ครูเจ้าเสน่ห์คนนี้ประธานจอง นิยาย บท 275

แต่ว่า เขามีเวลาที่จะสืบเรื่องนี้ให้ชัดเจน ไม่ว่าเรื่องอะไรล้วนต้องใช้หลักฐาน

หลังจากนั้น ออกัสก็ให้คนปกป้องเธออยู่ที่ลับๆ แล้วตามหาจุกที่น่าสงสัย และเบาะแสที่หลุดออกมา

ส่วนสิงหานั้นชำนาญหน้าภายนอกอยู่แล้ว และทำอะไรก็ระมัดระวังมาโดยตลอด

ขอแค่เป็นเรื่องที่ออกัสสามารถนึกออก เขาจะนึกไม่ออกได้ยังไงล่ะ?

ดังนั้นก่อนที่จะทำเรื่องนี้ เขาได้คิดพิจารณาเรื่องที่เป็นไปได้ทั้งหมดแล้ว คิดวิเคราะห์ซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่าไม่ได้เหลือเบาะแสอะไรไว้จึงจะวางใจ

วินดาปฏิเสธการรักษาไปแล้ว ยิ่งรักษาก็ยิ่งเจ็บปวด และหน้าตายิ่งขี้เหร่แบบนี้ทำให้เขาไม่สามารถทำต่อไปได้

คุณหมอมารักษาอีกแล้ว วินดาปฏิเสธ เขาไม่อยากทำอีกแล้ว

ปฏิเสธอย่างเด็ดขาด คุณหมอทำอะไรไม่ได้จึงไปหาสิงหา ผู้ป่วยเป็นแบบนี้อีกต่อไป เกรงว่าอาการจะหนักขึ้น

“ก่อนที่จะเปลี่ยนไขกระดูกต้องทำการรักษาก่อน หากเป็นแบบนี้ต่อไป จะดีขึ้นได้อย่างไร” สิงหาพูดอย่างจนปัญญา

“แต่ประเด็นคือก่อนที่จะหาไขกระดูกที่เหมาะสมเจอ ตอนนี้ไขกระดูกที่เหมาะสมยังหาไม่เจอก็เหมือนกับทางตาย ทำการรักษาไปแล้วจะมีประโยชน์อะไร”

ไม่สามารถปฏิเสธได้ วินดาพูดถูกมาก สิงหาถูกอัดไว้แล้ว “แต่เธอก็ไม่สามารถคิดในเชิงลบแบบนี้สิ”

“ไม่เป็นไร นายไม่ต้องสนใจฉัน ฉันไม่มีทางทำการรักษาอีกแน่ ฉันจะทำข้อมูลดำเนินเรื่องกลับไปที่อำเภอซีซ่า เดี๋ยวตอนที่นายกลับไปซื้อวิกผมให้ฉันด้วย ฉันจะเอาแบบลอนๆ”

“ฉันไม่มีทางให้เธอตายไปแบบนี้แน่นอน ฉันจะช่วยเธอ ต้องหาวิธีช่วยเธอให้ถึงที่สุด!”

คำพูดนี้ไม่รู้ว่ากำลังพูดกับวินดา หรือว่าพูดกับตนเอง

“เพื่ออะไรล่ะ? ไขกระดูกที่เหมาะสมยังหาไม่เจอ จบลงตอนนี้เถอะ”

สิงหากลับไม่ยอมจบลง นัยน์ตาเปล่งประกายไปด้วยแสงสว่าง แสงสว่างแบบนั้นมีความย่ากลัวเล็กน้อย

หลังจากนั้น เขาก็กลับมายังสภาพเดิม ถามกลับด้วยเสียงเบาว่า “เธออยากให้วิกผมสีอะไร?”

“สีแดงละกัน สีแดงทำให้ดูผิวเขา สำหรับรูปแบบนั้น นายเลือกให้ฉันละกัน”

“งั้นได้ ฉันรู้แล้ว ผมลอนสีแดง พอถึงเวลาฉันรูปแบบไหนสวยฉันก็เอารูปแบบนั้นให้เธอนะ”

วินดาพยักหน้า “ฉันเริ่มเหนื่อยแล้ว เดี๋ยวจะหลับสักพัก ตรงนั้นมีผลไม้ที่เพื่อเอามาให้ นายเอาไปกินเถอะ”

พูดจบ เธอก็จะหลับไปแล้ว สิงหากลับไม่สามารถทนกับเธอที่เป็นแบบนี้ได้อีก จำเป็นจะต้องรับหาไขกระดูกให้ได้ ไม่เช่นนั้น......

เชอร์รีนไม่มีทางให้แน่นอน ออกัสก็ไม่ให้แน่นอน ปฏิบัติการเองในที่ลับได้ล้มเหลว ไม่แน่ตอนนี้ในใจของออกัสอาจจะเริ่มสงสัยแล้ว

ตอนนี้ ไม่มีทางอื่นสามารถเดินได้แล้ว เหลือเพียงแค่ทางเดียว！

เส้นทางนั้น ก็ไม่สามารถไม่เดินได้......

ใบหน้าที่แฝงรอยตีนกาของสิงหาเผยสีหน้าที่ลึกซึ้งออกมา มีความบ้าคลั่งที่โดดเดี่ยวอยู่

เขามีชีวิตมาห้าสิบกว่าปี ไม่เคยบ้าคลั่งมาก่อน นี่เป็นครั้งแรก และเป็นครั้งเดียวที่ทำให้เขารู้สึกบ้าคลั่ง

ร่างกายของเชอร์รีนฟื้นฟูได้พอสมควรแล้ว ตอนนี้ไปเดินกับออกัสที่สวนสุขภาพ ขยับกระดูกบ้าง นอนเป็นเวลานานเกินไป ร่างกายเริ่มแข็งทื่อแล้ว เหมือนกับคู่รักเลย เธอควงแขนของเขา เขาเดินช้าลง ให้ความร่วมมือกับจังหวะการเดินของเธอ