ครูเจ้าเสน่ห์คนนี้ประธานจอง นิยาย บท 283

เรื่องราวของสิงหานั้นกลายเป็นประเด็นหลังดื่มชาและอาหารเย็นที่น่าสนใจที่ผู้คนในเมือง Sต่างก็พูดถึง คิดไม่ถึงเลย คิดไม่ถึงเลยจริงๆ ……

ภายใต้แรงกดดันและการต่อต้านของประชาชน เบื้องบนจึงต้องส่งคนของสำนักงานอัยการและตำรวจไปที่โรงพยาบาล สิงหาที่เพิ่งผ่าตัดเสร็จ ยังนั่งอยู่บนรถเข็น สุนันท์กำลังป้อนอาหารเขาอยู่

เมื่อเห็นว่ามีคนจำนวนมากบุกเข้ามา คิ้วของเธอก็ขมวด ในขณะที่กำลังจะพูดนั้น คนของสถานีตำรวจไม่ได้เปิดโอกาสให้เธอได้พูดเลย เดินตรงเขามานำสิงหาออกไปทันที

สิงหาไม่ได้พูดอะไร แต่สุนันท์ตะโกนขึ้นอย่างไม่พอใจ ดึงฉุดเสื้อของตำรวจ พูดอย่างดุดัน “นายรู้ไหมว่าเขาเป็นใคร？”

“มีคนแจ้งความเขาครับ เขามีข้อต้องสงสัยว่ามีส่วนเกี่ยวข้องกับการลักพาตัว พวกเราดำเนินการตามคำสั่ง นอกจากนี้หมายจับยังออกมาเรียบร้อยแล้วครับ ถ้าคุณหญิงสุนันท์อยากจะพูดอะไรให้พูดกับด้านบนนะครับ” พูดจบ ก็นำตัวสิงหาไป

ต้องสงสัยการลักพาตัว นอกจากนังสารเลวเชอร์รีนนั่นยังจะมีใครอีก？

สุนันท์โกรธพร้อมกัดฟัน โทรหาไกรวิทย์ เพื่อที่จะให้เขาช่วย ว่าสามารถช่วยสิงหาออกมาได้หรือไม่

เมื่อได้ยินเรื่องนี้ ไกรวิทย์ก็ตำหนิด้วยน้ำเสียงเฉียบขาด เรื่องนี้มันโพสต์กระจายไปทั่วอินเทอร์เน็ตหมดแล้ว เบื้องบนก็ให้ความสนใจกับประเด็นนี้ขึ้นมาแล้วด้วย จะปล่อยได้ยังไง？

หมดอนาคต ในฐานะรัฐมนตรี คาดไม่ถึงเลยว่าจะทำเรื่องแบบนี้ได้！แถมยังทำการฆ่าหลายชาย（สาว）แท้ๆ ของตัวเองเพื่อความสุขของผู้หญิง ใบหน้าของเขาสูญเสียความสะอาดไปหมดแล้ว

ขณะที่ถึงบ้าน สุนันท์ไปหาออกัส “ขาพ่อแกกลายเป็นแบบนั้นไปแล้ว ก็ถือซะว่าจ่ายค่าตอบแทนครั้งนี้ไปแล้วกัน แกหาวิธีช่วยพ่อแกออกมาเถอะ”

วินดาตายไปแล้ว ขาเขาก็เป็นแบบนั้นอีก ต่อไปเขาก็ทำได้แค่อยู่ข้างๆ เธอ ยังคิดอยากจะไปที่ไหนอีก？

เหล้าที่ตั้งอยู่ด้านหน้าออกัส เขาเองก็ไม่รู้ว่าดื่มไปแล้วกี่ขวด หันหน้า หันไปรอบๆ หันจนปวดหัว

ไม่กี่วันมานี้ เขารู้สึกซึมเศร้า อึดอัด เจ็บปวด เหล้าบนตู้ลดลงมาครึ่งหนึ่ง รู้สึกว่าสิ่งที่แพร่กระจายออกมาจากซี่โครงนั้นล้วนแล้วแต่คือความรู้สึกเจ็บปวด

เลอแปงดึงเธอออกมาจากห้องสมุด “แม่ คนที่ตายคือลูกของพี่ชายผมนะ เขาเจ็บปวดมากพอแล้ว แม่อย่ามาหาเรื่องตอนนี้ได้มั้ย？”

“เลอแปง คนที่ถูกเอาตัวไปก็พ่อของลูกนะ นี่ลูกจะพูดแบบนี้มันใช่เหรอ？”

“ที่ผมพูดมันไม่ใช่ แต่สิ่งที่เขาทำมันเป็นแบบนั้นไง คนที่ทำชั่วก็ไม่ควรอยู่ คนที่ผลักเขาไปอยู่จุดนั้นถ้าไม่ใช่เขาเอง แล้วจะเป็นใครกันล่ะ？”

สุนันท์โกรธจนเกือบจะหาคำพูดไม่ออก “แกนี่มันเด็กเหลือขอ อย่างน้อยเขาก็เป็นพ่อแกนะ มีใครเขาพูดแบบแกบ้างฮะ？”

“ผมรู้ครับว่าเขาเป็นพ่อผม ผมก็อยากจะเคารพและให้เกียรติเขา แต่สิ่งที่เขาทำคิดว่ามันทำให้ผมเคารพลงมั้ย？อีกอย่าง อย่าไปหาพี่ผมอีก”

ฝั่งหนึ่งคือผู้หญิงและเด็กที่เขารักอย่างสุดซึ้ง ส่วนอีกฝั่งก็คือพ่อของตัวเอง เขาคั่นอยู่ระหว่างกลาง จะทำให้มันผ่านไปด้วยดีได้ยังไง？

ศาลกำลังจะพิจารณาคดีแรก พ่อไม่สามารถส่งคนมาได้ ออกัสและเลอแปงก็คาดหวังไม่ได้เช่นกัน เวลานี้ เธอเกลียดเชอร์รีนมากที่สุด

พี่ชายของเขาทำให้เขารู้ใจเจ็บปวด ถูกหรือผิดของเรื่องนี้วางอยู่ที่นั่น ใครก็ไม่อยากให้เรื่องมันเป็นไปแบบนี้！

เขาเองก็อยากไปช่วยพ่อ แต่เขาจะช่วยยังไง？เขาทำเรื่องแบบนั้น จะให้เขาช่วยยังไง？

ช่วยทั้งคนอื่นและเอาตัวเองให้รอด การเอาตัวเองไปตกอยู่ในสถานการณ์อับจนแบบนั้น ใครจะไปช่วยเขาออกมาได้？

นำสิงหาขึ้นศาล ศาลจะเปิดหลังจากนี้อีกไม่กี่วัน เพื่อไต่สวนพิจารณาคดี แต่ทว่า เรื่องที่เกิดขึ้นบนระเบียงนั้น เธอยังคงสงสัยอยู่

เธอรู้ดีอยู่แก่ใจ ว่าพ่อของเธอไม่ใช่คนใจร้าย ต่อให้ลักพาตัววินดา เขาก็ไม่มีทางผลักลงไปแน่นอนวินดา！

ถึงแม้จะผลักวินดาลงไป เขาก็ไม่จำเป็นต้องกระโดดลงไป ไม่ใช่เหรอ？