ครูเจ้าเสน่ห์คนนี้ประธานจอง นิยาย บท 117

“เกี่ยวแน่นอน อีกทั้งยังเกี่ยวข้องแบบร้อยเปอร์เซ็นต์อีกด้วย เงินพวกนี้ คุณครูเชอร์รีนเป็นคนนำมา” หัสดินรู้สึกไม่พอใจ จึงจงใจพูดจายั่วยุเขา

แน่นอนว่า วินาทีต่อมา ออกัสขมวดคิ้วขึ้นทันที และในที่สุดก็เอ่ยถามออกมาด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึมว่า : “ทำไมเธอถึงเอาเงินจำนวนนี้มาให้ ?”

“ดูเหมือนว่าคุณครูเชอร์รีนจะยืมเงินยู่ยี่ของฉันไปไม่น้อย วันนี้จึงเอามาคืนให้หนึ่งแสนก่อน ส่วนที่เหลือเธอบอกว่าจะเอามาคืนให้ทีหลัง”

คิ้วของออกัสขมวดแน่นยิ่งขึ้น เขาไม่สนใจหัสดินอีก แต่กลับเบนสายตาไปมองยู่ยี่ : “จริงหรือ ?”

ยู่ยี่พยักหน้า

“เธอมายืมเงินคุณตั้งแต่เมื่อไหร่ ?” ออกัสถามต่อ

ยู่ยี่คิดทบทวนอยู่สักครู่แล้วพูดว่า : “น่าจะช่วงที่พวกเธอกลับมาจากเมืองบีเจนะ”

ได้ยินดังนั้น ออกัสก็เม้มริมฝีปากด้วยความอึดอัดใจอย่างมาก : “เธอยืมคุณไปเท่าไหร่ ?”

เธอเป็นภรรยาของเขา เมื่อต้องการใช้เงินกลับไม่เอ่ยปากบอกเขา แต่เต็มใจที่จะไปหยิบยืมจากคนอื่น......

มิหนำซ้ำ เขาเองก็เคยให้บัตรเครดิตเธอไว้ใช้ แล้วทำไมเธอถึงไม่กดเงินสดออกมาจากส่วนนั้น ?

สิ่งที่รับรู้เหล่านี้ ทำให้เขารู้สึกหดหู่ใจ จนไม่สามารถอธิบายความว้าวุ่นใจนี้ออกมาเป็นคำพูดได้

“เจ็ดแสน แต่วันนี้คืนมาหนึ่งแสนแล้ว” ยู่ยี่ชี้ไปยังกองเงินสดที่วางอยู่บนเตียง

ออกัสยังคงเม้มปากเป็นเส้นตรง ไม่พูดไม่จา เขาหยิบเช็กออกมา แล้วถือปากกาด้วยมือซ้าย จากนั้นจึงตวัดปากกาลงไปบนกระดาษ แล้วยื่นให้กับยู่ยี่ : “หกแสน เงินที่เธอยืมมาก้อนนั้นถือว่าจบสิ้นกัน”

ยู่ยี่ส่ายหัวและไม่ได้ยื่นมือออกไปรับ : “ในเมื่อเชอร์รีนเป็นคนยืมเงินฉันไป ถ้าจะคืน ก็ควรให้เธอเป็นคนนำมาคืน”

“ผมเป็นสามีของเธอ ทำไมถึงใช้คืนแทนเธอไม่ได้ ?” ออกัสเค้นคำพูดผ่านไรฟันออกมาด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม

“ถ้าหากเป็นตามที่คุณพูด ในเมื่อคุณเป็นสามีของเธอ แล้วทำไมเธอถึงไม่ยืมเงินของคุณ แต่กลับมายืมเงินของฉันล่ะ ?”

ยู่ยี่ย้อนถาม แล้วพูดต่อ

“เธอคงต้องมีเหตุผลในการทำเช่นนี้ ฉันรู้นิสัยของเชอร์รีนดี ถ้าหากวันนี้ฉันรับเงินทั้งหมดมาจากคุณแล้วล่ะก็ ต่อไปเธอคงไม่สนใจฉันอีก อีกอย่าง ฉันเองก็ไม่ได้เดือดร้อนเรื่องเงินด้วย

ตอนที่ให้เชอร์รีนหยิบยืม ก็ไม่เคยคิดว่าเธอจะต้องนำมาคืนอยู่แล้ว แต่ในเมื่อเธอยืนยันที่จะคืนให้ ฉันจึงจำเป็นต้องตามใจเธอ

เพราะแต่ไหนแต่ไรมา เธอมีนิสัยไม่ชอบติดค้างคนอื่น มีเพียงวิธีนี้ จึงจะทำให้เธอรู้สึกสบายใจ ฉันอยากให้เธอใช้ชีวิตอย่างสบายใจ

อีกทั้งหากต่อไปในอนาคตเธอต้องเผชิญหน้ากับปัญหา เธอก็จะกล้าเอ่ยปากกับฉัน และไม่ผลักไสฉันออกจากโลกของเธอ เธอเป็นคนที่ยึดถือหลักการอย่างมาก อีกทั้ง เธอจะขอความช่วยเหลือแต่กับคนที่เธอสนิทสนมด้วยจริง ๆ เท่านั้น......”

เมื่อคำพูดนี้เอ่ยออกไป สีหน้าของออกัสก็หมองหม่นลงทันที หมายความว่า ตอนนี้เธอผลักไสเขาออกจากโลกของเธอหรือ ?

เขารับเอกสารที่หัสดินถือมาโดยไม่พูดอะไรอีก จากนั้นจึงโยนเช็กลงบนโซฟาด้วยสีหน้าและแววตาที่หม่นหมอง จากนั้นจึงเตรียมที่จะก้าวเท้าเดินจากไป

แต่ทว่า เสียงของยู่ยี่กลับดังขึ้นตามหลังเขามา : “ทางที่ดินคุณควรจะเก็บเช็กใบนั้นกลับไปด้วย ฉันไม่มีทางรับเอาไว้เด็ดขาด ถ้าหากคุณจงใจที่จะทิ้งไว้ ฉันก็จะฉีกมันทิ้งซะ อีกทั้งเรื่องนี้ ฉันก็ไม่มีทางที่จะบอกเชอร์รีนเด็ดขาด ดังนั้น เงินเหล่านั้นเธอจะต้องนำมาคืนฉันด้วยตัวเอง”

“......”

เมื่อรู้แน่ชัดว่าไม่สามารถคืนเงินได้ เขาก็รู้สึกไม่พอใจ และมีสีหน้าที่หม่นหมองยิ่งขึ้นไปอีก

สุดท้ายเขาก็ยังคงทิ้งเช็กใบนั้นเอาไว้ และแสดงเจตจำนงอย่างชัดเจนว่า ยู่ยี่คิดจะทำอะไรกับเช็กใบนั้นก็ได้ ไม่ว่าจะฉีกทิ้ง หรือเก็บเอาไว้......

อีกทางด้านหนึ่ง

เชอร์รีนกำลังเลือกซื้อผักและเนื้อสดอยู่ในซูเปอร์มาเก็ตด้านล่างอพาร์ตเมนต์ นี่คือข้อดีของอพาร์ตเมนต์ระดับสูง นั่นคือความสะดวกสบาย

เมื่อกลับไปถึงห้อง เธอตั้งใจที่จะตุ๋นซุปซี่โครง บาดแผลของเขายังไม่หายดี จึงควรที่จะดื่มซุปสักหน่อย