี๋ยวนภาไปด้วย"

ทั้งสามก็เลยนั่งรถพ่วงข้างหรือเรียกอีกอย่างว่าซาเล้งไปด้วยกัน ทัตเทพดูตื่นเต้นมากเพราะไม่เคยทำอะไรแบบนี้เลย แอบอิจฉาน้องสาวขึ้นมาที่ได้มาสัมผัสอะไรพวกนี้

"??" สายขนาดนี้แล้วเหรอเนี่ย น้ำอิงตื่นขึ้นมาก็พบว่าตะวันส่องเข้ามาแล้ว

พอลุกขึ้นมาก็เห็นแทนคุณนอนอยู่ข้างๆ หญิงสาวแอบมองเพลิน จังหวะนั้นคนที่เธอมองอยู่ก็ได้ลืมตาขึ้นมา

น้ำอิงรีบหลบสายตาแล้วกำลังจะมุดมุ้งออกมา แต่ถูกเขาคว้าไว้แล้วดึงลงมาทับร่างของตัวเอง

"ปล่อยนะ" หญิงสาวมองออกไปข้างนอกกลัวว่าผู้ใหญ่จะเห็น

"พวกท่านไม่อยู่หรอก"

"พวกท่านไปไหน"

"ออกไปซิ่ง" ตอนที่เขาล้างหน้าล้างตาอยู่ ก็เห็นกำลังขับรถออกจากบ้านกัน

"ปล่อยฉันได้แล้ว" หญิงสาวไม่กล้าพูดใกล้ เพราะเธอเพิ่งจะตื่นยังไม่ล้างหน้าแปรงฟันเลย

"ไม่ปล่อยได้ไหม"

"ไม่ได้"

"คิดถึง อยากกอดนานๆ"

ได้ยินคำนั้นมันทำให้หัวใจเต้นแรงขึ้นมาอีก ดวงตาของทั้งสองมองประสานกัน เมื่อคืนนี้ เธอเผลอคิดเข้าข้างตัวเองไปว่าที่เขาแพ้ท้องหรือว่าแพ้แทนตัวเธอ เพราะในท้องของเธอก็มีลูกของเขาอยู่ แต่จะเป็นไปได้ยังไง ในเมื่อเขาไม่ได้รัก

"ฉันจะไปทำอาหารเช้าไว้รอคุณลุง" น้ำอิงรีบสลัดความรู้สึกพวกนี้ออกไป เพราะเธอตัดสินใจเดินออกมาแล้ว

"กว่าพวกท่านจะกลับมา" ว่าแล้วริมฝีปากหนาก็ยื่นเข้าไปใกล้หวังจะจูบ แต่เธอก็พยายามเม้มปากไว้

"นี่คุณฉันยังไม่ได้ล้างหน้าเลยนะปล่อยเดี๋ยวนี้!" ขณะที่พูดหญิงสาวก็พยายามเบือนหน้าออกให้ห่าง "อืมม" แต่จังหวะนั้นร่างระหงได้ถูกจับให้นอนพลิกลงด้านล่างแล้วเขาก็ขึ้นคร่อม

"ไม่เห็นเป็นไรเลย" เขาหมายถึงว่าถึงแม้เธอจะไม่ล้างหน้าก็ไม่เป็นไรขอแค่ให้ได้..

"อะแฮ่ม" เสียงกะแอมนี้ดังมาจากประตูหน้าบ้านที่เปิดกว้างไว้

"พี่ภพ!" น้ำอิงอายที่พี่มาเห็นฉากนี้ มือเรียวรีบผลักเขาออกห่าง

"พี่แค่จะมาเอาที่สูบลมรถ" ว่าแล้วพิภพก็เดินเข้าไปหยิบเอาที่สูบลม "ต่อได้เลยนะ แต่ทีหลังช่วยปิดประตูด้วย"

"!!!!" น้ำอิงหันไปมองค้อนแทนคุณแบบโมโห

ที่แทนคุณไม่ได้ถามว่าผู้ชายคนนี้เป็นใคร ก็เพราะเมื่อคืนนี้ แม่ของเธอพูดให้ฟังแล้วว่าพิภพคือใคร เพราะกลัวว่าลูกเขยจะหึงเอา