คนเสเพล นิยาย บท 76

"แต่คนที่คุณกำลังพูดถึงคือน้องสาวของคุณนะครับ"

"น้องสาวก็น้องสาวสิ คนที่ได้ดีแล้วลืมบุญคุณแม่กับพี่ชายที่เลี้ยงดูมา"

"ผมขอถามอีกข้อได้ไหมครับ"

"สำหรับน้องเขยแล้วจะถามเป็นร้อยข้อก็ได้ พี่คนนี้พร้อมที่จะตอบ"

"เงินห้าล้านไปไหนครับ"

"เออ.."

"ธง.. ไหนบอกว่าจะออกไปซื้อกับข้าวไงลูก"

"ผมลืมเลยครับแม่..กำลังคุยกับน้องเขยอยู่ครับ" ได้โอกาสที่จะเลี่ยงพูดเรื่องเงินห้าล้านบาทพอดี

"อ้าวเหรอ กันต์มาตั้งแต่ตอนไหนลูก"

"สวัสดีครับคุณแม่"

"ไหว้พระเถอะจ้า"

"ถ้างั้นแม่คุยกับน้องเขยต่อเลยนะครับ เดี๋ยวผมไปซื้อกับข้าวให้" พี่ชายรีบชิ่งหนี เพราะไม่รู้จะตอบเรื่องเงินนั้นยังไงดี

"เข้ามาคุยกันข้างในก่อนสิกันต์"

"ไม่หรอกครับ..ผมแค่มา"

"มาอะไรเหรอลูก" แม่ถามขึ้นเมื่อเห็นลูกเขยไม่พูดต่อ

"มาเยี่ยมคุณแม่ครับ เห็นว่าคุณแม่สบายดีถ้างั้นผมขอลานะครับ" ชายหนุ่มรีบกล่าวลาเพราะเขารู้แล้วว่าถ้าแพรไหมไม่อยู่ที่นี่คงไปหาทอรุ้ง

ชนกันต์ก็เลยขับรถมาที่บ้านทอรุ้งทันที และก็เป็นอย่างที่คิดไว้ เพราะรถแพรไหมจอดอยู่ที่หน้าบ้าน

"หยอกหลานอยู่ในห้องโน่น" ทอรุ้งเห็นชนกันต์มาก็รู้แล้วว่าคงมาตามหาเมีย

"แล้วพ่อกับแม่ล่ะ" เขาถามหาพ่อกับแม่ของทอรุ้งพอเป็นมารยาท ใจจริงอยากจะรีบเข้าไปหาเมียมากกว่า

"ไปออกรถ"

"ยังขับรถอยู่อีกเหรอ"

"ขับอยู่ แต่ดินก็ขอให้หยุดขับ เพราะมันอันตราย" รายได้ของดินมากพอที่จะเลี้ยงครอบครัวของภรรยาได้ทั้งครอบครัวอยู่แล้ว แต่พ่อกับแม่ขอทำงานอีกสักหนึ่งปี เพราะหลานก็ยังเล็ก จะได้ช่วยกันเก็บเงิน

"ถ้างั้นเราขอเข้าไปข้างในหน่อยนะ"

"ได้สิ" ทอรุ้งมองตามชนกันต์เข้าไปแบบเป็นห่วง เพราะคิดว่าทั้งสองต้องมีเรื่องทะเลาะกันแน่เลย

"มันมาทำไม" ทันใดนั้นก็ได้มีเสียงที่คุ้นหูดังขึ้น ในขณะที่เธอกำลังมองตามชนกันต์ หญิงสาวรีบหันกลับมา

"ก็มาหาเมียเขาน่ะสิ"

"มาหาเมียแน่นะ"

"นายกำลังคิดบ้าอะไรอยู่" ได้ยินแค่คำพูดหญิงสาวก็รู้แล้วว่าสามีคงจะหึง และดินก็หึงทุกครั้งที่ทอรุ้งคุยกับชนกันต์ "ไหนบอกว่าจะนอนพักผ่อนไง"

วันนี้เป็นวันหยุดของบริษัท พอเห็นว่าแพรไหมมาเล่นกับหลาน ดินก็เลยปล่อยให้ทั้งสองอยู่ในห้องด้วยกัน เขาก็เลยปลีกตัวไปนอนพักผ่อนที่บ้านของตัวเอง แต่ยังไม่ทันได้นอนเลยด้วยซ้ำ

"ก็กลัวมันมาคุยกับเมียกูไง"

"จะบ้าเหรอ ลูกหนึ่งแล้วใครเขาอยากจะมาคุยด้วย"

"จะลูกหนึ่งลูกสองกูก็หวงเว้ย"

"คนขี้หวง"

"ไม่ได้หวงอย่างเดียวนะหึงด้วย!"

ถึงแม้ว่าเขาจะใช้น้ำเสียงตะคอก แต่ทำไมฟังแล้วถึงได้อบอุ่นจัง

"ไหนๆ ก็มีคนดูลูกให้แล้ว เราไปผลิตคนที่สองกันเลยดีกว่า"

"ดิน!" ดินไม่พูดเปล่าลากแขนของภรรยาให้เดินตามไปที่ห้องนอนของตัวเอง "นายจะบ้าเหรอคู่นั้นเดี๋ยวเขาก็กลับแล้ว แม่ยังไม่มาจากตลาดเลย" ทอรุ้งหมายถึงธิมาพรแม่ของเขาตอนนี้ไปจ่ายตลาดเช้าอยู่

"แป๊บเดียวเองไม่นานหรอกน่า

"ไม่นาน??.." พอพูดถึงเรื่องไม่นานขึ้นมาใบหน้างามถึงกับบึ้งตึง

"อยากได้นานๆ เหรอ เดี๋ยวพี่จัดให้เลยน้อง จะเอาให้ร้องขอชีวิตไปเลยคอยดูสิ" ว่าแล้วดินก็ลากเธอเข้าไปในห้องนอน

ยี่สิบนาทีผ่านไป