คนเสเพล นิยาย บท 72

พอรูดซิปปิดเต็นท์ไว้ สิ่งแรกที่ชนกันต์ทำ ก็คือจัดการกับเสื้อผ้าที่เธอสวมใส่อยู่

ใบหน้าหล่อคมซุกลงไปที่น้องสาวแล้วแนบจูบ ถ้าไม่เพราะเกรงใจสายตาเพื่อนๆ เขาคงพาเธอเข้ามาตั้งแต่ตอนที่ดื่มแก้วแรกหมดไปแล้ว

ที่เขายอมปล่อยให้เธอดื่ม เพราะอยากจะลองเวลาร่างกายของเธอถูกแอลกอฮอล์ควบคุม ว่าจะตอบสนองกับการร่วมรักกันยังไงบ้าง

"อื้ออ" เรียวลิ้นอุ่นแตะลงเม็ดที่ไวต่อความรู้สึก หญิงสาวถึงกับเปล่งเสียงออกมาจากลำคอ ร่างระหงเริ่มบิดเป็นเกลียวเมื่อเขาลากลิ้นขึ้นลงที่ร่องคับแคบนั้น "อ่ะ อ่ะ อ่ะ" อารมณ์ที่เธอตอบสนองมันช่างยั่วยวนชวนให้เขาทำเรื่องอย่างว่ามาก

สองนิ้วแกร่งถูกสอดใส่เข้าไปในร่อง พร้อมกับขยับเข้าออกแบบช้าๆ นิ้วโป้งเขาใช้มันขยี้เม็ดเสียวเล็กน้อยพอให้กระตุ้น ส่วนมืออีกข้างยื่นขึ้นมาบีบเคล้นสองเต้า สายตามองจ้องใบหน้างามที่กำลังครวญคราง

เธอก็จ้องมองมาที่เขาเช่นกัน แต่สายตานั้น ส่องประกายออกมาจนเห็นได้ชัดว่าขอร้องให้เขารีบจัดการกับเธอสักที ที่จริงแพรใหมมีอารมณ์ค้างตั้งแต่ถูกมือเขาตอนอยู่ในป่าแล้ว

และดูเหมือนว่าชนกันต์จะรู้ ..ทันใดนั้นคนร่างหนาก็หยุดการกระทำทุกอย่าง แล้วทิ้งตัวลงนอนข้างๆ

"??" แพรไหมผงกหน้าขึ้นมามอง อยู่ดีๆ เขาก็หยุด แถมทำเป็นไม่สนใจเธอด้วย "กันต์" จะขอให้เขาทำต่อก็รู้สึกอายปากตัวเอง แต่เขาจะปล่อยให้เธอมีอารมณ์ค้างอยู่แบบนี้ไม่ได้นะ

"หือ"

"ทำไมนาย.." เธออยากจะถามว่าทำไมเขาถึงไม่ทำต่อ

"ทำไมอะไร"

"นายหยุดทำไม" เอาวะ..ตัวเองเป็นคนเริ่มก่อนทำไมล่ะ

"อยากได้เหรอ" ชายหนุ่มพูดออกมาเหมือนไม่จริงจังนัก "ถ้าอยากได้ก็ทำเองสิ ขนาดฉันอยากได้ยังทำเองเลย"

ถ้าในเต็นท์สว่างหน่อยคงเห็นใบหน้าที่บึ้งตึงของอีกฝ่าย หญิงสาวสะบัดหน้าแล้วนอนหันหลังให้แบบไม่สบอารมณ์ แต่ร่างกายของเธอมันร้อนรุ่ม ทั้งแอลกอฮอล์และความต้องการ

คนร่างบางก็เลยหันหน้ากลับมาหาเขาอีกครั้ง "ทำยังไงล่ะ" วันนี้ถ้าไม่ได้ปลดปล่อยคงนอนไม่หลับแน่

"เริ่มจากค้นหามันก่อนว่าตอนนี้มันอยู่ที่ไหน" ชนกันต์หมายถึงว่าให้เธอถอดกางเกงของเขาออก

แพรไหมก็ทำตามอย่างว่าง่าย ตอนนี้ความอายมีน้อยมากถ้าเทียบกับความต้องการแล้ว

พอเธอจัดการกับกางเกงของเขาเสร็จ เธอได้แต่นั่งมองไม่รู้ว่าจะเริ่มยังไงดี

"ปลุกมันให้ตื่นก่อน" กว่าจะบังคับให้มันอ่อนตัวลงได้ เพราะก่อนหน้านี้มันแข็งมาก

"ปลุกให้ตื่นทำยังไงล่ะ"

"ก็ทำเหมือนที่ฉันทำให้เธอไง"

"??"

"ใช้ปาก" ว่าแล้วมือหนาก็จับท้ายทอยหญิงสาวกดลงมาที่น้องชายของตัวเอง "อ้าปาก"

"อืมมมม" แพรไหมพยายามจะเม้มปากไว้แต่ก็สู้เขาไม่ได้ เธอก็เลยยอมเผยอปากออก "อ๊อก อ๊อก อื้มมมม" ชายหนุ่มจับศีรษะของเธอผงกขึ้นลงแล้วกดมันแช่ไว้แบบลืมตัว

"อ๊าาา ดูดนิดหนึ่ง" เขารู้ดีว่าเธอไม่มีประสบการณ์ด้านนี้ ทั้งฟันและลิ้นรวมทั้งกิริยาพะอืดพะอม แต่เขาก็ชอบนะ มันเสียวไปอีกแบบ "ซี๊ดดด ด ด "

พอมือหนาปล่อยออกคนตัวเล็กก็รีบลุกขึ้นมาหายใจ เพราะเธอเกือบขาดอากาศ

"มันตื่นแล้ว ขึ้นมานั่งทับเลย"

"ขึ้น?" แพรไหมคิดว่า พอมันตื่นเขาจะเป็นคนทำ แต่นี่.. "อื้อ" ขณะที่เธอยังคงเอียงอาย แต่ชายหนุ่มก็ได้ลงมือจับร่างของเธอให้ขึ้นคร่อม

"ค่อยๆ นั่งทับลงมา" เขาจับความเป็นชายถูร่องของเธอเล็กน้อย

"พวกมึงเป็นอะไรกัน"

"เหอะ!! มึงรู้ดีกว่าใครว่าพวกกูเป็นอะไร ถ้าเก็บของไม่ทันพวกกูกลับก่อนแน่!"

ดูเหมือนว่าเพื่อนจะไม่ได้ขู่ เขาก็เลยกลับเข้าไปในเต็นท์เพื่อปลุกเธอให้เก็บของ เพราะต้องได้ฝากของกับเพื่อนกลับ ถ้าเก็บไม่ทันคงโดนเพื่อนเทแน่

พอเก็บของเสร็จทุกคนก็ขับรถตามกันออกมาเป็นขบวน

ใช้เวลาขับรถอยู่ 2-3 ชั่วโมงก็มาถึงจังหวัดของพวกเขา

"หิวยัง" ในขณะที่ขับรถชนกันต์ก็ได้หันกลับมาถามคนที่เอาแต่ซบหลังของเขาอยู่

หญิงสาวตอบโดยการพยักหน้า

ทุกคนก็เลยส่งข้อความนัดหมายกันให้ไปรอที่ร้านอาหาร ตรงที่พวกเขาเคยแวะทาน

"ทำไมไม่ไปที่ร้านเดิมวะ" ชนกันต์มาถึงเป็นคันสุดท้ายก็เห็นเพื่อนนั่งรออยู่อีกร้านหนึ่ง

"ร้านนี้น่าเข้ากว่า" ว่าแล้วพวกเพื่อนๆ ของเขาก็เดินนำหน้าไป

"จะรับอะไรดีคะ" พอนั่งลงก็มีสาวสวยถือเมนูมาส่งให้ "กันต์?"

ทีแรกเขาไม่ได้มองคนที่ส่งเมนูมา แต่พอได้ยินเธอเรียกชื่อ เขาก็เลยเงยหน้าขึ้นมอง และไม่ได้มองแค่ชนกันต์ ทุกคนที่มาด้วยกันรวมทั้งแพรไหมต่างก็มองไปที่เธอคนนั้น..

"ไหมดีใจจังที่ได้เจอกันต์ที่นี่"

"ไหม??"