คลั่งรักเมียแต่ง นิยาย บท 56

"ทำไมถึงเป็นแบบนี้ แล้วคุณลุงจะทำไปเพื่ออะไร" น้ำอิงคิดไม่ออกเลยว่ามีเหตุผลอะไรที่ ทัตเทพซึ่งเป็นเจ้าของบริษัท ถึงแม้ตอนนี้จะถูกเปลี่ยนมือ แต่ก็เปลี่ยนมาให้ลูกชายแท้ๆ ทำไมต้องสร้างสถานการณ์ขึ้นมาด้วย แค่นี้ก็ดูออกแล้วว่าถูกสร้างสถานการณ์

หญิงสาวเก็บเรื่องนี้ไว้กับตัว ยังไม่คิดจะเล่าให้แทนคุณฟัง มันเป็นนิสัยอย่างหนึ่งของน้ำอิง ถ้าสงสัยอะไรแล้วเธอต้องหาคำตอบให้ได้ และนี่ก็เป็นอีกหนึ่งเรื่องที่เธอต้องหาคำตอบว่าทำไมคุณลุงถึงทำแบบนี้

เย็นวันเดียวกันที่บ้าน..

"หน้าพ่อมีอะไรติดอยู่หรือเปล่าลูก" ขณะที่ทานข้าวอยู่ทัตเทพสังเกตว่าน้ำอิงมองหน้าตัวเองบ่อยเกินไปแล้ว

"เปล่าหรอกค่ะ ทำไมช่วงนี้คุณพ่อทานข้าวน้อยจัง" เรื่องที่ทัตเทพไม่ค่อยให้ความร่วมมือกับการรักษา น้ำอิงยังไม่รู้ เพราะแทนคุณไม่อยากให้ภรรยามีเรื่องต้องเครียด แต่คนขี้สงสัยแบบเธอถึงไม่บอกก็ดูออก

"เอาแต่กินกับนอน ก็เลยรู้สึกเบื่อๆ"

"ถ้าคุณพ่อเบื่อ ไปอยู่ต่างจังหวัดสักพักไหมคะ" มันอาจเป็นเหมือนที่ท่านว่าก็ได้ เพราะท่านเบื่อจึงหาอะไรเล่น แต่มันน่าเล่นไหมที่สั่งของมาเกินเนี่ย หญิงสาวพยายามคิดไปในทางที่ดีไว้ก่อน

"ก็ดีเหมือนกันนะครับคุณพ่อ เดี๋ยวผมจะให้พยาบาลตามไปด้วย" ตอนนี้บ้านของแม่น้ำอิงปรับปรุงเยอะมาก เพราะแทนคุณให้ช่างทำไว้รองรับเผื่อพ่อเขาไปพักที่นั่นอีก

"เอาแบบนั้นหรือ"

"ถ้าคุณยุ่งงานฉันขอไปส่งคุณลุงนะคะ"

"ไม่ได้ เรื่องไปส่งคุณพ่อเดี๋ยวผมจัดการเอง"

หญิงสาวหน้าบึ้งขึ้นมาเมื่อสามีไม่ให้ไป เพราะจากแม่มาก็นานแล้วยังไม่ได้กลับไปหาท่านอีกเลย.. พอคิดเรื่องที่ว่าจากแม่มานาน ตั้งแต่วันนั้นที่เธอเอาพี่ชายไปฝากไว้ไซต์งานสระบุรียังไม่ไปเยี่ยมพี่สักทีเลย

หลังทานข้าวเสร็จ ทั้งสองก็กลับขึ้นบนห้อง

แทนคุณทำเหมือนทุกวันอาบน้ำออกมาจากห้องน้ำเขาชอบ เอาผ้าเช็ดตัวเช็ดผมออกมาด้วย โดยที่ไม่มีอะไรปิดบังช่วงล่าง และจะถูกเธอต่อว่าทุกครั้งเช่นกัน..แต่ครั้งนี้ดูแปลก

"??" ชายหนุ่มมองไปดูภรรยาที่นอนเอานิ้วทำปูไต่ตั้งแต่สะโพกของเธอเองขึ้นมาจนถึงลำตัว สายตาอันยั่วยวนมองส่องประกายมาที่ตัวเขา

"มานั่งตรงนี้สิคะ"

"คุณทานยาหรือยัง

"ยาอะไรคะ"

"ไม่รู้ แต่คุณดูแปลกๆ"

"คุณอย่าหาเรื่องได้ไหม"

"ผมไม่ได้หาเรื่อง คุณทำแบบนี้ผมเสียวนะ"

"บอกให้มานั่งตรงนี้ไงคะ" หญิงสาวดันกายลุกขึ้นเมื่อเขาไม่เชื่อฟัง ชายหนุ่มก็เลยรีบเอาผ้าเช็ดตัวที่เช็ดผมอยู่มาพันรอบร่างกายไว้ แล้วเดินไปนั่งลงที่เตียงแบบเจียมเนื้อเจียมตัว เพราะคิดว่าตัวเองเผลอทำอะไรผิดหรือเปล่า

"พรุ่งนี้เราไปสระบุรีกันไหมคะ" นิ้วที่ไต่ตัวเธออยู่เมื่อสักครู่ เริ่มไต่มาที่ตัวของเขาบ้าง

แทนคุณถึงบางอ้อในทันทีเมื่อได้ยินประโยคนั้นจากเธอ

"จะไปทำไมที่นั่น มีคนดูแลอยู่นี่"

"ฉันอยากจะไปดูพี่ภพ"

"อย่าลืมนะพี่ชายคุณเป็นผู้ชาย จะเป็นห่วงอะไรนักหนา"

"ตกลงคุณจะพาฉันไปไหม" ว่าแล้วปูไต่ก็กลายเป็นกรงเล็บเหยี่ยว

"โอ๊ย.. คุณข่วนผมทำไม เห็นไหมเป็นรอยเลยเนี่ย"

"ขอโทษค่ะ คุณขัดใจฉันทำไมล่ะ" อารมณ์ของเธอขึ้นเร็วมาก คงเพราะฮอร์โมนที่เปลี่ยนไป

"ช่วงบ่ายคงไปได้..แต่ตอนเช้ายังไม่ได้มีประชุม" ที่จริงก็ติดงานทั้งวันนั่นแหละ แต่พอจะปลีกตัวพาเธอไปได้ ถ้าไม่พาไปเธอมีหวังแอบไปคนเดียวแน่ "..แต่ว่า"

"แต่อะไรคะ"